Συνάντηση με τον υπουργό Δικαιοσύνης Κώστα Τσιάρα
είχε ο Δήμαρχος Ωρωπού Γιώργος Γασημάκης ,με αίτημα-πρόταση παραχώρησης από το υπουργείο Δικαιοσύνης στο Δήμο Ωρωπού του χώρου των Ιστορικών Φυλακών Ωρωπού, στις οποίες κρατήθηκαν προσωπικότητες όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Μανώλης Γλέζος, ο Χαρίλαος Φλωράκης και ο Ανδρέας Λεντάκης.
Η πρόταση έρχεται σαν συνέχεια ενός μακρόπνοου σχεδίου, μετατροπής του χώρου των Φυλακών, σε «Κέντρο Ιστορίας ,Δημοκρατίας και Πολιτισμού», το οποίο παρουσιάστηκε διεξοδικά από τον Δήμαρχο στον Υπουργό Δικαιοσύνης.
Ο υπουργός κ. Τσιάρας εξέφρασε τον ενθουσιασμό του για την πρόταση και δεσμεύτηκε πως θα ξεκινήσει αμέσως τις διαδικασίες, προκειμένου να αρθούν τα όποια προβλήματα και να βρεθεί η φόρμουλα για να παραχωρηθεί ο χώρος των Παλαιών Φυλακών στον Δήμο Ωρωπού, ώστε να πραγματοποιηθεί αυτό το όραμα,που θα μετατρέψει την περιοχή, σε Κέντρο που θα προσελκύει χιλιάδες ανθρώπους κάθε χρόνο.
«Είναι επιτακτική ανάγκη αυτός ο ιστορικός, μαγικός τόπος, να πάρει την θέση που του αρμόζει και να γίνει σημείο αναφοράς, που θα διδάσκει, θα θυμίζει και θα παραδειγματίζει» , ανέφερε ο Γιώργος Γιασημάκης.
«Θέλω να καταθέσω δημόσια την πολύτιμη και καθοριστική συμβολή σε αυτή την προσπάθεια του Βουλευτή Αττικής Βασίλη Οικονόμου, που από την πρώτη στιγμή στηρίζει τις προσπάθειες του Δήμου μας. Η Δημοτική Αρχή ξεκινά να κάνει πράξη, αυτό που χρόνια τώρα, συζητιόταν με θαυμασμό και προσμονή και βάζει τα θεμέλια για να αποκατασταθεί η σημασία και η αξία, αυτού του υπέροχου μνημείου», κατέληξε ο δήμαρχος Ωρωπού.
Η ιστορία των Φυλακών Ωρωπού
Ο χώρος στον οποίο βρίσκονται οι παλιές φυλακές Ωρωπού παραχωρήθηκε από τον Ανδρέα Συγγρό το 1897. Το 1909 άρχισε να οικοδομείται το Αμαλίειο Ορφανοτροφείο.
Αρχικά αποτελούσε νοσοκομείο για τα ορφανά κορίτσια. Το 1915 στεγάστηκαν προσωρινά προσφυγόπουλα από την Αρμενία, ενώ το 1922 φιλοξενήθηκαν παιδιά προσφύγων από τη Μικρά Ασία. Από το 1926 ως το 1929 στεγάζεται το Εμπειρίκειο Άσυλο Αρρένων και στη συνέχεια το Αναμορφωτικό Σχολείο Αρρένων.
Το 1933 άλλαξε η λειτουργία του σε φυλακές, αφού εξαγοράστηκε από το Ελληνικό δημόσιο. Οι φυλακές λειτουργούσαν κατά παράβαση των διεθνών προδιαγραφών αφού στους ίδιους χώρους στεγάζονταν ενήλικοι και ανήλικοι κρατούμενοι.
Μετά τον ισχυρό σεισμό του 1938 τα κτίρια οικοδομήθηκαν ξανά μόνο σαν φυλακές.
Η Χούντα μετέτρεψε το 1967 τις φυλακές σε χώρο έγκλειστων πολιτικών κρατούμενων. Τον Δεκέμβριο του 1969, ο κρατούμενος Μίκης Θεοδωράκης επιχείρησε να στείλει επιστολή διαμαρτυρίας προς τον Διεθνή Ερυθρό Σταυρό προκειμένου να ευαισθητοποιήσει τη διεθνή κοινή γνώμη. Η διοίκηση των φυλακών δεσμεύει την επιστολή με το αιτιολογικό ότι ο Μίκης «δεν συνεμορφώθη προς τας υποδείξεις». Η επιστολή μπορεί να μην έφτασε στον προορισμό της ωστόσο, εξ αυτού ο Μίκης έγραψε το γνωστό τραγούδι «Διότι δεν συνεμορφώθην» (https://www.youtube.com/watch?v=45k8o2zgEBY). Την ίδια περίοδο στις φυλακές κρατήθηκαν σημαντικές προσωπικότητες όπως ο Μανώλης Γλέζος, ο Χαρίλαος Φλωράκης και ο Ανδρέας Λεντάκης.
Εμβληματικό για τις Φυλακές του Ωρωπού είναι και το τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη «Και συ λαέ βασανισμένε μη ξεχνάς τον Ωρωπό».
Σε ένα από τα κτίρια των πρώην φυλακών εγκαινιάστηκε το 1976 το 1ο Γυμνάσιο Ωρωπού. Λειτούργησε εκεί έως το 1989. Μετέπειτα μεταφέρθηκε σε ένα άλλο κτίριο των φυλακών το Δημοτικό Ωδείο Ωρωπού.
Οι Φυλακές Ωρωπού έχουν χαρακτηριστεί ιστορικός τόπος από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο και το Κεντρικό Συμβούλιο Νεοτέρων Μνημείων.