Την εμπειρία του από την επιτυχία του στις Πανελλαδικές εξετάσεις αλλά και τις λεπτομέρειες για το πώς κατέληξε στην Ελλάδα μοιράστηκε ο Ιρανός πρόσφυγας.
Ο Κούρος Νορμοχαμαντί Μπαϊγκί, ο 18χρονος πρόσφυγας από το Ιράν που αρίστευσε στις φετινές Πανελλαδικές εξετάσεις και έγινε παράδειγμα για χιλιάδες Έλληνες και ξένους μαθητές, μίλησε για την εμπειρία του ταξιδιού από το Ιράν στη χώρα μας, αλλά και για το πώς κατάφερε να αριστεύσει στις εξετάσεις.
Όπως εξήγησε στην εκπομπή «Συνδέσεις», γεννήθηκε το 2003 στο Μασάντ του Ιράν, όπου πήγε Δημοτικό και Γυμνάσιο. Το 2019, ωστόσο, αναγκάστηκε να φύγει από τη χώρα του με την οικογένειά του, τον πατέρα, τη μητέρα και τον μικρότερο αδελφό του, για «θρησκευτικούς και πολιτικούς λόγους», όπως είπε.
Έφτασαν στη Μυτιλήνη έπειτα από ένα μακρύ και δύσκολο ταξίδι αρκετών ημερών, μέσω Τουρκίας.
«Ήρθα στην Ελλάδα τον Αύγουστο του ’19, όπως έρχονται όλοι οι πρόσφυγες, με μία βάρκα. Από το Ιράν μέχρι την Τουρκία πήγαμε νόμιμα, επειδή είχαμε διαβατήριο, αλλά από την Τουρκία στην Ελλάδα ήταν πολύ δύσκολη εμπειρία. Περπάτημα, δομές προσφύγων, τουρκική αστυνομία, στη θάλασσα, στη βάρκα. Μας πήρε 50 μέρες περίπου στην Τουρκία για να έρθουμε στην Ελλάδα» περιγράφει ο 19χρονος σήμερα πρόσφυγας από το Ιράν και μαθητής του Πρότυπου Λυκείου Μυτιλήνης, ο οποίος αρίστευσε με 18,25 μόρια.
«Φτάσαμε στη Μυτιλήνη, μείναμε 2-3 μήνες στη Μόρια, μετά μας πήγαν σε έναν άλλο καταυλισμό που ανήκε στο Δήμο Μυτιλήνης στο Καρά Τεπέ, που το έκλεισαν, και μετά στο καινούριο που έφτιαξαν», συμπλήρωσε.
Η εμπειρία του Ιρανού πρόσφυγα από τη Μόρια και η επιτυχία του στις Πανελλαδικές
Απαντώντας στις ερωτήσεις των παρουσιαστών της ΕΡΤ, ο Κούρος μοιράστηκε την εμπειρία του από τις πρώτες στιγμές στον καταυλισμό της Μόριας στη Λέσβο. Όπως εξήγησε, σε τέτοιες συνθήκες δεν καταλαβαίνεις πώς περνάει ο χρόνος, καθώς βρίσκεσαι συνεχώς σε ουρές ακόμα και για τις πιο βασικές ανάγκες.
«Εκεί βρήκα ανθρώπους, Έλληνες και ξένους, από την πρώτη μέρα με βοήθησαν. Χωρίς αυτούς τους ανθρώπους δεν ξέρω πού θα ήμουν, πώς θα ήμουν, ψυχολογικά και σωματικά. Για φαγητό περιμέναμε πάνω από μία ώρα ο καθένας, και για μπάνιο και τουαλέτα περίπου μισή ώρα, αλλά συνήθως δεν είχε ζεστό νερό», τόνισε ο Ιρανός μαθητής.
Σημείωσε, ωστόσο, πως οι συνθήκες βελτιώθηκαν όταν μεταφέρθηκαν από τη Μόρια στον άλλο καταυλισμό, όπου οι συνθήκες ήταν καλύτερες και κατάφερε να μάθει ελληνικά, μιλώντας με τους εργαζομένους εκεί, για «προπόνηση».
Όσο για το πώς έμαθε τα ελληνικά και πού διάβαζε, είπε: «Όταν μεταφερθήκαμε από τη Μόρια στον άλλο καταυλισμό, όπου οι συνθήκες ήταν πολύ καλύτερες, προσπαθούσα να μάθω τα ελληνικά, προσπαθούσα να μιλήσω με τους εργαζόμενους, να κάνω ''προπόνηση''».
«Μέχρι την τελευταία μέρα πήγαινα σχολείο, ήμουν μόνος μου με τον καθηγητή τις τελευταίες μέρες, δεν ερχόταν κανείς άλλος. Οι καθηγητές με βοήθησαν πάρα πολύ», δήλωσε ο 19χρονος που έγραψε 20 στα Μαθηματικά, και ευχαριστεί τους καθηγητές του για τη βοήθεια που του προσέφεραν.
Ο Κούρος θέλει να περάσει στη σχολή των Ηλεκτρολόγων Μηχανικών, είτε στην Αθήνα είτε Θεσσαλονίκη, και θέλει να μείνει και να δουλέψει στην Ελλάδα.