Συχνά ήταν τα ταξίδια του φερόμενου εγκέφαλου της εγκληματικής οργάνωσης Φιλίστορα Δεστεμπασίδη (ένας από τους προστατευόμενους μάρτυρες της υπόθεσης Novartis, με την κωδική ονομασία «Μάξιμος Σαράφης»), στα ΗΑΕ, όπως προέκυψε από την εφαρμογή «Αφιξαναχωρήσεις» της ηλεκτρονικής πλατφόρμας Police on Line.
Ο Φιλίστωρ Δεστεμπασίδης νωρίτερα είχε εκδώσει μια γραπτή δήλωση από τα κρατητήρια της ΓΑΔΑ, με την οποία ισχυρίζεται ότι η ποινική εμπλοκή του «είναι αποτέλεσμα της άθλιας και ρεβανσιστικής στοχοποίησής μου, από το 2018, από συγκεκριμένα πολιτικά πρόσωπα εξουσίας» και πως η σύλληψή του «είναι έργο του παρακράτους της Νέας Δημοκρατίας».
Ήταν το πρόσωπο που, σύμφωνα με τη δικογραφία που αποκαλύπτει το iefimerida, είχε ηγετικό ρόλο, εκμεταλλευόμενος τη χρόνια επαγγελματική σταδιοδρομία του ως σύμβουλος επιχειρήσεων, σύμβουλος marketing, σύμβουλος επενδύσεων κ.λπ.
Εμφανιζόταν ως ο υπεύθυνος της εταιρείας «FD CONNECT», με έδρα την οδό Πανεπιστημίου στην Αθήνα, αλλά και ως εκπρόσωπος της ανύπαρκτης εταιρείας «ZAHRAT COMMERCIAL BROKERS LLC», στο Άμπου Ντάμπι.
Τα στάδια της απάτης
Στην πολυσέλιδη δικογραφία αναφέρεται χαρακτηριστικά: «Η δραστηριοποίησή τους λάμβανε χώρα σε διάφορα στάδια της παράνομη δράσης, τόσο στην αρχή της, προκειμένου να πείσουν τα θύματα να προβούν στην αίτηση δανειοδότησης/χρηματοδότησης, όσο και αργότερα, στις φάσεις αμφισβήτησης της διαδικασίας από τους τελευταίους, καθησυχάζοντάς τους και δίνοντάς τους πειστικές απαντήσεις για ό,τι τους απασχολούσε».
Η πρώτη φάση
Η πρώτη φάση είχε να κάνει με τις οδηγίες που έπρεπε να ακολουθήσουν τα θύματα προκειμένου να πάρουν το δάνειο με μεσιτεία της εταιρείας ZAHRAT, με πρόσχημα τα «μουσουλμανικά θρησκευτικά ήθη».
«Η απευθείας έντοκη δανειοδότηση φυσικών προσώπων ή επιχειρήσεων από αραβικά τραπεζικά ιδρύματα αντίκειται στα μουσουλμανικά θρησκευτικά ήθη και συνεπάγεται κοπιώδη γραφειοκρατία και μακρά αναμονή».
Για να ξεκινήσει η διαδικασία δανειοδότησης, οι υποψήφιοι δανειολήπτες έπρεπε να υποβάλουν «επιχειρηματικά σχέδια», δηλαδή business plan, στα αγγλικά, πλήρως τεκμηριωμένα και κοστολογημένα, τα οποία θα αποστέλλονταν, μέσω του «Μάξιμου Σαράφη», στα υποτιθέμενα αρμόδια στελέχη της ΖΑHRAT στο Άμπου Ντάμπι για αξιολόγηση.
Μάλιστα, αν κάποιος χρειαζόταν βοήθεια και καθοδήγηση, τότε φέρεται να μεσολαβούσε και τους παρότρυνε σε συνεργασία με συγκεκριμένα γραφεία κατάρτισης επιχειρηματικών σχεδίων, λαμβάνοντας από τα εν λόγω γραφεία αμοιβή για τη μεσιτεία του.
Η προέγκριση κοινοποιούνταν στα θύματα με την αποστολή μερικώς συμπληρωθείσας σύμβασης, ενώ τα θύματα όφειλαν να δώσουν 18.500 ευρώ σε τραπεζικό λογαριασμό των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, για την ασφάλεια από συγκεκριμένες μη υπαρκτές ή προβληματικές «εταιρείες».
Τον ρόλο αυτόν διαδραμάτιζαν οι GOTRANS TECHNICAL SERVICES LLC, CAPITAL GATE TECHNICAL SERVICES LLC, BEST GUARANTEE PROJECT MANAGEMENT SERVICES, ARD ALAMANA PROJECT MANAGEMENT SERVICES, GTB TECHNICAL SERVICES LLC, GREEN PASTURE PROJECT MANAGEMENT SERVICES.
Στη συνέχεια, σύμφωνα με τη δικογραφία, τα θύματα έπρεπε να καταβάλουν σε τραπεζικό λογαριασμό των ΗΑΕ το χρηματικό ποσό των 49.650 ευρώ ως φόρο δανείου (χαρακτηριζόμενο ως «VAT») προς τις οικονομικές υπηρεσίες τής εν λόγω χώρας.
Με την πληρωμή και του «φόρου του δανείου», τα θύματα καλούνταν να πληρώσουν 15.000 ευρώ για την έκδοση πιστοποιητικού νομιμότητας της χρηματοδότησης («Anti-money laundering clearance certificate») από ανεξάρτητες και κρατικές Αρχές των ΗΑΕ.
Από την έρευνα προέκυψε ότι μία από αυτές τις «Αρχές» ήταν τελικά περιοχή στο Ντουμπάι, ελεύθερη οικονομική ζώνη, με διάφορες επιχειρήσεις που υπόκεινται σε ξεχωριστό καθεστώς.
Η δεύτερη φάση
Η δεύτερη φάση ερχόταν όταν τα θύματα περίμεναν να μπουν στα ταμεία τους τα χρήματα του δανείου, που υποτίθεται είχε εγκριθεί.
Τα μέλη της οργάνωσης τότε έλεγαν στα θύματά τους πως η δανειοδότησή τους θα λάμβανε χώρα μέσω ομολόγου (bond), ύψους 60.000.000 ευρώ, το οποίο διαχειριζόταν η ZAHRAT, και θα διαμοιραζόταν σε ομάδα επιχειρήσεων, μεταξύ των οποίων και τη δική τους.
Η δικαιολογία ήταν πως η εν λόγω χρηματομεσιτική εταιρεία διαχειριζόταν αποκλειστικά τέτοιου επιπέδου ποσά και ο μοναδικός τρόπος να χρηματοδοτηθούν ήταν να συμμετέχουν σε ομάδα επιχειρήσεων κι όχι κατά μόνας. Έτσι, ζητούσαν ακόμα 25.000 ευρώ προκειμένου να εξεταστεί η δανειοδότησή τους κατά προτεραιότητα.
Το τελικό στάδιο της απάτης
Στο τελικό στάδιο της όλης διαδικασίας, κι αφού είχαν παρουσιάσει στα θύματά τους, με χρήση πλαστών εγγράφων, πως η δανειοδότησή τους είχε εγκριθεί από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς των ΗΑΕ και είχε δρομολογηθεί πια το σχετικό έμβασμα από τη συγκεκριμένη τράπεζα (RAKBANK), εμφάνιζαν ως πρόσκομμα για τη μη εμφάνιση του ποσού στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς τη δήθεν άρνηση της DEUTSCHE BANK, που λειτουργούσε ως ενδιάμεσος ευρωπαϊκός σταθμός των χρημάτων του δανείου, και του ελεγκτικού μηχανισμού των ευρωπαϊκών τραπεζών να δεχθούν τη μεταφορά των χρημάτων από τις τράπεζες των ΗΑΕ σε ελληνικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα.
Φυσικά, και σε αυτή την περίπτωση προσφερόταν από τους κατηγορούμενους «διέξοδος» στα θύματά τους, με τη δημιουργία τραπεζικού λογαριασμού στα ΗΑΕ ή σε κάποια ευρωπαϊκή χώρα, όπως η Λιθουανία.
Για το «άνοιγμα» του νέου αυτού λογαριασμού έπρεπε και πάλι να δώσουν 55.200 ευρώ.
Έδιναν ποσοστά στα θύματα εάν τους έφερναν νέους πελάτες
Τα μέλη της οργάνωσης επιστράτευαν όποιον μπορούσαν από τον περίγυρό τους, ακόμα και τα ίδια τους τα θύματα, προκειμένου να διευρύνουν τον κύκλο τους και να βρουν και άλλους επιχειρηματίες να εξαπατήσουν, σύμφωνα με τη δικογραφία.
Μάλιστα, υπόσχονταν αμοιβή 2% επί του ποσού του δανείου σε περίπτωση θετικής εξέλιξης της δανειοδότησης του νέου «πελάτη».
Οι διάλογοι που «καίνε»
Ο «Μάξιμος Σαράφης», όπως προκύπτει από τη δικογραφία, είχε συχνές επικοινωνίες με μια γυναίκα, στην οποία, από την άρση του τηλεφωνικού απορρήτου, προέκυψε ότι εξέφραζε τους προβληματισμούς του, με εκείνη να τον ρωτάει σχετικά με άτομα που της ανέφερε στην κουβέντα τους αν γνωρίζουν ότι η υπόθεση ZAHRAT είναι ψέμα, και εκείνον να απαντά πως δεν γνωρίζουν, παραδεχόμενος την απάτη.
Η εν λόγω συνομιλία, όπως αναφέρεται στη δικογραφία, αποτελεί μία από τις ιδιαίτερα ενοχοποιητικές.
- ΜΑΞΙΜΟΣ ΣΑΡΑΦΗΣ: …και πιστεύω τώρα και τα λεφτά θα 'ρθουν. Αν δεν ήταν δύσκολες μέρες, θα είχα πάρει πολλά λεφτά.
- ΦΙΛΗ ΣΑΡΑΦΗ: Ναι, ναι, και αυτά και κάτω στην Αραβία.
- ΜΑΞΙΜΟΣ ΣΑΡΑΦΗΣ: Και στην Αραβία, ναι.
- ΦΙΛΗ ΣΑΡΑΦΗ: Κάτω ρε, στο Ντουμπάι, στο Ντουμπάι.
- ΜΑΞΙΜΟΣ ΣΑΡΑΦΗΣ: Ευτυχώς, ακόμα δεν έχουν απαντήσει οι δικηγόροι, αλλά αυτό με βολεύει να κλείσω κάνα-δυο προκαταβολές…
- ΦΙΛΗ ΣΑΡΑΦΗ: Ναι.
- ΜΑΞΙΜΟΣ ΣΑΡΑΦΗΣ: Για να έχω ρευστότητα, γιατί αν σκάσει ότι είναι μούφα το Ντουμπάι, τη γ***.
- ΦΙΛΗ ΣΑΡΑΦΗ: Όχι, δεν το ξέρουν οι άλλοι.
- ΜΑΞΙΜΟΣ ΣΑΡΑΦΗΣ: Δεν το ξέρουν, όχι… Θα τους πω…
- ΦΙΛΗ ΣΑΡΑΦΗ: Όχι βέβαια, αφού έχω βάλει τα (ακατάληπτο) ρε…
- ΜΑΞΙΜΟΣ ΣΑΡΑΦΗΣ: Μπράβο, μπράβο, αυτό.
- ΦΙΛΗ ΣΑΡΑΦΗ: Έχω βάλει τα... (ακατάληπτο), ούτε γάτα ούτε ζημιά.
- ΜΑΞΙΜΟΣ ΣΑΡΑΦΗΣ: Αυτό.