Διάβασμα μέσα στο καλοκαίρι, τελικά βοηθά ή είναι εφιάλτης για τα παιδιά;
Κάθε τέτοιο καιρό οι περισσότεροι από εμάς αισθανόμαστε την ανάγκη να ρίξουμε ρυθμούς και να απολαύσουμε τη ραστώνη του καλοκαιριού, μια ανάγκη που είναι ακόμα μεγαλύτερη στα παιδιά, εξηγεί μιλώντας στο iefimerida η ψυχολόγος, ψυχοθεραπεύτρια Αρετή Βεργούλη.
Διάβασμα το καλοκαίρι, εφιάλτης ή βοήθεια
Ο χειρότερος εφιάλτης των θερινών διακοπών για τους μαθητές είναι η καλοκαιρινή μελέτη. Αρκετοί γονείς φτάνουν να διαπραγματεύονται με τα παιδιά τους για το διάβασμα μέσα στο καλοκαίρι, είτε επειδή υπάρχουν κενά που πρέπει να καλυφθούν, είτε γιατί πρέπει να ενισχυθεί ένας αδύναμος μαθητής, είτε γιατί ο «δυνατός» πρέπει να διατηρήσει την υψηλή βαθμολογία του, αναφέρει η Αρετή Βεργούλη
Ποια είναι η λύση; Οι έρευνες δείχνουν πως δεν υπάρχει μια έτοιμη απάντηση για όλους τους μαθητές.
Αναμφισβήτητα τα οφέλη της μελέτης είναι σημαντικά για κάθε μαθητή αλλά ας μη λησμονούμε ότι τα παιδιά τις τελευταίες χρονιές του λυκείου θα κληθούν να αφιερώσουν χρόνο από τις καλοκαιρινές τους διακοπές στο διάβασμα προκειμένου να μπορέσουν να μπουν σε κάποια πανεπιστημιακή σχολή. Επομένως ο στόχος εδώ δεν είναι το κατοστάρι αλλά ένας «μαραθώνιος» στον οποίο δεν πρέπει οι μαθητές να «καούν».
Διάβασμα, σωματική και ψυχική υγεία
Είναι καλό για τη σωματική και την ψυχική υγεία των παιδιών να υπάρχει ένα διάστημα απόλυτης ξεκούρασης, αμέσως μετά και αμέσως πριν από το σχολικό έτος. Είναι σημαντικό οι διακοπές να είναι στ’ αλήθεια διακοπές, κι αυτό είναι κάτι απολύτως απαραίτητο, ώστε να μπορεί ο εγκέφαλος να ξεκουραστεί για να απορροφήσει νέες πληροφορίες.
Η «βαρεμάρα» είναι επίσης χρήσιμη, καθώς μπορεί να αποτελέσει κίνητρο για το παιδί να αρχίσει να φαντάζεται και να ανακαλύπτει δραστηριότητες και ταλέντα, να εξερευνά και να μαθαίνει κάτι καινούργιο. Στόχος είναι να αποφύγουμε την άμετρη χρήση του υπολογιστή και των ηλεκτρονικών παιχνιδιών. Είναι πολύ σημαντικό να είμαστε σε επαφή με το παιδί μας και να μπορούμε να το υποστηρίζουμε σε αυτό που εκείνο αποφασίζει, μιλώντας όμως και για τις συνέπειες.
Η διατήρηση της σύνδεσης με τη μελέτη μπορεί να γίνει εύκολα αν σκεφτούμε out of the box, που λένε, πέρα δηλαδή από τη συμβατική μελέτη των σχολικών βιβλίων και μέσω της γνώσης που έρχεται βιωματικά, μέσα από το παιχνίδι και από την αλληλεπίδραση με νέους, ευφάνταστους τρόπους μετάδοσης της γνώσης.
Αν το παιδί μας διαβάζει, ας αποφύγουμε να κριτικάρουμε τις επιλογές του, αντιθέτως ας συζητήσουμε μαζί του για τους χαρακτήρες, την πλοκή και τα νοήματα του εξωσχολικού βιβλίου που έχει επιλέξει. Αν, πάλι, στα παιδιά μας δεν αρέσει το διάβασμα, ας δούμε μαζί τους μια ταινία, ένα θεατρικό, και ας μιλήσουμε μετά γι’ αυτό. Ας τους δώσουμε την ευκαιρία να κάνουν εξάσκηση στην ανάγνωση και στη γραφή σημειώνοντας λίστες για ψώνια, διαβάζοντας τη συνταγή για το κέικ που θα φτιάξουμε, έχοντας πάντα στον νου το μότο ότι η γνώση έρχεται μέσα από το βίωμα των διακοπών.
Η υποστήριξη και το όριο είναι δυο πολύ βοηθητικά εργαλεία που πρέπει να έχει ο γονιός στη φαρέτρα του για το μεγάλωμα του παιδιού του. Ας επιτρέψουμε την προσωρινή διακοπή της μελέτης μέσα στο καλοκαίρι προκειμένου να αυξηθεί η απορρόφηση της γνώσης το διάστημα που θα ακολουθήσει. Η αγρανάπαυση δεν είναι περιττή αλλά αναγκαία.
*Αρετή Βεργούλη -Ψυχολόγος/Ψυχοθεραπεύτρια