«Από ένα σημείο και μετά αυτό που ενδιέφερε συγκεκριμένα πρόσωπα ήταν να κάνουν αντιπολίτευση, παρά να καταγγείλουν τον σεξισμό» αναφέρει για το σποτ της Πολιτικής Γραμματείας ο Χρηστος Λούλης.
Αναφερόμενος ο Χρήστος Λούλης στις αντιδράσεις που οδήγησαν στο να «κατέβει» το σποτ της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας στο οποίο πρωταγωνίστησε, τονίζει «Αν ήταν τόσο ευαίσθητοι γι' αυτό το σποτάκι, θα έπρεπε να ήταν και για πολλές άλλες όψεις της καθημερινότητάς μας».
Λούλης: Δεν είμαι ούτε με την κυβέρνηση, ούτε εναντίον της κυβέρνησης
Μιλώντας στα ΝΕΑ ο Χρηστος Λούλης τονίζει «Νομίζω ότι αρκετοί πιάστηκαν από το γεγονός ότι πρόκειται για κυβερνητική πρωτοβουλία.
Φοβάμαι ότι κάθε φορά που η αντιπαλότητα φτάνει στο επίπεδο του φανατισμού ή όταν ο πολιτικός θυμός γίνεται τύφλωση. Γιατί ξέρω ότι τότε δεν πρόκειται να πείσω κανέναν» συμπληρώνει και συμπληρώνει «το γεγονός ότι προσφέρθηκα αφιλοκερδώς δεν σημαίνει ότι δεν μπορώ να επικρίνω κι εγώ μαζί με άλλους την κυβερνητική πολιτική - στο ζήτημα της επιβίωσης των καλλιτεχνών, λόγου χάρη.
Δεν είμαι ούτε με την κυβέρνηση, ούτε εναντίον της κυβέρνησης. Νομίζω ότι μπορώ να διακρίνω τα πράγματα. Στο τέλος τέλος, εδώ είμαστε για να συζητήσουμε για τα λάθη μας».
Ερωτηθείς για το τι μπορεί να ήταν λάθος στο σποτ ο Χρήστος Λούλης απαντά «ενδεχομένως να ήμουν εγώ λάθος επιλογή λόγω της ηλικίας. Ίσως έπρεπε να το κάνει ένας νεότερος ηθοποιός, που θα μπορούσε να μιλήσει πιο άνετα στην ηλικιακή ομάδα στην οποία απευθύνεται. Μπορεί εγώ να το έπαιξα με τρόπο που πέρασε το λάθος μήνυμα. Αλλά το σενάριο δεν είμαι κατάλληλος να το κρίνω».
Για αριστερούς καλλιτέχνες
Μιλώντας στη Lifo ο ηθοποιός για το «αν δεν είχε τη συγκεκριμένη πολιτική στάση θα έβλεπαν όλοι λιγότερο σεξισμό», απάντησε:
« Ενδεχομένως ναι… Δεν είμαι αριστερός καλλιτέχνης και βιοπορίζομαι σε έναν κόσμο όπου η αριστερά υπερτερεί. Έχει πολύ ψωμί για δράμα η αριστεροσύνη στον καλλιτεχνικό χώρο. Τα αριστερά φρονήματα και η αριστερή ψυχή κουβαλούν μια ολόκληρη κουλτούρα ακόμα κι αν η αριστερά που έζησε η γενιά μας ήταν η μεγαλύτερη ακύρωση που μπορούσε κανείς να φανταστεί. Κάποτε οι αριστεροί στη χώρα εργάζονταν υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες. Σήμερα το πολιτικό προσωπικό της αριστεράς στη χώρα δεν έχει εργαστεί ποτέ».