Νέα περίπτωση γιαγιάς που της επιβλήθηκε πρόστιμο επειδή πουλούσε παράνομα τερλίκια αποκαλύπτεται στη Θεσσαλονίκη.
Σύμφωνα με το GRTimes.gr η 82χρονη σήμερα Μαρία Κουμπάτοβα, ομογενής από την Ρωσία απευθύνει έκκληση στις αρμόδιες Αρχές να της «σβήσουν» το πρόστιμο των 10.000 ευρώ που της επιβλήθηκε πριν από πέντε χρόνια όταν συνελήφθη από αστυνομικούς στην πλατεία Αριστοτέλους να πουλά τερλίκια.
Μάλιστα, η κόρη της, Τάμαρα Σαρίδου, διαπίστωσε πριν λίγες ημέρες όταν θέλησε να υποβάλει την φορολογική δήλωση της μητέρας της πως στα 10.000 ευρώ προστέθηκαν άλλα 3.358 ευρώ τόκοι. Το χρέος που καλείται να πληρώσει η 82χρονη γιαγιά είναι θηλιά στο λαιμό, αφού όπως ισχυρίζεται ξυπνά και κοιμάται με αυτό το άγχος.
Όλα συνέβησαν το 2014 όταν η 78χρονη τότε κ. Μαρία, χωρίς κανένα εισόδημα και με ανάγκη να αγοράζει φάρμακα αποφάσισε για να μπορέσει να εξασφαλίσει τα προς το ζην να πάρει τα τερλίκια που έπλεξε και να τα πουλήσει στην πλατεία Αριστοτέλους. Πριν καλά-καλά «στήσει» το εμπόρευμα της σε αυτοσχέδιο πάγκο την συνέλαβαν.
Όπως εξηγεί στο GRTimes.gr είναι κάτι που δεν θα ξεχάσει ποτέ στη ζωή της. Σύμφωνα με την κόρη της, οι αστυνομικοί την έσυραν στο Αστυνομικό Τμήμα Λευκού Πύργου, όπου η γιαγιά παρέμεινε για εννέα ολόκληρες ώρες, λιποθύμησε και έκλαιγε συνεχώς.
Την επόμενη ημέρα η κόρη της η οποία βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό της είδε το πρόστιμο που της επιβλήθηκε. Πήγε στην Αστυνομία, όπου την διαβεβαίωσαν πως δεν θα κληθεί να πληρώσει κάτι. Μετά από έξι μήνες διαπίστωσε ότι το πρόστιμο δεν είχε «σβηστεί». Επισκέφτηκε τα Δικαστήρια, την Αστυνομία, το ΙΚΑ, την Περιφέρεια, Δικηγόρους και Λογιστές οι οποίοι δεν μπόρεσαν να κάνουν κάτι.
Ακολούθησαν δυο δικαστήρια, στο ένα η κ. Μαρία έχασε και της βεβαιώθηκε το πρόστιμο, στο δεύτερο κέρδισε και έτσι σήμερα παραμένει ελεύθερη. «Θέλω να πεθάνω χωρίς χρέος» εξηγεί με δάκρυα στα μάτια.
Όπως αναφέρει η κόρη της, η 82χρονη Μαρία είναι ένας άνθρωπος ταλαιπωρημένος. Ήρθε στην Ελλάδα πριν 18 χρόνια. Ζει σε ένα σπίτι με ένα δωμάτιο και με ενοίκιο 170 ευρώ το οποίο πληρώνει η Πρόνοια. Στα δυο της η κ. Μαρία έμεινε ορφανή από μητέρα και στα 28 με τέσσερα παιδιά το ένα ανάπηρο στη Ρωσία έμεινε χήρα. Από τότε εργαζόταν συνεχώς για να μπορέσει να προσφέρει όσο το δυνατόν περισσότερα στα παιδιά της. Δούλευε από το πρωί μέχρι το βράδυ σε φούρνο όπου έκαψε τα δυο της δάχτυλα. Χωρίς κανένα εισόδημα, σήμερα λαμβάνει μια στήριξη μόλις 30 ευρώ το μήνα καλείται τα βγάλει Πέρα: να τρώει και να αγοράζει τα φάρμακα της, αφού είναι άρρωστη και έχει ψυχολογικά προβλήματα.
«Κατέβηκα να πουλήσω για πρώτη φορά τερλίκια και με συνέλαβαν. Ήθελα να βρω χρήματα. Δεν έχω έσοδα» εξηγεί . «Για πόσο θα με ζουν και θα με ταΐζουν οι γείτονες» αναρωτιέται η γιαγιά που κατοικεί στην Πολίχνη της Θεσσαλονίκης, μια από τις φτωχογειτονιές του νομού».
Η κόρη της Τάμαρα είναι επίσης άνεργη. «Δεν έχουμε χρήματα να πληρώσουμε το χρέος» λέει και ζητά από τις Αρχές να διαγράψουν το πρόστιμο. «Θέλω να πεθάνω ήσυχη. Να μην έχω χρέος ούτε εγώ, ούτε τα παιδιά μου» αναφέρει.