Σάλο έχει προκαλέσει η ανάρτηση της συγγραφέως Μάρως Βαμβουνάκη.
Μια ανάρτηση που έγινε περίπου την ίδια ώρα που κηδευόταν η Γαρυφαλλιά, που βρήκε βίαιο θάνατο από τα χέρια του συντρόφου της, ο οποίος, αφού πιθανότατα την ξυλοκόπησε, την έσπρωξε στον γκρεμό.
Εγραψε η Μάρω Βαμβουνάκη στο Facebook:
«Και έχω φάει ξύλο από άντρα και έχω ρίξει ξύλο. Το ομολογώ! Τουλάχιστον χαστούκια έχω ανταλλάξει. Κι αυτά δεν έγιναν από κακία, αλλά από αμοιβαίες απελπισίες, αμοιβαίες ζήλιες, τρόμους χαμού, παραφορά και πόνους και από τα δύο μέρη. Όσα δηλαδή περιέχει ένας ορμητικός έρωτας. Ο δυνατός έρωτας δεν ξέρει από καθωσπρεπισμούς, θέλει, αλλά δεν μπορεί πάντα. Αν υπήρχε φέισμπουκ και πολιτική ορθότητα την εποχή του Οθέλλου, την εποχή του 'Αμλετ, τον καιρό της Μήδειας, του Ορέστη, του Δαβίδ, θα γνωρίζαμε σήμερα τούτες τις εκθαμβωτικές τραγωδίες; Τι σοφά και ποιητικά μιλούν στο τέλος του έργου για τα επικίνδυνα πάθη, τα συνηθισμένα κοινά πάθη οι τραγικοί! Και αχ, τα ανθρώπινα πράγματα είναι μείγμα από άστρα και λάσπη».
Η ανάρτησή της, που μοιραία συνδέθηκε από άλλους χρήστες των κοινωνικών δικτύων με το έγκλημα που συγκλονίζει όλη τη χώρα, τη δολοφονία της Γαρυφαλλιάς από τον σύντροφό της, προκάλεσε σάλο. Συνδέθηκε ακόμη με τις δολοφονίες γυναικών που έχουν διαπραχθεί το τελευταίο διάστημα, την Καρολάιν λίγο καιρό πριν, τη Γαρυφαλλιά τώρα, την κοπέλα στο Πήλιο πριν από λίγο καιρό.
Τα σχόλια από κάτω εκατοντάδες.
Η ίδια η Μάρω Βαμβουνάκη θέλησε λίγο αργότερα να συμβουλεύσει τους σχολιαστές της ανάρτησής της να μη συνδέουν τα γραφόμενά της με συγκεκριμένα τραγικά πρόσωπα των ημερών.
«Δεν είναι καλό να συνδέετε την ανάρτησή μου με άλλα συγκεκριμένα τραγικά πρόσωπα των ημερών!.. Μόνο για μένα έγραψα, με την αλήθεια μου πάντα και με δική μου ευθύνη. Οι φίλοι που σοκάρονται τόσο με όσα είπα δεν είναι βέβαια υποχρεωμένοι να με ακολουθούν. Σας ευχαριστώ για τη μέχρι τώρα συμπάθειά σας, αλλά και η απογοήτευση είναι μέσα στη ζωή», έγραψε χαρακτηριστικά σαν σχόλιο κάτω από την ανάρτησή της, ενώ, καθώς ο σάλος συνεχιζόταν, επανήλθε με δύο νεότερες αναρτήσεις της.
«Δεν θέλω να υπερασπιστώ τον εαυτό μου. Δεν το περίμενα αυτό που ακολούθησε σε όσα πριν είπα… Όχι για την αντίρρηση, για τη διαφορετική γνώμη, αλλά για την τόση οργή, την χολή, την κακία, την τόση ανάγκη να με πληγώσετε και να με προσβάλετε… Ευχαριστώ τους φίλους που θελήσατε να με υποστηρίξετε. Με συγκινήσατε, στ' αλήθεια!», έγραψε αρχικά και επανήλθε στο θέμα και σήμερα, κάνοντας λόγο για μια «ακατανόητη παρανόηση» και επαναλαμβάνοντας ότι η ανάρτησή της δεν συνδεόταν με τη δολοφονία της Γαρυφαλιάς.
«Επειδή η βροχή μιας ακατανόητης παρανόησης συνεχίζεται με πανάσχημους τρόπους. Για τελευταία φορά επανέρχομαι στο θέμα μας. Ξαναλέω πως όσα είπα χθες ασφαλώς και δεν συνδέονται με την φοβερή τραγωδία της Γαρυφαλιάς και κάθε αδικοχαμένης κοπέλας. Μα είναι δυνατόν να το κάνω;;; Δεν θέλω κοντά μου άτομα που το διανοούνται αυτό! Ούτε καν γνώριζα ότι χθες ήταν η κηδεία του άτυχου κοριτσιού… Όσα έγραψα τα είπα διαβάζοντας επί μέρες τόσα ποστ και σχόλια έξαλλα, δικαστικά, γεμάτα τυφλή άγνοια για τον κίνδυνο των παθών μας, άγνοια για τους νοσογόνους πόθους της ανθρώπινης κτητικότητας στη σχέση. Τον πρωτόγονο εγωισμό και την θανάσιμη ευθιξία της ανασφάλειας στους δεσμούς. Όμως πολλοί γράφοντες είναι τόσο αγνοί και άμεμπτοι στα δικά τους που σοκάρονται βαριά, βρίσκουν ευκαιρία να βρίσουν, να θίξουν, να υπογραμμίσουν την ολοκάθαρη, τέλεια ζωή τους, το ήθος τους, και να συνεχίσουν να αγνοούν τις γλιστερές παγίδες του έρωτα, αφού ποτέ τους και ολοφάνερα δεν τον έχουν ζήσει. Να προσέχετε, η ζωή είναι αλλού! Σίγουρα έξω και μακριά από το φέις σας».
Βροχή τα σχόλια στην ανάρτηση της Μάρως Βαμβουνάκη
Τα σχόλια κάτω από την ανάρτηση της Μάρως Βαμβουνάκη είναι εκατοντάδες:
- Δεν έχω σχολιάσει ποτέ σε τέτοιες δημοσιεύσεις, αλλά η δική σας ήταν χτύπημα στην καρδιά, γιατί πραγματικά σας εκτιμούσα. Όχι, δεν είναι υγιής μια σχέση με ξύλο. Μπορεί να υπάρξει μια σχέση με έρωτα, πάθος και αγάπη που να σέβεται ο ένας σύντροφος τον άλλον και να επικοινωνούν πραγματικά. Τα λογοτεχνικά έργα -όπως πολύ καλά θα έπρεπε να ξέρετε κι εσείς- περιγράφουν καταστάσεις που συμβαίνουν στην κοινωνία μας, όμως ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν τις δικαιολογούν. Μια ακόμα γυναίκα σκοτώθηκε από χέρι άντρα. Αν ήταν μια φορά απαράδεκτη η ανάρτηση αυτή, το συγκεκριμένο γεγονός την κάνει 10 φορές πιο απαράδεκτη. Ελπίζω να το σκεφτείτε και να αναθεωρήσετε.
- Σε πολύ λάθος μονοπάτια καθοδηγείτε το κοινό σας... Εδώ δεν τίθεται θέμα οπτικής, ως γυναίκα κ ως μάνα κ γιαγιά θα έπρεπε να είστε απόλυτη κ αυστηρή. Καμία γυναίκα θύμα ξανά... Πραγματικά, νοιώθω αμηχανία διαβάζοντάς σας… Θεωρώ τουλάχιστον προκλητική κ ασεβή τα όσα γράψατε... Υπάρχουν οικογένειες κ φίλοι που θρηνούν...
- Πόσο με απογοήτευσε η ανάρτησή σας σήμερα
- Και πόσο ακόμα η συνέχεια ... Απογοητεύεται κανείς όταν γοητεύεται με πράγματα κατώτερα του πόθου του ... Έχετε δίκιο, μπήκατε πλέον στη λίστα με τις απογοητεύσεις, τι κρίμα για σάς.
- Μα τι λέτε;;; Τι διαβάζω;;;; Τι σχέση έχει ο έρωτας με τα εγκλήματα; Τι ξέπλυμα είναι αυτό; Αχ, δεν πρέπει να μπερδευόμαστε, στον αληθινό έρωτα, στη ζωογόνο αυτή δυναμη, δεν χωράει καμία βία, ας μην τα συνδέουμε πια.
- Άλλο η αφήγηση της βίας και των συνεπειών της στην τέχνη, και άλλο η πραγματική ζωή. Και όλος αυτός ο αχταρμάς να λέγεται την ημέρα της κηδείας της άτυχης κοπέλας. Το να ρομαντικοποιούμε έτσι τη βία είναι αισχρό. Κρίμα...
- Σας αγαπώ και σας εκτιμώ και ως άνθρωπο και ως συγγραφέα και σε ό,τι ανεβάζετε, συμφωνώ... Αυτή την ανάρτησή σας όμως τη βρίσκω προκλητική εν μέσω δύο πρόσφατων γυναικοκτονιών... Όσο παράφορος κι αν είναι ένας έρωτας, η βία δε δικαιολογείται από καμιά πλευρά....
- Ας βαφτίζουμε την κακοποίηση πάθος και τους φόνους κακιά στιγμη... καλύτερα στην πένα σας και στη φαντασία σας ως συγγραφέας στη ζωή μένουν ορφανά και γονείς να κλαίνε κοριτσια
- Τελείως άστοχη τοποθέτηση, δεν μας αφορά εάν έχετε φάει κ δώσει χαστούκια!!
- Έχω πέσει από τα σύννεφα. Σας είχα σε εκτίμηση. Μα τι γράφετε; Τι προωθείτε επιτέλους; Ποιος σας είπε ότι έχουμε ανάγκη από τέτοια παραδείγματα; Θα μιλήσουμε ποτέ για το σεβασμό και τη συντροφικοτητα; Και μη χειρότερα, μέρα που είναι!!!!
- Λάθος μήνυμα περνάς καλή μου σε μια περίοδο εκρηκτικά αυξανόμενης βίας, γυναικοκτονιών.
- Μάλλον με κάτι τέτοιες αντιλήψεις μεγάλωσαν τους φονιάδες οι μανούλες τους.
- Από την αυξανόμενη λίστα δολοφονημένων γυναικών δεν απορρέει τίποτα ποιητικό.
- Τελικά αυτό που νιώσαμε ήταν πολύ, πολύ για σας.
- Απαράδεκτη Μάρω Βαμβουνάκη, να προσέχετε τι γράφετε γιατί διαμορφώνετε συνειδήσεις, και αυτό είναι επικίνδυνο, ζούμε στην κόψη του ξυραφιού ψυχολογικά και κοινωνικά, και εσείς την ημέρα της κηδείας του δολοφονημένου κοριτσιού κάνετε αυτή την ανεσχηντη και χυδαία ανάρτηση, όταν δεν έχετε κάτι χρήσιμο να πείτε καλύτερα να το βουλωνετε..
- Είναι αδιανόητο να ταυτίζουμε τον ορμητικό έρωτα με το ξύλο και μάλιστα δημόσια και μάλιστα αυτή την εποχή. Πόσοι ξυλοδαρμοί και κακοποιήσεις βαπτίζονται έρωτας, πάθος μέσα σε μια σχέση; Είναι όμως αρρωστημένες καταστάσεις για τις οποίες τώρα πια οι γυναίκες μιλούν και διεκδικούν μια ζωή χωρίς καταπίεση, χωρίς ξύλο, χωρίς βία. Όχι, το ξύλο δεν έχει θέση στον έρωτα, ούτε η σφαλιάρα! Και ναι, άτοπη η ανάρτησή σας ! Πολλές οι δολοφονίες γυναικών το τελευταίο διάστημα... Αλλά ανεξάρτητα και από τη χρονική στιγμή, απαράδεκτο να ταυτίζουμε τη βία με τον έρωτα. Ενώ προσπαθούμε να εξαλείψουμε τη βία σε όλες τις μορφές της, εσείς έρχεστε και συγκρίνετε τη σύγχρονη εποχή με έργα αρχαίων τραγωδιών. Αν είναι δυνατόν.
- Το μόνο πράγμα χειρότερο από έναν άντρα ποτισμένο στην πατριαρχία, είναι μια γυναίκα υποταγμένη στην πατριαρχία. Το συγκεκριμένο post είναι απαράδεκτο και επικίνδυνο. Κακώς δεν έχει κατέβει.
- Άκομψη, άχαρη, ασεβής, αισχρή και όλα τα άλφα τα στερητικά σε μια ανάρτηση από μια γυναίκα που έχει στερηθεί τον έρωτα και έχει επιθυμήσει τα παράφορα χαστούκια των νιάτων της που έφυγαν ανεπιστρεπτί. Κυρία Μάρω μας, στη βία και στο έγκλημα όσο και να στριμώξεις την ποίηση δεν χωράει επουδενί. Προφανώς και δεν θέλατε να έρθετε σε αυτή την πολύ άβολη θέση, όμως τα καταφέρατε περίφημα. Η συμβουλή μου είναι η εξής: Όταν δεν έχουμε να γράψουμε κάτι ουσιαστικό στο φέισμπουκ καλύτερα να σιωπάμε παρά να εξευτελιζόμαστε. Είμαι σίγουρη πως δεν είχατε κακή πρόθεση και θα σας δικαιολογήσω με την παρακάτω φράση «το γήρας ου γαρ έρχεται μόνον».