Μεγάλος ντόρος έχει ξεσπάσει στην Ελλάδα για τον κοροναϊό... ή κορονοϊό... ή κορωνοϊό.
Όχι απλώς για τις επιπτώσεις ή τη ραγδαία εξάπλωσή του ανά τον κόσμο, αλλά για το... πώς γράφεται. Όταν εμφανίστηκε το πρώτο κρούσμα του νέου φονικού ιού, οι περισσότεροι τον έγραψαν ως κοροναϊό, μεταφράζοντας κατά γράμμα το coronavirous.
Η άποψη του Γ. Μπαμπινιώτη
Λίγες ημέρες μετά, θέση στο ζήτημα που ανέκυψε πήρε ο καθηγητής Γλωσσολογίας Γιώργος Μπαμπινιώτης. Ο κ. Μπαμπινιώτης εξήγησε, σε ανάρτησή του στο Facebook, ότι ο σωστότερος όρος είναι ο «κορωνοϊός», με -ω αντί για -ο στη δεύτερη συλλαβή επειδή προέρχεται από τη λέξη «κορώνα». Τέλος, εξηγεί ότι το σωστότερο θα ήταν «κορωνιός», αλλά για λόγους «προφύλαξης» προτιμότερος είναι ο όρος «κορωνοϊός».
Δείτε την ανάρτηση του Γ. Μπαμπινιώτη:
O κ. Μπαμπινιώτης, βέβαια, δέχεται ως σωστότερη γραφή το «κορώνα», με -ω, παρότι η λέξη είναι αντιδάνειο από το λατινικό corona.
Τι λέει ο Ν. Σαραντάκος
Θέση στο θέμα πήρε και συγγραφέας - μεταφραστής Νίκος Σαραντάκος, ιδιότυπος ερευνητής της ελληνικής γλώσσας, επιχειρώντας να καταγράψει τη σωστή διατύπωση. Όπως αναφέρει στο sarantakos.wordpress:
«Τα νέα από την Κίνα είναι ανησυχητικά, καθώς ο αριθμός των νεκρών από την νέα ασθένεια έχει φτάσει τους 17 και τα κρούσματα αρχίζουν να εξαπλώνονται στις γειτονικές χώρες αλλά έφτασαν και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Οι αρχές έβαλαν σε καραντίνα την πόλη Γουχάν (Wuhan) και άλλες δύο γειτονικές πόλεις, και πριν ανασηκώσετε αδιάφορα τους ώμους να πούμε ότι η Γουχάν έχει κάπου 11 εκατομμύρια κατοίκους, περισσότερους από την Ελλάδα.
Στην Ελλάδα όμως είμαστε αρκετά μακριά προς το παρόν, οπότε αυτό που μας απασχολεί, αν δεν έχουμε δικούς μας ανθρώπους εκεί, είναι κάτι πολύ πιο ανώδυνο, πώς δηλαδή θα πούμε τον ιό της Γουχάν, που έχει θέσει σε συναγερμό τις κινεζικές αρχές αλλά και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.
Το αγγλικό όνομα είναι coronavirus. Λέγεται έτσι επειδή, αν τους κοιτάξουμε στο ηλεκτρονικό μικροσκόπιο, φαίνονται σαν να εχουν ένα είδος στεφάνης ή στέμματος, όπως στην εικόνα που συνοδεύει το άρθρο. Αυτό το corona του αγγλικού όρου είναι παρμένο από τα λατινικά όπου corona είναι, όχι απρόσμενα, το στέμμα, αυτό που εμείς λέμε κορόνα.Κορόνα και οχι κορώνα που το γράφαμε παλιότερα διότι πρόκειται για δάνειο, ή μαλλον για αντιδάνειο, αφού το λατινικό corona ανάγεται στο αρχαίο «κορώνη» που ήταν αφενός η κουρούνα και αφ’ετέρου ένα κυρτό ή καμπύλο αντικείμενο.
Δεν το είπαμε «στεμματοϊό» όσο είχαμε καιρό, όχι πως θά’ταν καλύτερο, οπότε χρειάστηκε να εισάξουμε (σικ, ρε) και να εξελληνίσουμε τον διεθνή όρο -ίσως και καλύτερα για να καταλαβαίνουμε περί τίνος πρόκειται. Οπότε, το λέμε «κορονοϊός» ή «κοροναϊός» και μας βασανίζει το δίλημμα. Το ΜΗΛΝΕΓ καταγράφει και τους δυο όρους σε έναν κάπως σχοινοτενή ορισμό. (Άλλο λεξικό δεν έχει τον όρο).
Εφόσον η λέξη είναι σύνθετη από το «κορόνα» και το «ιός» ο τύπος «κορονοϊός» φαίνεται ο αναμενόμενος, αν σκεφτούμε πως στα ελληνικά το συνδετικό φωνηεν είναι συνήθως το -ο- ακόμα κι όταν το πρώτο συνθετικό τελειώνει σε -α. Για να δανειστώ τα παραδείγματα από τον Νίκο Λίγγρη κι ένα παλιότερο νήμα της Λεξιλογίας, θάλασσα + ταραχή > θαλασσοταραχή, κάρτα + τηλέφωνο > καρτοτηλέφωνο.
Οπότε, την κλείσαμε τη βαλίτσα;
Μπα, πού τέτοια τύχη.
Καταρχάς, η χρήση του συνδετικού -ο- δεν είναι απαράβατος κανόνας. Σε κάποιες περιπτώσεις έχουμε πρώτο συνθετικό σε α- που διατηρείται μετά τη σύνθεση. Πιο χαρακτηριστική περίπτωση η αγορά, που δίνει «αγοραφοβία», «αγοραπωλησία» και «αγορανομία». Θα μου πείτε, το κάνουμε από προφύλαξη για να μην πάει το μυαλό μας στο αγόρι, και σκεφτούμε ότι φοβόμαστε, πουλάμε ή αστυνομεύουμε αγόρια. Έστω, αν και η αγορανομία είναι αρχαία, τότε που δεν υπήρχε λέξη «αγόρι».
Όμως έχουμε κι άλλα παραδείγματα, π.χ. από την αγγελία τον αγγελιαφόρο, που είναι επίσης αρχαία λέξη (ο αγγελιοφόρος είναι νεότερος τύπος) ή από τη γενεά τη γενεαλογία -κι αυτή με αρχαία διαπιστευτήρια. Έπειτα, προκειμένου για τους ιούς, το a συνήθως διατηρείται. Πάλι από το άρθρο της Λεξιλογίας αντιγράφω:
arenavirus = αρεναϊός (στα αγγλικά υπάρχει και arenovirus)
human papillomavirus = ιός ανθρώπινων θηλωμάτων, παπιλομαϊός ανθρώπου
papovavirus = παποβαϊός
picornavirus = πικορναϊός
togavirus = τογκαϊός
Σωστά παρατηρεί ο Λίγγρης πως όταν το πρώτο συνθετικό είναι ντιπ καταντίπ ξένο, εξωτικό, δεν ενοχλεί καθόλου η διατήρηση του α στην ελληνική λέξη, ενώ όταν μας είναι οικείο (κορόνα, αρένα) κάπως περισσότερο θέλουμε να βάλουμε συνδετικό το -ο-. Κακά τα ψέματα, όμως, η επιρροή του coronavirus, του αγγλικού τύπου, είναι δυσκολομάχητη. Και ενώ θα περίμενε κανείς ότι οι ειδικοί θα είχαν υιοθετήσει τον τύπο «κορονοϊός», στα ειδικά συγγράμματα αλλά και στα ιατρικά λεξικά (Dorland, ΙΑΤΡΟΤΕΚ) επικρατούσε ο τύπος «κοροναϊός» ήδη από τη δεκαετία του 1990, τότε που ο ιός ήταν γνωστός μόνο σε ελάχιστους.
Το 2014 που είχαμε την προηγούμενη εμφάνιση επιδημίας με κορονοϊό, και που είχαμε συζητήσει ξανά το θέμα, το αμαρτωλό ΚΕΕΛΠΝΟ υιοθέτησε τον τύπο «κοροναϊός» και μαζί του οι περισσότεροι δημοσιογράφοι. Τότε πέρασε ο όρος από το γκέτο των ειδικών στο ευρύτερο κοινό, οπότε σήμερα αν δούμε το γκουγκλ υπερτερεί σαφώς ο τύπος «κορονΑϊός».
Όσοι δεχόμαστε το επιχείρημα για το συνδετικό φωνήεν, μπορούμε να δώσουμε μάχη οπισθοφυλακών και να επιμένουμε στον κορονΟϊό. Ακόμα είναι δεκτοί και οι δύο τύποι, όποιον προτιμάει ο καθένας. Αλλά κατά πάσα πιθανότητα, τελικά ο κορονΑϊός θα επικρατήσει. Αν και ελπίζουμε να μην έχουμε πολλές ευκαιρίες να χρησιμοποιήσουμε τον όρο».
Συμπέρασμα για τον κοροναϊό/κορονοϊό/κορωνοϊό
Από την άλλη πλευρά, το υπουργείο Υγείας αναγράφει -προς το παρόν- τον νέο ιό ως κοροναϊό, ενώ η Βικιπαίδεια γράφει, μεταξύ άλλων: «Οι κοροναϊοί ή κορονοϊοί (εναλλακτική ορθογραφία: κορωναϊοί ή κορωνοϊοί) είναι οικογένεια ιών (...)».
Όπως αντιλαμβάνεστε, οι απόψεις είναι πολλές και διαφορετικές. Όλες υποστηρίζονται από επιχειρήματα -άλλα ισχυρά, άλλα όχι. Όπως και να γράψεις, λοιπόν, τον κοροναϊό/κορονοϊό/κορωνοϊό, το θέμα είναι να μπορέσουν οι επιστήμονες και οι Αρχές των κρατών να τον περιορίσουν. Για να βγει από την επικαιρότητα και το λεξιλόγιό μας όσο πιο σύντομα γίνεται.