Μία απίστευτη περιπέτεια βίωσε κρατούμενος που είχε συλληφθεί για διακίνηση μεταναστών, καταδικάστηκε έζησε δύο χρόνια στη φυλακή και τελικά αθωώθηκε.
Το iefimerida.gr αποκαλύπτει την κατάθεσή του στο δικαστήριο, το οποίο στα τέλη του Δεκεμβρίου έκρινε πως πρέπει να βγει από τη φυλακή! Πλέον ο μετανάστης ζητάει αποζημίωση από το Ελληνικό Δημόσιο για την βλάβη που τονίζει πως υπέστη όσο ήταν στη φυλακή.
«Σε βάρος μου είχε ασκηθεί ποινική δίωξη για το αδίκημα της διευκόλυνσης μεταφοράς πολιτών τρίτων χωρών που δεν έχουν δικαίωμα εισόδου στο ελληνικό έδαφος, εκ κερδοσκοπίας, από την οποία μπορούσε να προκύψει κίνδυνος για άνθρωπο κατά συναυτουργία και κατά συρροή. Κατόπιν τούτου κρατήθηκα δυνάμει του υπ’αριθ. 5/24-02-2020Εντάλματος προσωρινής κράτησης του Ανακριτή Πλημμελειοδικών Κοζάνης και στη συνέχεια με την υπ’αριθ. 106/03-07-2020 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Κακουργημάτων Δυτικής Μακεδονίας κατά την εκδίκαση της υπόθεσης σε πρώτο βαθμό με την οποία κρίθηκα ένοχος και μου επιβλήθηκε συνολική ποινή κάθειρξης πενήντα επτά (57) ετών και χρηματική ποινή 410.000 ευρώ. Έπειτα και κατόπιν έφεσης μου κατά της ανωτέρω απόφασης εκδόθηκε η υπ’αριθ. 107/09-09-2021 απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Δυτικής Μακεδονίας με την οποία κηρύχθηκα αθώος για το σύνολο των αξιόποινων πράξεων που μου αποδόθηκαν», επισήμανε ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Δυτικής Μακεδονίας, ζητώντας πλέον αποζημίωση.
«Ο ίδιος είμαι κούρδος και γεννήθηκα στο Ιράκ, όπου διέμεινα και μέχρι την ηλικία των είκοσι τεσσάρων (24) ετών. Ήμουν μέλος πενταμελούς οικογένειας, η οποία απαρτίζονταν από τις δύο αδερφές μου και τους γονείς μου. Οι ίδιοι δεχόμασταν διώξεις λόγω της εθνοτικής καταγωγής μας. Στα πλαίσια αυτά έχασα τον πατέρα μου, ο οποίος σκοτώθηκε από του Άραβες, ενώ λόγω της άδικης κράτησης μου έχω απωλέσει κάθε επαφή με τα λοιπά μέλη της οικογένειάς μου, οι οποίοι ενδεχομένως να θεωρούν ότι έχω πεθάνει. Ενώ, λόγω των διώξεων που υφίσταντο και εκείνοι στην πατρίδα μου όταν αποφυλακίστηκα και μη έχοντας επικοινωνήσει μαζί τους κατά την περίοδο της κράτησης (17 μήνες), έχουν αλλάξει τόπο διαμονής και στοιχεία επικοινωνίας. Αναγκάστηκα να εγκαταλείψω τη χώρα μου λόγω της έκρυθμης κατάστασης που επικρατούσε και των διώξεων που υφίσταντο για εμένα και την οικογένειά μου», είπε ο πρώην κρατούμενος ενώπιον του Δικαστηρίου και συνέχισε: «Ως εκ τούτου προσπάθησα να καταφύγω στην Ελλάδα ως ασφαλή χώρα προκειμένου να αιτηθώ τη χορήγηση διεθνούς προστασίας.Το Φεβρουάριο του 2020 συνελήφθην από τις αρχές κατόπιν απόδοσης σε εμένα των κατηγοριών, όπως αυτές αναφέρονται στην υπ’αριθ. 106/03-07-2020 απόφαση του Μονομελούς Εφετείου Κακουργημάτων Δυτικής Μακεδονίας, και παρέμεινα αδίκως σε καθεστώς κράτησης έως τον Σεπτέμβριο του έτους 2021, οπότε και κατόπιν εκδικάσεως της υποθέσεως μου σε δεύτερο βαθμό αποδείχθηκε η αθωότητά μου και αποφυλακίστηκα».
Οι δηλώσεις του δικηγόρου
«H συγκεκριμένη υπόθεση του εντολέα μας, όπου ενώ καταδικάστηκε σε 57 χρόνια κάθειρξης και 410.000 ευρώ χρηματική ποινή, παρέμεινε κρατούμενος, υπό άθλιες συνθήκες, για σχεδόν δύο χρόνια και τελικά αθωώθηκε στο δευτεροβάθμιο δικαστήριο είναι τραγική «ανθρώπινη» ιστορία. Ο χρόνος που έχασε αυτός ο άνθρωπος από τη ζωή του, οι καταστροφικές προσωπικές και οικογενειακές συνέπειες και η συναισθηματική απογύμνωση που ένιωσε αυτά τα 2 χρόνια δεν αναπληρώνονται με κανενός είδους υλική αποζημίωση. Μπορεί ο νομοθέτης απολύτως ορθά, να έχει προβλέψει στον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας το δικαίωμα αποζημίωσης των αδίκως φυλακισθέντων, οι οποίοι εν συνεχεία αθωώθηκαν, ως ύστατο μέτρο αποζημίωσης, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει τρόπος αναπλήρωσης αυτής της κατάστασης», μας είπε αρχικά ο συνήγορος υπεράσπισης του πρώην κρατούμενου, ποινικολόγος Θοδωρής Καραγιάννης.
«Η αθώωση σε δευτεροβάθμιο δικαστήριο είναι ένα δείγμα «υγείας» της δικαιοσύνης, καθώς αυτός είναι ο λόγος ύπαρξης των εφετείων. Αυτό που αξίζει, όμως, προσοχής σε αυτή την περίπτωση είναι το συχνό φαινόμενο που παρατηρείται, σε αλλοδαπούς κυρίως, να διατάσσεται η προσωρινή τους κράτηση ή η πρωτοβάθμια καταδίκη και στο τέλος να αθωώνονται. Ίσως πρέπει, λοιπόν, όλοι μας που εμπλεκόμαστε στην ποινική δικαιοσύνη να έχουμε ως σκέψη ότι αυτοί οι άνθρωποι μερικές φορές μπορεί να είναι και τα «εύκολα» θύματα και να μην επιβάλλονται έτσι εύκολα οι προσωρινές κρατήσεις», επισήμανε στο iefimerida.gr.