Να καταθέσουν χωρίς τις κωδικές ονομασίες «Μάξιμος Σαράφης» και «Αικατερίνη Κελέση» οι προστατευόμενοι μάρτυρες προτείνει προς το δικαστικό συμβούλιο του ειδικού δικαστηρίου η αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Βασιλική Θεοδώρου.
Η ανώτατη εισαγγελική λειτουργός είχε διαφωνήσει με τον τρόπο εξέτασης των προστατευόμενων μαρτύρων στο πλαίσιο της ανάκρισης για τις καταγγελλόμενες παρεμβάσεις του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου. Με πρόταση 46 σελίδων εκθέτει αναλυτικά τη νομική της επιχειρηματολογία, ζητώντας να καταθέσουν με τα πραγματικά στοιχεία της ταυτότητάς τους «για την αναζήτηση της ουσιαστικής αλήθειας στην υπόθεση».
Η κυρία Θεοδώρου εκφράζει την άποψη ότι μεταξύ της έρευνας για τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και της έρευνας για τις πρακτικές που εφάρμοζε η Νovartis δεν υπάρχει καμία συνάφεια, ούτε σε νομικό ούτε σε ουσιαστικό επίπεδο. Αναφέρει μάλιστα η εισαγγελέας ότι τα περί ουσιαστικής συνάφειας των δύο αυτών υποθέσεων αποτελούν «εφεύρημα και αυθαίρετη νομική κατασκευή».
Όπως εξηγεί η εισαγγελέας, «καθίσταται πρόδηλο ότι οι δύο αυτές δικογραφίες είναι άσχετες μεταξύ τους ως εκ τούτου η προστασία που απολαμβάνουν οι δύο μάρτυρες στη δικογραφία που σχηματίστηκε για την κύρια υπόθεση Νοβάρτις δεν μπορεί να ισχύσει και για την υπόθεση που ερευνάται από την ανακρίτρια του Ειδικού Δικαστηρίου με βάση τη δίωξη που άσκησε η Ολομέλεια της Βουλής. (…) Δεν μπορεί οι υπό προστασία μάρτυρες να είναι στο διηνεκές και για οποιαδήποτε άλλη υπόθεση υπό καθεστώς απαραβίαστης προστασίας, γιατί έτσι θα απαξιωθεί ο θεσμός των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος. (…) Σε ένα κράτος δικαίου, αν αναμφίβολα πρέπει να προστατεύεται το δημόσιο συμφέρον και να αποτρέπεται η λεηλασία του δημόσιου χρήματος, εξίσου πρέπει να έχει το δικαίωμα και τη δυνατότητα ο κάθε πολίτης και πολύ περισσότερο τα δημόσια πρόσωπα να προστατεύσουν την τιμή και την υπόληψή τους και την αξιοπρέπειά τους από την ''ανθρωποφαγία''. Άλλωστε η προστασία των μαρτύρων δημοσίου συμφέροντος δεν μπορεί να φθάνει μέχρι του σημείου να δυσχεραίνεται η ανεύρεση της ουσιαστικής αλήθειας και επέρχεται σημαντικός περιορισμός βασικών αρχών».
Η Βασιλική Θεοδώρου μάλιστα επισημαίνει στην πρότασή της ότι οι προστατευόμενοι μάρτυρες δεν θα έπρεπε να καταθέσουν υπό καθεστώς προστασίας ούτε καν στην έρευνα για τη φαρμακοβιομηχανία, επειδή, σύμφωνα με την κρίση της, δεν κατέθεσαν κάτι το ουσιώδες, ούτε πιθανολογήθηκε κίνδυνος εκφοβισμού ή αντεκδίκησης σε βάρος τους από τα δέκα πολιτικά πρόσωπα, ενώ σημειώνει ότι οι εν λόγω μάρτυρες είχαν εξεταστεί στις ΗΠΑ και ως εκ τούτου απέβλεπαν σε ίδιον όφελος.
Η κα Θεοδώρου τονίζει ότι «τόσο αυτοί που ζητούσαν να τεθούν υπό προστασία όσο και η Εισαγγελέας Διαφθοράς θα έπρεπε να αιτιολογούν σε ποια στοιχεία θεμελιώνουν τον κίνδυνο των μαρτύρων, όπως, π.χ., διότι οι καταγγελλόμενοι είναι κακοποιοί, έχουν καταδικαστεί για εγκληματικές πράξεις βίας ή είναι μέλη εγκληματικής ή τρομοκρατικής οργάνωσης. Όμως επειδή δεν μπορούσαν να επικαλεστούν κάτι από όλα αυτά, γιατί οι καταγγελλόμενοι ήταν πολιτικά πρόσωπα (υπουργοί, πρώην πρωθυπουργοί, διοικητής Τράπεζας Ελλάδος), ανέγραψαν οι αιτούντες μάρτυρες να τεθούν υπό προστασία και οι εισαγγελείς ανέφεραν μόνον τα στοιχεία του νόμου, χωρίς καμία αξιολόγηση».