Την εξαφάνιση ζεύγους ηλικιωμένων από τη Μεθώνη της Μεσσηνίας ανακοίνωσε η «Γραμμή ζωής» Silver Alert, καθώς αγνοούνται εδώ και δύο εβδομάδες.
Ειδικότερα, ένας 83χρονoς και η 80χρονη σύζυγός του δεν έχουν δώσει σημεία ζωής από τις 23 Ιανουαρίου και έκτοτε αγνοούνται στην περιοχή Ντάπια, με το Silver Alert να εκδίδει ανακοίνωση για τον εντοπισμό τους.
Η ανακοίνωση της «Γραμμής ζωής» για την εξαφάνιση στη Μεσσηνία
Η ανακοίνωση της «Γραμμής ζωής» για την εξαφάνιση των δύο ηλικιωμένων:
«Αγαπητοί φίλοι,
Υπάρχει εξαφάνιση ζεύγους ηλικιωμένων από τη Μεσσηνία.
Ο DAVID HARRISON ROBINSON, 83 ετών και η σύζυγός του, LUKRETIA ROBINSON, 80 ετών, εξαφανίστηκαν από το σπίτι τους, στην περιοχή Ντάπια Μεθώνης, Δ. Πύλου Νέστορος στην Μεσσηνία, με το αυτοκίνητό τους μάρκας OPEL AGILA DIESEL 1300, μοντέλο 2009, χρώματος μπλε ελεκτρίκ, με αριθμό κυκλοφορίας ΚΜΤ7738.
Το ζευγάρι, αναχώρησε από το σπίτι του στις 23 Ιανουαρίου 2023 με πιθανό προορισμό την Μονεμβασιά Λακωνίας και έκτοτε αγνοείται.
Ο DAVID HARRISON ROBINSON έχει λευκά μαλλιά, καστανά μάτια, ύψος 1,85μ και είναι αδύνατος. Φοράει καπέλο με μεγάλο γείσο.
Η LUKRETIA ROBINSON έχει γκρίζα μαλλιά (φοράει περούκα), καστανά μάτια, ύψος 1,50μ και είναι αδύνατη.
Η ΓΡΑΜΜΗ ΖΩΗΣ, ειδοποιήθηκε από τους οικείους τους το απόγευμα της 08/02/2023 και μετά τη συγκέντρωση των απαιτούμενων δικαιολογητικών, ενεργοποιεί τον Κοινωνικό Συναγερμό SILVER ALERT, για την κινητοποίηση όλων για την ανεύρεσή τους.
Η ζωή τους βρίσκεται σε κίνδυνο. Εάν γνωρίζετε κάτι επικοινωνήστε με την υπηρεσία Silver Alert, όλο το 24ωρο, στην Εθνική Γραμμή SOS 1065».
Οι αναρτήσεις της κόρης του ζευγαριού
Εντωμεταξύ, η κόρη του ζευγαριού από τις ΗΠΑ έχει κάνει αναρτήσεις για τους γονείς της στο Facebook λέγοντας ότι οι γονείς της θεωρούνται επίσημα εξαφανισμένοι αλλά η ίδια γνωρίζει ότι ήθελαν να βάλουν τέλος στη ζωή τους.
Την ίδια ώρα συγγενής του ζευγαριού σε ανάρτησή του έχει γράψει νεκρολογία για τους θείους του.
Η πρώτη ανάρτηση της κόρης
Από σήμερα, οι γονείς μου αγνοούνται επισήμως και θεωρούνται νεκροί από δική τους θέληση (λεπτομέρειες δεν είναι διαθέσιμες, καθώς ήταν πολύ κλειστοί άνθρωποι). Βρίσκονταν στην Ελλάδα όταν συνέβη- δεν ξέρω πού πήγαν για να βάλουν τέλος στη ζωή τους, οπότε μέχρι να βρεθούν τα πτώματά τους χρειάζομαι τη βοήθεια της κοινότητάς μου για να παραμείνω λειτουργική.
Όσο περιμένω, δεν θέλω ΚΑΜΙΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ Ή ΟΙΚΤΟ! ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ να ακούσω καλά πράγματα από τις ζωές σας, και πάρα πολλές φωτογραφίες κατοικίδιων ζώων. Όλες τις φωτογραφίες κατοικίδιων ζώων. Προετοιμάζομαι για ψυχική και συναισθηματική κατάρρευση όταν τους βρούμε και βγάλουμε από τη μέση τον τεράστιο όγκο της γραφειοκρατίας σε δύο χώρες, αλλά μέχρι τότε πρέπει να μείνω συγκεντρωμένη.
TLDR: η ζωή είναι χάλια, δώστε μου φωτογραφίες κατοικίδιων ζώων για να συνεχίσω.
Η δεύτερη ανάρτηση της κόρης
«Κάποιες συστάσεις για δικηγόρο κληρονομικής διαθήκης; Η διαθήκη είναι πολύ απλή και αφήνει τα πάντα σε μένα, αλλά με περιουσία τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στην Ελλάδα θέλω να βεβαιωθώ ότι το κάνω σωστά. Έχω γκουγκλάρει και έχω βρει επιλογές, αλλά αναρωτιόμουν αν κάποιος από την κοινότητα έχει προσωπική θετική εμπειρία με κάποιον που θα συνιστούσε».
Η ανάρτηση του συγγενούς
«Επικήδειος για τον David και τη Lucretia Robinson Φεβρουάριος 2023
"Η ζωή είναι ένα πολύπλοκο παζλ, αλλά μπορεί να λυθεί".
Ο θείος μου Ντέιβιντ και η θεία μου Λουκρητία δεν μου είπαν ποτέ αυτά ακριβώς τα λόγια, αλλά απ' όσο μπορώ να ξέρω, αυτό πίστευαν. Μου δίδαξαν ότι ο κόσμος είναι λογικός και ότι τα κίνητρα των ανθρώπων και οι δυνάμεις της ιστορίας μπορούν να γίνουν κατανοητά και να κατακτηθούν, αν κάποιος διατηρήσει τη λογική του.
Είχα την ευλογία να έχω μια εκτεταμένη οικογένεια που ήταν πολύ καλή μαζί μου στην παιδική μου ηλικία. Σε διάφορες περιόδους ένιωθα οδυνηρά μόνος και παρόλο που είχα μερικούς καλούς φίλους, θυμάμαι ότι ένιωθα πολύ μόνος πιο συχνά απ' ό,τι είναι υγιές. Ωστόσο, τα τρία ζευγάρια των θείων μου μου κοντά στην Ουάσιγκτον DC και στην Ουάσιγκτον του Σιάτλ με έκαναν να αισθάνομαι αγαπητός και ευπρόσδεκτος και τους επισκεπτόμουν συχνά. Κάθε ένα τους μού έδινε κάτι διαφορετικό. Στην περίπτωση του Ντέιβιντ και της Λουκρητία, ήταν η χαρά της διανόησης.
Και οι δύο αγαπούσαν την επιστήμη, την ιστορία, την πολιτική, τη φιλοσοφία, τα οικονομικά και πολλά άλλα θέματα και μου άναψαν επίσης μια παρόμοια φλογερή αγάπη για τα ακαδημαϊκά θέματα. Μας θυμάμαι να συζητάμε και να διαφωνούμε μέχρι αργά, για πολλά βράδια. Τους θυμάμαι να πηγαίνουν εμένα και την κόρη τους Julianna σε μουσεία και άλλους πολιτιστικούς χώρους. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας μου, το να είμαι μαζί τους ήταν από τις πιο ευτυχισμένες στιγμές μου.
Συνέχισα, αποκτώντας τέσσερα πανεπιστημιακά πτυχία και, σε μεγάλο βαθμό, με βοήθησαν να ξεκινήσω προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά δεν είναι μόνο αυτό, το μόνο που μου έδωσαν. Συχνά μιλούσαν για το τι κάνει τις καλές σχέσεις και πώς να ζει κανείς την καλή ζωή. Δεν συμφωνούσα πάντα μαζί τους, αλλά με έκαναν να αναλογιστώ τι σημαίνει να είσαι καλός με τους ανθρώπους και τι αξίζει στη ζωή. Καθώς μεγάλωνα, τους σκεφτόμουν συχνά και μιλούσα για το τι σήμαιναν για μένα με διάφορους ανθρώπους. Εν ολίγοις, με επηρέασαν πάρα πολύ και με βοήθησαν να διατηρήσω τη λογική μου στα ταραγμένα εφηβικά μου χρόνια.
Πριν από μερικά χρόνια, μετακόμισαν στην αγαπημένη τους χώρα, την Ελλάδα, όπου ζουν οι θεοί, και δεν έχω πλέον επαφή μαζί τους. Ήταν και οι δύο έντονοι άνθρωποι που υποστήριζαν ότι η ζωή μπορεί να κυριαρχηθεί αν παραμείνει κανείς λογικός. Μου είπαν ότι επέλεξαν να συναντήσουν τον θάνατο με τον ίδιο τρόπο που έζησαν τη ζωή, με τους δικούς τους όρους. Είμαι σοκαρισμένος και τους σκέφτομαι σχεδόν συνεχώς. Συνέβαλαν πολύ σε αυτό που είμαι και θα είμαι για πάντα ευγνώμων για την αγάπη που μου έδωσαν.