Τουλάχιστον, οι κυρίες θα μπορέσουν να… βάψουν τις ρίζες και να είναι καλοχτενισμένες για το ρεβεγιόν των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς!
Κάτι είναι κι αυτό -άσχετα τώρα που το ρεβεγιόν θα πρέπει να ξεκινήσει στις… 6:00 το απόγευμα, σε στενό οικογενειακό κύκλο, και να έχει ολοκληρωθεί το αργότερο 9:00 με 9:15 το βράδυ. Για να προλάβουμε να γυρίσουμε σπίτι μας χωρίς… πρόστιμο! Όπως μας ήρθαν, όχι όπως θα θέλαμε…
Θα μπορούσαν να είναι καλύτερα τα πράγματα; Θα μπορούσαν, θεωρητικά. Αλλά όταν έχεις να λύσεις ένα πρόβλημα στο οποίο εμπλέκεται και η… παράφρων μεταβλητή «άνθρωπος» (και οι εξουσίες από ανθρώπους απαρτίζονται…), οι θεωρίες διαψεύδονται οικτρά…
Φοβηθήκαμε με το ξέσπασμα της πανδημίας, αλλά όχι τόσο ώστε να εγκαταλείψουμε συνήθειές μας, στην ανταρσία και την ανυπακοή, στη μη συμμόρφωση στις ανάγκες του «εμείς» και όχι του «εγώ», στην τάση να κοροϊδεύουμε την εξουσία (αλλά και τους άλλους…), να κάνουμε «το δικό μας».
Τα κρούσματα κοινωνικής απειθαρχίας στο πρώτο «lockdown» και στις «γενικές οδηγίες» που δόθηκαν στη συνέχεια, μετά την άρση του, για τον περιορισμό της πανδημίας (μεταμεσονύκτια πάρτι με μπύρες στις πλατείες, οι παράνομες συναθροίσεις σε κλειστούς χώρους, η μη χρήση μάσκας, η καταστρατήγηση των κανόνων υγιεινής σε κέντρα εστίασης και διασκέδασης κ.λπ.), σε συνδυασμό με εσφαλμένες εκτιμήσεις και αποφάσεις της πολιτείας αναφορικά με την επαναλειτουργία της οικονομίας και την ενίσχυση των υποδομών, είχαν ως αποτέλεσμα το «δεύτερο κύμα», για το οποίο προειδοποιούσαν από τον Μάρτιο οι επιστήμονες, να είναι δριμύτερο και πολύ πιο επικίνδυνο.
Μας ξανάκλεισαν μέσα. Ίσως και να άργησαν για κάποιες περιοχές. Οι στατιστικές του δεύτερου κύματος δραματικές και απειλητικές. Ο φόβος ξαναφούντωσε. Αλλά, κατά περίεργο τρόπο, επηρέασε μόνο την απολύτως προσωπική συμπεριφορά μας έναντι του ιού: τώρα η συντριπτική πλειοψηφία φοράμε μάσκα, παντού δημοσίως, παρά το γεγονός ότι οι έλεγχοι δεν είναι όσοι και όσο αυστηροί θα έπρεπε να είναι. Κρατάμε αποστάσεις, ακολουθούμε τις υποδείξεις ασφαλείας στα σουπερμάρκετ. Το lockdown, όμως, όπου και όσο…μπορούμε, μας παίρνει, το καταστρατηγούμε περήφανα! Θυμόμαστε την κίνηση στους δρόμους τον περασμένο Απρίλιο, και βλέπουμε το σημερινό «πήξιμο» και τα μποτιλιαρίσματα!
Όλοι μας ξέρουμε (ας είμαστε ειλικρινείς…) ότι εξαπατάμε το… σύστημα του 13033! Βάζουμε «βοήθεια σε τρίτους», και… πάμε για καφεδάκι και κουτσομπολιό σε φίλους! Είτε με τα πόδια είτε με το αυτοκίνητο! Ακόμη και αν γινόταν δρακόντειος έλεγχος σε όλους, η «παρανομία» δεν θα πατασσόταν. Δηλαδή τι, θα μας έπαιρνε ο αστυφύλακας από το χέρι (ή θα έμπαινε στο αυτοκίνητό μας…) και θα μας συνόδευε μέχρι τον τελικό προορισμό μας για να του αποδείξουμε ότι δεν πάμε για καφεδάκι, αλλά στον… παππού;
Ακούω φίλους και κοντινούς να… σχεδιάζουν «Δούρειους Ίππους» για γιορτινές αποδράσεις σε χωριά και εξοχικά! Όσοι δεν έχουν… ελιές να τις μαζέψουν (καλά, πόσοι ελαιοπαραγωγοί μαζευτήκαμε;), επικαλούνται επείγοντα μηνύματα συγγενών ή γειτόνων (και επιδεικνύουν και την ηλεκτρονική καταγραφή τους στο κινητό!) για «ξαφνικές ζημιές στο σπίτι…»! Επιστρατεύουν Ε1 και Ε9 (ξέρω που σας λέω…) για μπέρδεμα της μόνιμης κατοικίας με άλλα σπίτια αλλού! Και ξαμολιούνται από τώρα, πριν σφίξουν (όπως ελπίζεται, τουλάχιστον…) οι έλεγχοι τη βδομάδα των γιορτών…
Αδέλφια, δεν ξεμπερδέψαμε. Έχουμε πολύ και κακοτράχαλο δρόμο ακόμη. Το τρίτο κύμα θα ενσκήψει, επιστημονικά είναι απολύτως βέβαιο. Για να υπάρξουν, ουσιαστικά, θετικά αποτελέσματα του εμβολίου θα φτάσουμε στην καλύτερη περίπτωση τον Μάιο. Οι πρώτες ξέγνοιαστες, όσο γίνεται, ανάσες θα είναι καλοκαιρινές.
Βάψτε… ρίζες, φτιάξτε μαλλιά, ενισχύστε την οικονομία με σύνεση και σχολαστική προσοχή, είτε είστε από την «εδώ» είτε από την… «εκεί» μεριά του «πάγκου», βολευτείτε για φέτος με ρεβεγιόν που θα θυμίζει απογευματινό τσάι, και τα ξαναλέμε το… Πάσχα!