Στη χώρα μας υπάρχουν αρκετές τοποθεσίες με πλούσια ομορφιά και ξεχωριστό φυσικό κάλλος που αποτυπώνονται ως σημείο αναφοράς για κάθε περιοχή. Η Κρανιά της Λάρισας, το ορεινό χωριό του δήμου Τεμπών, είναι ένα από αυτά. Ο λόγος είναι ότι η τοποθεσία του έχει μια ιδιαίτερη σημασία.
Η Κρανιά βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Κάτω Ολύμπου στα 650 μ υψόμετρο και λόγω της τοποθεσίας της, χαρακτηρίζεται και ως το «μπαλκόνι του Κάτω Ολύμπου» γιατί απλώνεται αμφιθεατρικά και αγκαλιάζει τον κάμπο των Τεμπών.
Όπως αναφέρει ο συγγραφέας Γιάννης Μπασλής στο βιβλίο του «Κρανιά Ολύμπου η χιλιόχρονη Ιστορία της», το χωριό Κρανιά πήρε το όνομα του από το δέντρο που φυτρώνει άφθονο στις πλαγιές, ενώ η πρώτη αναφορά στο χωριό υπάρχει τον 10ο αιώνα.
Η περιοχή έχει μια ξεχωριστή ομορφιά και το φυσικό τοπίο που διαθέτει είναι σημαντικό. Αν και στη περιοχή ζουν ελάχιστοι μόνιμοι κάτοικοι, η Κρανιά δεν παύει να είναι μια σημαντική επιλογή για απόδραση, ιδιαίτερα για τους φυσιολάτρεις.
Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο γυμναστής και εκπαιδευτής ορεινών αθλητικών δραστηριοτήτων Νίκος Σαμαρίνας, που γνωρίζει από πρώτο χέρι την περιοχή, η Κρανιά διαθέτει τεράστιες επιλογές για εξωστρέφεια και για ορεινές αποδράσεις.
Αυτό άλλωστε, όπως σημειώνει, είναι και ένα από τα πλεονεκτήματα της περιοχής, αφού για τους λάτρεις των ορεινών δράσεων η περιοχή ξεχωρίζει για τα αρκετά μονοπάτια όπου ο περιπατητής μέσα στις καταπράσινες δασικές εκτάσεις μπορεί να βρει διαδρομές που περνούν από πολλά ορεινά χωριά όπως τη Ραψάνη, Καλλιπεύκη, Αιγάνη, Παλιοί Πόροι, Παλιός (Άγιος) Παντελεήμονας και Άνω Σκοτίνα κτλ.
Σημαντικό ενδιαφέρον διαθέτει και η ιστορία της περιοχής καθώς η Κρανιά τον 18ο αιώνα μαζί την Ραψάνη και με οδηγό τα Αμπελάκια είχαν μια ανάπτυξη στην παραγωγή και βαφή των υφαντών αφού τα υφαντά κατέληγαν για πώληση σε περιώνυμες αγορές της Κεντρικής Ευρώπης.
Η περιοχή κάποτε και ειδικά στα τέλη του 19ου αιώνα, ήταν ένα κεφαλοχώρι όπου ζούσαν αρκετές χιλιάδες κάτοικοι που ασχολούνταν κυρίως με γεωργοκτηνοτροφικές εργασίες, παρήγαν εξαιρετικής ποιότητας κρασί, γι αυτό και τα τελευταία χρόνια γίνεται σοβαρή προσπάθεια να αναζωογονηθούν οι παλαιοί αμπελώνες.
Σημαντικό σημείο αποτέλεσε για την περιοχή η δεκαετία του 1930 και έπειτα όπου μαζί με την Ραψάνη αναπτύχθηκε έντονα η παραθεριστική δραστηριότητα τους καλοκαιρινούς μήνες και διατηρήθηκε για αρκετά χρόνια για αρκετούς παραθεριστές.