Η θάλασσα σμιλεύει με έναν ιδιαίτερο τρόπο τα ξύλα και τα κλαδιά των δέντρων που καταλήγουν στην «αγκαλιά» της και όταν αυτά βρίσκονται στο διάβα του απόστρατου πιλότου μηχανικού της αεροπορίας, Κωνσταντίνου Γιορδάνη, από τη Θεσσαλονίκη, μετατρέπονται σε μοναδικά χειροποίητα καράβια, έτοιμα να ταξιδέψουν κάθε φαντασία.
Στα 61 του χρόνια, σήμερα, ο κ. Γιορδάνης, μιλώντας στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων εκμυστηρεύτηκε πως η κατασκευή χειροποίητων καραβιών, αν και έρχεται σε …αντίθεση με το επάγγελμα που υπηρέτησε για 28 χρόνια, είναι μια διαδικασία που τον ολοκληρώνει και τον ηρεμεί.
«Ετσι αντιμετώπιζα και τις δυσκολίες στη δουλειά μου. Πριν ακόμα ν' αποστρατευτώ είχα ανησυχίες και εμπνεόμουν από διάφορα που έβλεπα και ζούσα. Εγώ είμαι του αέρα, ιπτάμενος, και τα ετερώνυμα φαίνεται πως έλκονται γι' αυτό και ασχολήθηκα με τα καραβάκια», είπε χαριτολογώντας.
Η αρχή έγινε από ένα υπέροχα σμιλεμένο ξύλο από τη θάλασσα
Ολα ξεκίνησαν, όταν μια ημέρα είδε ένα ξύλο υπέροχα σμιλεμένο από τη θάλασσα και από το πουθενά, βλέποντάς το, όπως είπε, τού ήρθε η έμπνευση να φτιάξει διάφορες κατασκευές. «Πάντα ταξιδεύω και περπατώντας δίπλα στη θάλασσα που λατρεύω, βρίσκω διάφορα ξύλα. Από τα δέκα ξύλα που μαζεύω, θα επεξεργαστώ και θα φτιάξω καράβια με το ένα ή τα δύο από αυτά», διευκρίνισε.
Τα υλικά που χρησιμοποιεί για να μετατρέψει τα αλμυρισμένα ξύλα που βρίσκει σε καράβια, είναι «πάντα φυσικά υλικά, μόνο οικολογικά και ανακυκλώσιμα υλικά» που βρίσκει. «Δεν χρησιμοποιώ πλαστικό. Ακόμα και τα σκοινιά, τα σωσίβια και όλα όσα κατασκευάζω για να τα διακοσμήσω, είναι υλικά που έχω βρει, όλα ανακυκλώσιμα», ανέφερε.
Η αγάπη του για τα καράβια
Μάλιστα εξομολογείται πως πάντα είχε λατρεία στα καράβια. Αν και πιλότος, «μου αρέσει να ταξιδεύω με καράβια στα νησιά. Βέβαια, έπαιξε ρόλο και η ενασχόλησή μου με τα υποβρύχια στον στρατό, όπως επίσης και το ότι ήμουν και στην επίλεκτη ομάδα ειδικών δυνάμεων του στρατού, στην Ομάδα Υποβρύχιων Καταστροφών (ΟΥΚ) το 1975».
Ο Κωνσταντίνος Γιορδάνης ασχολήθηκε εθελοντικά με την ενισχυτική διδασκαλία σε ιδρύματα της Θεσσαλονίκης και στην πορεία, όταν είδαν ότι κατασκεύαζε διάφορα αντικείμενα, όπως τα υπέροχα καράβια του, του ζήτησαν, όπως λέει, να διδάξει «στα παιδιά τεχνικά (καλλιτεχνικά)» καθώς όπως λέει δεν δηλώνει καλλιτέχνης αλλά μηχανικός. Πολλά από τα έργα του 61χρονου έχουν στολίσει αυτά τα ιδρύματα και έχουν πωληθεί σε φιλανθρωπικά μπαζάρ προκειμένου να συγκεντρωθούν χρήματα για τα ιδρύματα και τα παιδιά τα οποία φιλοξενούνται σε αυτά.