Με μια συνταρακτική συνέντευξη στα «Νέα» της Πέμπτης επανέρχεται στo προσκήνιο η Μαργαρίτα Θεοδωράκη, κόρη του μεγάλου συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη.
Είναι η πρώτη συνέντευξη που παραχωρεί, σχεδόν τρεις μήνες μετά την ανάρτηση στο Facebook για τα οικονομικά της προβλήματα, που είχε προκαλέσει κύμα θετικών και αρνητικών αντιδράσεων. Η κυρία Θεοδωράκη μιλά στη Ζωή Λιάκα με αφορμή το βιβλίο της «Οι αναμνήσεις ενός κοριτσιού», στο οποίο αφηγείται μέσα από παλιές φωτογραφίες τη ζωή της δίπλα στον πατέρα της καθώς και στη σκιά του πατέρα της.
Αναφέρεται, βέβαια, και στην πολλή αγάπη που πήρε. «Ιδιαίτερα από τους γονείς μου. Το πάθος αυτό είναι πολύ δυνατό. Είμαι και με τους δύο πολύ δεμένη. Είναι μαζί από το 1943, 77 ολόκληρα χρόνια. Τώρα είναι και οι δύο κατάκοιτοι, δεν μπορεί να ακούσει ο ένας τον άλλον και φωνάζουν», περιγράφει για τον 95ετή σήμερα μουσικοσυνθέτη και την μητέρα της, Μυρτώ.
Ωστόσο αυτό που συγκλονίζει είναι η αναφορά της στις δεκάδες απόπειρες αυτοκτονίας που έκανε. Σε μια ζωή γεμάτη έρωτα, παιδιά, φαινομενική ευτυχία, υπήρχε και πολύ σκοτάδι. «Ημουν ένα άτομο μοναχικό και απαισιόδοξο. Εχω αυτά τα δύο άκρα. Ηθελα να είμαι δυνατή, να απολαμβάνω τη ζωή. Εκανα πάρτι, παιδιά, έζησα έντονα, και από την άλλη υπάρχει μέσα μου η απαισιοδοξία που με παρέσυρε και που δεν σταματάει ποτέ», λέει.
Οπως περιγράφει, ο πατέρας της είχε σκεφτεί και τη λύση του εγκλεισμού της σε ψυχιατρείο… «Το κείμενο με το οποίο αρχίζει το βιβλίο το έγραψα όταν γλίτωσα από το ψυχιατρείο. Δεν υπήρχε ψυχική ασθένεια, υπήρχε μία καταγγελία ότι εγώ δεν είμαι καλά. Φοβηθήκανε όταν έκανα την απόπειρα αυτοκτονίας και έδωσε εντολή ο μπαμπάς μου –γιατί δεν γινόταν αλλιώς– να παρέμβει ο εισαγγελέας για να με πάνε μέσα. Οι αυτοκτονίες ήταν πάντα μέσα στη ζωή μου. Εχω αποπειραθεί 30 φορές να βάλω τέλος στη ζωή μου», αποκαλύπτει η κυρία Θεοδωράκη.
Πώς αντιδρούσε ο Μίκης στις απόπειρες;
«Υπέφερε. Οταν το πρωτοδιάβασε (το βιβλίο) –τώρα το διαβάζει για πέμπτη φορά– μου λέει: “Ξέρεις τι με συγκλόνισε; Οι αυτοκτονίες. Δεν αντέχω. Υπέφερα και υποφέρω”. Ε, πατέρας είναι».
Νιώθει ότι φέρει ευθύνη ο Μίκης;
«Οχι! Ενας ενήλικας κουβαλάει μόνος του τον σταυρό του. Είναι δεδομένο από την επιστήμη ότι όποιος αποπειράται να δώσει τέλος στη ζωή του το κάνει για να ζητήσει βοήθεια, να αποσπάσει την προσοχή»… …
«Ζούσα δίπλα σε έναν άνθρωπο που απολάμβανε την απόλυτη δόξα και όταν είσαι παιδί, νομίζεις ότι αυτή η δόξα είναι και για σένα. Αυτό μεγαλώνοντας μπορεί να σε διαλύσει. Τα παιδιά των διασήμων είναι πολύ δύσκολο να ακολουθήσουν το ίδιο επάγγελμα με τους γονείς τους. Θα φάνε τα μούτρα τους. Είναι πολύ τραυματικό», σημειώνει.
