Την τελευταία του πνοή σε ηλικία 63 ετών άφησε ο σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός Λευτέρης Δανίκας, ο οποίος τα τελευταία χρόνια ταλαιπωρούνταν από σοβαρά προβλήματα υγείας.
Γνωστές ταινίες του Λευτέρη Δανίκα είναι οι μικρού μήκους βραβευμένες «Ανατολικά της Εδέν» του 1985 και «Ο Τελευταίος Ταμπάκος», του 2001. Ο εκλιπών ήταν αδελφός του γνωστού δημοσιογράφου Δημήτρη Δανίκα.
Την είδηση του θανάτου του επιβεβαίωσε η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών E.E.S, η οποία με μια ανάρτηση στο Facebook αποχαιρέτησε τον εκλιπόντα.
Συλλυπητήριο μήνυμα του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου:
«Ο Λευτέρης Δανίκας δεν είναι πια μαζί μας. Ο θάνατός του προκαλεί θλίψη στην κινηματογραφική μας κοινότητα αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό. Ο Λευτέρης Δανίκας ήταν ευαίσθητος, ανήσυχος πολιτικά και πάντα χαμηλών τόνων. Ένας κινηματογραφιστής με διεισδυτική ανθρωποκεντρική ματιά που διακρίνει το πλούσιο έργο του στο ντοκιμαντέρ, αλλά και τις δύο σημαντικές ταινίες μυθοπλασίας μικρού μήκους που γύρισε: το «Ανατολικά της Εδέν» (1985) και τον «Τελευταίο Ταμπάκο» (2001). Το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου εκφράζει τα βαθιά συλλυπητήριά του στους οικείους του».
Ποιος ήταν ο Λευτέρης Δανίκας
Γεννήθηκε το 1958 στην Αμαλιάδα του Νομού Ηλείας. Στα 1979, κι ενώ ήταν ήδη φοιτητής στο 3ο έτος της Γεωπονικής Σχολής του Α.Π.Θ., έφυγε για το Παρίσι όπου έκανε σπουδές στην Veme section (Θρησκευτικές Eπιστήμες) της Εcole Pratique des Hautes Εtudes και στο εκεί Εργαστήριο Εθνογραφικού Κινηματογράφου, κάτω από τη διεύθυνση του Jean Rouche (1981, eleve titulaire της E.P.H.E.).
Παράλληλα, έκανε και κινηματογραφικές σπουδές στην Ecole Superieure libre d’ Etudes Cinematographiques (1983, δίπλωμα E.S.E.C.) και πρακτική άσκηση σε παραγωγές της S.F.P., κοντά στον Marcel Camus, μεταξύ άλλων.
Επιστρέφοντας στην Αθήνα (1983), εργάστηκε ως βοηθός σκηνοθέτη και διευθυντής παραγωγής σε κινηματογραφικές και τηλεοπτικές παραγωγές αλλά και στη διαφήμιση, δίπλα στον Παντελή Βούλγαρη, το Νίκο Παναγιωτόπουλο, το Χρήστο Σιοπαχά, τον Κώστα Κουτσομύτη κ.ά.
Επίσης, και για τρία συνεχή χρόνια (1992-1994), συνεργάστηκε με το Σπύρο Βραχωρίτη και τη Θεατρική Λέσχη Βόλου. Από το 1985 άρχισε και την προσωπική του δραστηριότητα ως σκηνοθέτης, σεναριογράφος και παραγωγός.
Ως σκηνοθέτης-παραγωγός είχε συνεργαστεί με το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου (2 ταινίες μυθοπλασίας μικρού μήκους), με την ΕΡΤ (μία σειρά 7 ημίωρων ντοκιμαντέρ) και με το ΥΠ.ΠΟ. (ένα ημίωρο docu-fiction). Ως σκηνοθέτης και σεναριογράφος, εκτός από τα προαναφερθέντα έργα, έχει κάνει και άλλα 6 ντοκιμαντέρ στο πλαίσιο εκπομπών της ΕΡΤ («Παρασκήνιο», «Η ΕΡΤ σ’ όλη την Ελλάδα» και «Τέχνη και Πολιτισμός»), μία παράσταση χοροθεάτρου και το video-dance αυτής της παράστασης, καθώς και τα σενάρια για άλλες 2 παραστάσεις χοροθεάτρου.
Με τις πιο πάνω δύο μικρού μήκους ταινίες μυθοπλασίας καθώς και με κάποια από τα ντοκιμαντέρ του είχε συμμετάσχει σε αρκετά φεστιβάλ, ελληνικά και διεθνή, κι έχει πάρει συνολικά 8 βραβεία, εκ των οποίων τα 3 είναι διεθνή (μεταξύ των οποίων το Premio di Qualita από το ISTITUTO LUCE S.p.A. και το Βραβείο Καλύτερης Βαλκανικής Ταινίας στο 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας), ενώ συμμετείχε και ως μέλος κριτικής επιτροπής στο 14ο Διεθνές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Huesca, στην Ισπανία.
Τον Οκτώβριο του 1986, και στο πλαίσιο προγράμματος επιμορφωτικών ανταλλαγών ανάμεσα στην Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών και την Ένωση Κινηματογραφιστών της τότε ΕΣΣΔ, επισκέφθηκε τη Μόσχα και το Κίεβο ως μέλος της αντιπροσωπείας μας. Από τον Σεπτέμβριο του 2006 ήταν αντιπρόσωπος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών στη F.E.R.A., την Ομοσπονδία Ευρωπαίων Σκηνοθετών Οπτικοακουστικών Έργων. Τέλος, έχει διδάξει στο πλαίσιο προγραμμάτων της Λαϊκής Επιμόρφωσης και σε επιμορφωτικά σεμινάρια δήμων και έχει δημοσιεύσει κείμενα και φωτογραφίες σε διάφορα περιοδικά (ΟΘΟΝΗ, ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ, ΑΛΦΕΙΟΣ κ.ά.).