Μήνυμα για την αρχή του νέου Εκκλησιαστικού Έτους έστειλε ο μητροπολίτης Νέας Ιωνίας Γαβριήλ.
Το μήνυμα του μητροπολίτη Νέας Ιωνίας:
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Την 1η Σεπτεμβρίου η Αγία μας Εκκλησία εορτάζει την αρχή της «Ινδίκτου», δηλαδή την έναρξη του νέου Εκκλησιαστικού Έτους.
Η «Πρωτοχρονιά» της Εκκλησίας μας συνδέεται με την αφετηρία της επίγειας διδασκαλίας του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και με την ανανέωση της καρποφορίας της γης.
Γι’ αυτό, ως Χριστιανοί, καλούμαστε να δοξολογούμε και να ευχαριστούμε τον Δωρεοδότη Θεό για το πανέμορφο δώρο της δημιουργίας Του και για όλες τις ευλογίες Του. Οφείλουμε να Τον παρακαλούμε και να Τον ικετεύουμε να φωτίζει τις διάνοιές μας, ώστε να διέλθουμε το νέο εκκλησιαστικό έτος με μετάνοια, με αγάπη, με πνευματική καθαρότητα και αγαθή συνείδηση.
Ο Χριστός μας ανοίγει τις θύρες του νέου έτους και προσκαλεί όλους μας να Τον ακολουθήσουμε, για να γίνουμε μέτοχοι της αιωνίου ζωής Του.
Η έναρξη της νέας εκκλησιαστικής χρονιάς οφείλει να συμβαδίζει με μία νέα αρχή. Με ένα νέο προσωπικό ξεκίνημα, με περισσότερη πίστη και περισσότερη προσευχή, που στόχο θα έχει την ένωσή μας με τον Θεό.
Στην εποχή μας γινόμαστε συνεχώς μάρτυρες καταστροφικών πολέμων και αιματηρών συγκρούσεων μεταξύ λαών και πολιτισμών, στο όνομα της δήθεν διαφύλαξης της ειρήνης, οι οποίες φαίνονται να μην έχουν τέλος.
Οι πόλεμοι στην Ουκρανία και στη Γάζα συνεχίζουν να μαίνονται, απειλώντας με αποσταθεροποίηση την ευρύτερη περιοχή.
Υπάρχει κόσμος, που καθημερινά σκοτώνεται στη γειτονιά μας, και εμείς στεκόμαστε ανήμποροι να βοηθήσουμε, αρκούμενοι στο να παρακολουθούμε τραγικές εικόνες από τα τηλεοπτικά δελτία, που σπαράζουν την καρδιά.
Συνεχώς αναφερόμαστε στα ανθρώπινα δικαιώματα, την ίδια στιγμή που εκείνα παραβιάζονται με τον χειρότερο τρόπο.
Ως άνθρωποι χάσαμε τον στόχο μας. Απωλέσαμε την ανθρωπιά μας.
Απομακρυνθήκαμε από τον Θεό, χωρισθήκαμε από τον συνάνθρωπο και γίναμε εγωιστές και εγωπαθείς.
Πλέον ζούμε μόνοι.
Η μοναξιά γιατρεύεται μόνο αν γιατρέψουμε την σχέση μας με την Πηγή της Ζωής.
Σε αυτή λοιπόν την διαρκή μοναξιά, είναι μεγάλη η ανάγκη για προσευχή. Είναι μεγάλη η ανάγκη για επιστροφή στην αγκαλιά του Θεού μας και στην μητρική στοργή της Εκκλησίας μας, εκεί όπου υπάρχει η αληθινή χαρά, η ελπίδα και η σωτηρία.