Μία πολύ συγκινητική ανάρτηση για τη φιλία και τις όμορφες στιγμές που τη συνέδεαν με τον αδικοχαμένο Αλέξανδρο Νικολαΐδη έκανε η ολυμπιονίκης της ρυθμικής γυμναστικής Κλέλια Πανταζή.
Στην ανάρτησή της στο Facebook, η Κλέλια Πανταζή, αποχαιρετά τον Αλέξανδρο Νικολαΐδη που έφυγε χθες από τη ζωή μετά από σιωπηρή μάχη επί δύο χρόνια με μια σπάνια μορφή καρκίνου, τον «μεγάλο της αδερφό» όπως τον αποκαλεί και μοιράζεται μαζί μας τις όμορφες στιγμές που έζησαν παρέα.
Να σημειωθεί ότι η Κλέλια Πανταζή ήταν μια από τους πολλούς φίλους του Αλέξανδρου Νικολαϊδη που εκφώνησαν σήμερα επικήδειο στο τελευταίο αντίο στη Θεσσαλονίκη.
Κλέλια Πανταζή και Αλέξανδρος Νικολαϊδης συνέπεσαν αθλητικά και ηλικιακά, βρέθηκαν μαζί στις ελληνικές αποστολές στο Σίδνεϊ, την Αθήνα, το Πεκίνο.
Η ανάρτηση της Κλέλιας Πανταζή για τον Αλέξανδρο Νικολαίδη και οι άγνωστες ιστορίες από το Ολυμπιακό χωριό
«Η φιλία μου με τον Αλέξανδρο μετρά από την ημέρα που πήρα το Ολυμπιακό μετάλλιο…
Ήταν το βράδυ της συνέντευξης μας στην ΕΡΤ, που έπαιξαν σε βίντεο την ανασκόπηση της ημέρας και είδα τον Αλέξανδρο να φωνάζει «Μαμά μου! Μαμά μου το έσπασα» και να είναι στο ταπί πεσμένος..
Στα παιδικά μου μάτια, φαντάζεστε πως φάνηκε όλο αυτό..
Το πρώτο πράγμα που έκανα λοιπόν μόλις γύρισα στο Ολυμπιακό χωριό, ήταν να ψάξω να βρω αυτόν τον Έλληνα αθλητή..
Και τον βρήκα! Σε ένα καροτσάκι..
Αυτό ήταν! Κουμπώσαμε!
Εγώ τον έκανα βόλτες στο χωριό με το καροτσάκι και εκείνος μου έκανε «πλάτες», αν τυχόν μας έβλεπε κάποιος, έπαιρνε εκείνος την γρανίτα λεμόνι που έτρωγα στα χέρια του..
Εννοείται πως σε όλη την διάρκεια της επιστροφής από Αυστραλία, την πέρασα δίπλα του, συγκεκριμένα στον διάδρομο του αεροπλάνου, για να του κάνω παρέα..
Και εκεί μου έγραψε μια αφιέρωση στο ημερολόγιο που κρατούσα εκείνες τις ημέρες..
Το αστείο μας ήταν, όταν τον είδα πρώτη φορά όρθιο, πως αν ήξερα πόσο ψηλός είναι, δεν θα του μιλούσα ποτέ..
Πραγματικά δίπλα του φαινόμουν σαν την μικρή αδερφή του..
Το 2004.. όταν η Άννη ήταν στο Ολυμπιακό χωριό της Αθήνας και με πήρε τηλέφωνο ένα βράδυ να μου πει ότι πεινάει.. ο πρώτος που σκέφτηκα ήταν ο Αλέξανδρος..
Τον κάλεσα και μέσα σε λίγα λεπτά είχε κρύψει ένα γιαουρτάκι και ένα μήλο στο φυσικοθεραπευτήριο του χωριού και μου είπε να ειδοποιήσω την Άννη να πάει..
Ήταν το δικό του μήλο και το δικό του γιαούρτι που στερήθηκε για να φάει η αδερφή μου, αφού και για εκείνους το πρόγραμμα ήταν αυστηρό και εκείνη την ώρα δεν μπορούσε να πάει στο εστιατόριο να της φέρει τίποτα άλλο..
Εννοείται πως την ημέρα που αγωνίστηκε και πήρε το πρώτο του Ολυμπιακό μετάλλιο, ήμουν μέσα στο στάδιο και ζητωκραύγαζα σαν τρελή με περηφάνια για εκείνον..
Εκείνο το καλοκαίρι λοιπόν ήρθε και στο σπίτι μας στο Τάρτι και τον φιλοξενήσαμε, για να πάμε μαζί στον Ταξιάρχη να κάνει το τάμα του που πήρε το Ολυμπιακό μετάλλιο..»
Η ανάρτηση της Κλέλιας Πανταζή σε Instagram και Facebook