Το όνομα του Μίκη Θεοδωράκη θα πάρει το 1ο Δημοτικό Σχολείο Αργοστολίου, μετά από πρωτοβουλία του αντιπεριφερειάρχη Σταύρου Τραυλού.
Το σχολείο αυτό είναι στο οποίο ήταν μαθητής ο σπουδαίος συνθέτης, ο οποίος ενημερώθηκε για την απόφαση και αποφάσισε μάλιστα να γράψει μια επιστολή, ώστε να ευχαριστήσει όσους πήραν αυτή την απόφαση. Στο γράμμα που δημοσίευσε η εφημερίδα «Φιλελεύθερος», εκμυστηρεύτηκε ιστορίες με τους καθηγητές του, ενώ είπε πως αν ήταν καλά στην υγεία του, θα ήθελε να κάτσει για άλλη μια φορά στο θρανίο του.
«Συγκινήθηκα όταν είδα ότι το Αργοστόλι θα δώσει το όνομά μου στο δημοτικό σχολείο. Και βέβαια το θυμάμαι σαν να ήταν χθες. Τον αυστηρό κύριο Σταματάτο και την δασκάλα μας την κυρία Ελλη. Ημουν πολύ άτακτος. Τόσο πολύ που ο κύριος Σταματάτος με περίμενε στη πόρτα και με την βίτσα, μου χτυπούσε προκαταβολικά τα χέρια. Γιατί με χτυπάτε; τον ρωτούσα. Κι εκείνος μου φώναζε θυμωμένος: Γι’ αυτό που θα κάνεις!», έγραψε αρχικά και συνέχισε:
«Το 1949 στη Μακρόνησο τι να δω; Τον κύριο Σταματάτο να κάνει βόλτες ανάμεσα στους δύο γιους του και συμμαθητές μου. Πήγα και του φίλησα το χέρι και του είπα: Σας συγχωρώ για όλο το ξύλο που μου δώσατε. Οπως βλέπετε είχατε δίκιο. Και του έδειξα το συρματόπλεγμα».
Θεοδωράκης: Θα ήθελα να κάτσω πάλι στο θρανίο μου
Στη συνέχεια ο κ. Θεοδωράκης αναφέρθηκε σε εμπειρίες που έζησε με τους συμμαθητές του, με τους οποίους χάραξαν τα ονόματά τους σε ένα πεύκο, όπως και για την ημέρα που τον επέλεξαν να πει σόλο το «Ω γλυκύ μου έαρ».
«Αυτούς τους ύμνους έχω βάλει στο τρίτο μέρος της Τρίτης Συμφωνίας μου. Και όταν ακούω τις χορωδίες και τις ορχήστρες, η σκέψη μου γυρνά στο πολυαγαπημένο μου σχολείο, τότε που όλα για μας τα παιδιά, ήταν φωτεινά και ωραία. Αν ήμουν καλά θα ήθελα να γυρίσω στο αγαπημένο μου θρανίο. Αγαπητά μου παιδιά σας αγαπώ και σας ζηλεύω και εύχομαι να ζήσετε με υγεία, καλοσύνη, και αγάπη. Και να γίνεται καλύτεροι από εμάς για το καλό της πατρίδας μας».