Η Μαριάννα Βαρδινογιάννη «έφυγε» από τη ζωή τη Δευτέρα 24 Ιουλίου, αφήνοντας πίσω της ένα σπουδαίο έργο.
Ήταν μια γυναίκα που βρισκόταν δίπλα στους ανθρώπους, κάνοντας με κάθε τρόπο την ελπίδα πράξη. Μαζί της σε αυτό το ταξίδι ανθρωπιάς ήταν ο σύζυγός της, Βαρδής Βαρδινογιάννης.
Η πρώτη γνωριμία με τον Βαρδή Βαρδινογιάννη
Οι δυο τους είχαν γνωριστεί σε ένα συγγενικό σπίτι στον Πειραιά, όταν εκείνη ήταν μαθήτρια και εκείνος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. Όπως είχε πει σε συνέντευξή της, από την πρώτη στιγμή ήξερε ότι ο Βαρδής Βαρδινογιάννης ήταν ο άνθρωπος της ζωής της.
«Είναι η σημαντικότερη στιγμή της ζωής μου μαζί με τη στιγμή της γέννησης των παιδιών μου. Γνωριστήκαμε σε ένα συγγενικό σπίτι στον Πειραιά, όταν εγώ ήμουν ακόμα μαθήτρια κι εκείνος αξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού. Κατάλαβα από την πρώτη στιγμή ότι είναι ο άνθρωπος της ζωής μου», είχε πει η Μαριάννα Βαρδινογιάννη στο περιοδικό Gala.
«Από εκείνη την πρώτη συνάντηση δεν σταματήσαμε στιγμή να σκεφτόμαστε ο ένας τον άλλο. Ούτε το γεγονός ότι εγώ έφυγα για την Αμερική για να συνεχίσω τις σπουδές μου μπόρεσε να σταθεί εμπόδιο ανάμεσά μας. Ήμουν στην Αμερική και το μόνο που σκεφτόμουν ήταν πότε θα έρθει ένα γράμμα από τον Βαρδή. Έχουμε περάσει πολλά στην κοινή μας ζωή. Αγώνες και αγωνίες, χαρές και λύπες, αλλά πάντα μαζί», πρόσθεσε.
Πέθανε η Μαριάννα Βαρδινογιάννη, σε ηλικία 80 ετών
Μαριάννα Βαρδινογιάννη: Το άγνωστο ταξίδι στην Αμοργό για να συναντήσει τον εξόριστο σύζυγό της στη δικτατορία
Η Μαριάννα και ο Βαρδής Βαρδινογιάννης παντρεύτηκαν και απέκτησαν πέντε παιδιά. Σε παλαιότερη ανάρτησή της, η Μαριάννα Βαρδινογιάννη είχε μοιραστεί μία ακόμη στιγμή από τη ζωή της, όταν ταξίδεψε στην Αμοργό για να δει τον εξόριστο τότε σύζυγό της, Βαρδή Βαρδινογιάννη, καθώς ήταν αντιστασιακός αξιωματικός του Ναυτικού.
«Οι δικές μου μνήμες οδηγούν τη σκέψη μου στην Αμοργό, όπου νέα κοπέλα, αφήνοντας πίσω δύο μικρά παιδιά και ένα βρέφος στη μητέρα μου να τα φροντίζει, με την καρδιά γεμάτη αγωνία αλλά προπαντός γεμάτη αγάπη, πήγαινα να συναντήσω τον άνδρα μου που ήταν εξόριστος, ως αντιστασιακός Αξιωματικός του Ναυτικού», είχε γράψει με αφορμή τη «μαύρη» επέτειο της 21ης Απριλίου.