Στην περίπτωση των Ντε Γκρες είναι θετικό ότι η Ελλάδα δεν δείχνει πλέον μια ανασφαλής Δημοκρατία που αντιμετωπίζει συμπλεγματικά το παρελθόν της. Έχει συμφιλιωθεί, χωρίς μνησικακίες και βασιλοκτόνα απωθημένα, με την ιστορία των Ελλήνων βασιλέων και παρέχει γενναιόδωρη φιλοξενία στα εναπομείναντα μέλη της οικογένειας.
Εξάλλου, σε όλες τις ευρωπαϊκές Δημοκρατίες τέτοιου είδους ιστορικά συμπλέγματα έχουν προ πολλού ξεπεραστεί. Στη Γαλλία, για παράδειγμα, οι Βερσαλλίες εξελίχθηκαν σε χώρο συνεδρίων και ατραξιόν για τουρίστες, ενώ πλατείες με ονόματα βασιλέων κοσμούν τις πόλεις. Δεν πετάς ιστορικό παρελθόν 15 αιώνων για κανένα αφήγημα εκδίκησης. Απλώς, γίνονται τα απαραίτητα ρετούς εκδημοκρατισμού - για παράδειγμα, η πλατεία Louis XV ονομάζεται πλέον πλατεία Concorde [Ομονοίας], όπως σε εμάς το βασιλικό παλάτι ονομάζεται Προεδρικό Μέγαρο. H Iσπανία είχε μέχρι πρόσφατα αγάλματα ακόμη και του δικτάτορα Φράνκο, ο οποίος, ως γνωστόν, αιματοκύλισε τη χώρα. Οι λογαριασμοί με την Ιστορία λύνονται στις ακομπλεξάριστες δημοκρατίες μέσα από τις αρχές της συμφιλιωτικής ανοχής και της αυτογνωσίας.
Προφανώς και τα ελληνικά πάθη για τη βασιλική οικογένεια έχουν πλέον αφυδατωθεί. Τα πρώην βασιλικά ανάκτορα στο Τατόι βρίσκονται σε φάση ανοικοδόμησης από το Ελληνικό Δημόσιο και σύντομα θα πίνουμε τον καφέ μας στις υπέροχες αλέες τους. Ακόμη και τον Κωνσταντίνο έθαψε η Ελλάδα εκεί, με τον σεβασμό που αρμόζει σε έναν τέως αρχηγό του κράτους. Ας παραδεχτούμε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης βοήθησε σημαντικά σε αυτή την ιστορική αποτοξίνωση και πέτυχε μια βελούδινη μετάβαση. Ξεπεράστηκαν και οι εμφυλιακές εμμονές της Αριστεράς και τα τοξικά αισθήματα του παρελθόντος. Τα προσωνύμια «τέως» ή «Γλύξμπουργκ», που βάζαμε υποτιμητικά για να προσδιορίσουμε αυτούς τους ξενόφερτους και καθαιρεμένους ηγεμόνες, έδωσαν τη θέση τους στο ελληνικότατο «Ντε Γκρες». Τεράστια ιστορική υπέρβαση αν λάβουμε υπ' όψιν ότι ως πρόσφατα αυτοί οι άνθρωποι διέθεταν διπλωματικά διαβατήρια της Δανίας ως απόγονοι του Δανού βασιλιά Χριστιανού Θ'. Οι πρώην ανώνυμοι και ανεπιθύμητοι ιδιώτες, που ζούσαν απλώς ως φορείς ενός ξεπερασμένου ιστορικού παρελθόντος, πλέον είναι Έλληνες πολίτες (σχεδόν) σαν όλους εμάς.
Μια πολυμελής οικογένεια γαλοζοαίματων και βαθύπλουτων ανθρώπων ζει, λοιπόν, όλο και περισσότερο ανάμεσά μας. Ευγενείς, υπέρκομψοι και διακριτικοί, δείχνουν να απολαμβάνουν το αυξανόμενο ενδιαφέρον των μίντια για την παρουσία τους. Πληροφορίες για το διαμέρισμα εκατομμυρίων στην Ηρώδου Αττικού το οποίο αγόρασε ο Ελβετός επιχειρηματίας Τόμας Φλορ, πεθερός του Φιλίππου, κατακλύζουν τα περιοδικά. Όλο και πιο συχνά, μέλη της οικογένειας δειπνούν και γλεντούν στα top κοσμικά μαγαζιά της Αθήνας.
Γάμοι, διαζύγια και πριγκιπικά βαφτίσια των Ντε Γκρες έγιναν μόνιμη κοσμική στήλη στα ΜΜΕ. Γίναμε λαίμαργοι καταναλωτές ενός γαλαζοαίματου και κοσμοπολίτικου λάιφσταϊλ που τόσο οδυνηρά έλειπε από τη μικρή επαρχία μας. Φτάσαμε να βλέπουμε τον πρίγκιπα Παύλο σε εκδηλώσεις με τον Άδωνι ή να χορεύει βαρύ ζεϊμπέκικο, με ποτήρι στο κεφάλι, στο ξενυχτάδικο του Ρέμου. Το κοινό τον αποθέωσε, ενώ τον έραιναν με λουλούδια. Και -μεγάλη έκπληξη- μαθαίνουμε ότι ο πρωτότοκος γιος του θα πάει φαντάρος στον Ελληνικό Στρατό. Οι τέως έγιναν Ελληνάρες!
Αγνοώ γιατί πλέον τόσο συχνά οι Ντε Γκρες εγκαταλείπουν τις δουλειές, τις γκλαμουράτες κατοικίες και τις βασιλικές παρέες τους για ένα πέρασμα στην Ελλάδα. Ούτε αν έχουν επιχειρηματικά ή πολιτικά σχέδια για τη χώρα μας. Μόνο ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ διέγνωσε τον κίνδυνο να συμπεριληφθούν οι βασιλόπαιδες Παύλος και Νικόλαος στα… ψηφοδέλτια της ΝΔ και να ανοίξει νέο πολιτειακό ζήτημα. Αστεία πράγματα. Θέλω να πιστεύω ότι οι Ντε Γκρες απλώς λατρεύουν να μας προσφέρουν το κοσμικό υπερθέαμα που μας έλειπε. Κι εμείς, ως περίεργοι αργόσχολοι, να το απολαμβάνουμε, χωρίς ιστορικές ενοχές.