Στα «κόκκινα» αναμένεται να ανέβει το πολιτικό θερμόμετρο τις επόμενες ημέρες, καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, το νομοσχέδιο για τις δημόσιες συναθροίσεις και τις πορείες παίρνει το δρόμο για τη Βουλή.
Το νομοσχέδιο, που πυροδότησε πολιτικές αντιπαραθέσεις στις αρχές του χρόνου, όταν είχαν δει το φως της δημοσιότητας οι βασικοί του άξονες, μπήκε στο συρτάρι λόγω κορωνοϊού, αλλά τώρα εκτιμάται ότι η αύξηση του αριθμού των βουλευτών στην Ολομέλεια, επιτρέπει την κατάθεση του.
Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι ενδεχομένως και σήμερα να γίνει διάσκεψη των προέδρων της Βουλής και μετά από θετική εισήγηση της υγειονομικής επιτροπής, ο αριθμός των βουλευτών μπορεί να ανέβει στους 120. Ο αριθμός αυτός χαρακτηρίζεται επαρκής για ένα τέτοιο νομοσχέδιο κι εκτός απροόπτου, οι διατάξεις θα φτάσουν την επόμενη εβδομάδα στη Βουλή.
Η παρέμβαση του Εμπορικού Συλλόγου Αθήνας για τις συγκεντρώσεις
Η χθεσινοβραδινή ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου της Αθήνας επί της ουσίας αποτελεί την «καρδιά» του νομοσχεδίου, δηλαδή τη θεσμοθέτηση κανόνων στις δημόσιες συναθροίσεις, έτσι ώστε να προστατεύεται, μεν, το σχετικό συνταγματικό δικαίωμα, χωρίς όμως, να παραλύει η οικονομική ζωή.
«Με αφορμή την σημερινή εικόνα της πόλης, που παρέλυσε με τρεις συγκεντρώσεις, ζητούμε από την Κυβέρνησή την επίσπευση της θεσμοθέτησης κανόνων που θα επιτρέπουν σε κάθε ομάδα τη δημοκρατική διεκδίκηση των αιτημάτων της, καταλαμβάνοντας όμως αναλογικά με τον όγκο της δημόσιο χώρο, δηλαδή το πεζοδρόμιο για μικρές ομάδες, μία λωρίδα του δρόμου για μεγαλύτερες και όλο τον δρόμο μόνο για μαζικές διεκδικήσεις», ανέφερε μεταξύ άλλων η ανακοίνωση του Εμπορικού Συλλόγου, που μέτρησε 80 πορείες και συγκεντρώσεις τον Μάιο που επαναλειτούργησε η αγορά και 53 από την αρχή του Ιουνίου έως σήμερα, με μέσο όρο κλειστό το κέντρο της Αθήνας περίπου 3 φορές ανά εργάσιμη ημέρα.
2.700 συγκεντρώσεις ανά έτος- Μόλις 100 μεγάλες σε όγκο
Κυβερνητικές πηγές σημειώνουν ότι επί συνόλου 2.700 συγκεντρώσεων ανά έτος, είναι ζήτημα εάν οι 100 είναι μεγάλες σε όγκο, συνεπώς το να μπουν κανόνες σε πορείες μερικών δεκάδων ατόμων είναι θεμιτό. Είναι, προφανές, βέβαια, ότι ένα τέτοιο νομοσχέδιο, ένα τέτοιο πλαίσιο κανόνων, πέρα από τις πολιτικές εντάσεις που αναμφίβολα θα προκαλέσει, απαιτεί ασφαλιστικές δικλείδες, έτσι ώστε οι επίμαχες διατάξεις να μην μετατρέπονται σε «γκρίζες» ζώνες που μπορούν να οδηγούν σε αυθαιρεσίες και τελικά στο αντίθετο από το προσδοκώμενο αποτέλεσμα.
«Είναι βέβαιο ότι ο αλληλοσεβασμός και η κατανόηση των προβλημάτων ενός εκάστου θα βοηθήσουν στη δημιουργία κλίματος συνεργασίας, υποστήριξης και αλληλοβοήθειας και πιστεύουμε ότι οι πολίτες είναι έτοιμοι να δεχθούν μια τέτοια πρωτοβουλία, ενώ η επιχειρηματική κοινότητα την απαιτεί, γιατί πλέον αφορά άμεσα την επιβίωση της», κατέληγε η ανακοίνωσε του Εμπορικού Συλλόγου και μένει να διαπιστωθεί εάν αυτό είναι εφικτό.
Πρόβλεψη για ευθύνες στους οργανωτές των συναθροίσεων
Μια από τις βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου, είναι η πρόβλεψη αστικής ευθύνης για τους οργανωτές των συναθροίσεων, από την οποία θα απαλλάσσονται μόνο αν αποδεικνύουν ότι έλαβαν όλα τα πρόσφορα μέτρα π.χ. ομάδες περιφρούρησης, για την αποφυγή ζημιών. Κι αν για τα οργανωμένα συνδικάτα μπορεί θεωρητικά να υπάρξει μια τέτοια διαδικασία, τι θα γίνει με τις συγκεντρώσεις που οργανώνονται μέσω social media;
Ανάλογο είναι το ερώτημα για την υποχρέωση ενημέρωσης των αστυνομικών Αρχών ένα 48ωρο πριν από τη συγκέντρωση. Τι γίνεται, όμως, με τις συναθροίσεις, που οργανώνονται μέσα σε λίγες ώρες, όπως έχει δείξει η πρόσφατη εμπειρία; Μια από τις διατάξεις προβλέπει ότι αυθόρμητη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση, που δεν έχει γνωστοποιηθεί, μπορεί να επιτραπεί εφόσον δεν διαφαίνονται κίνδυνοι διασάλευσης της δημόσιας ασφάλειας ή σοβαρής διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής. Με τι κριτήρια θα αποφασίζεται αυτό; Στην περίπτωση αυτή η αρμόδια αστυνομική αρχή καλεί τους συμμετέχοντες να ορίσουν οργανωτή, ενώ δύναται να επιβάλει περιορισμούς.
Ως προς τους περιορισμούς, μεταξύ άλλων, είναι η κατάληψη μέρους μόνον του οδοστρώματος ή άλλου δημόσιου ανοικτού μη περιτοιχισμένου χώρου, η μερική διαφοροποίηση της διαδρομής κινούμενης συνάθροισης, η αποβολή και απομάκρυνση από τον χώρο της συνάθροισης ατόμων τα οποία φέρουν αντικείμενα και εκδηλώνουν συμπεριφορές που θέτουν σε διακινδύνευση την ανθρώπινη ζωή ή τη σωματική ακεραιότητα ή τα περιουσιακά δικαιώματα των πολιτών ή τη δημόσια περιουσία, και, η μη παρακώλυση της κυκλοφορίας και της πρόσβασης σε δημόσιες υπηρεσίες, οργανισμούς κοινής ωφελείας και νοσηλευτικά ιδρύματα.