Στη βόρεια Κέρκυρα, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς ραίνουν όλο τον κόσμο με κολόνια.
Το έθιμο έρχεται από τα ενετοκρατούμενα χρόνια του νησιού. Νέοι και γέροι, βγαίνουν στους δρόμους και ραίνουν με κολόνια όλους τους περαστικούς, φίλους και ξένους, γνωστούς και αγνώστους. Δίνουν σε όλους μία ευχή: «Καλή αποκοπή», να αποχωριστούν δηλαδή με το καλό τον παλιό χρόνο και να υποδεχθούν χαρμόσυνα τον καινούργιο.
Το πρωινό ξύπνημα των γερόντων
Στα ορεινά χωριά του νησιού, ανήμερα της Πρωτοχρονιάς οι γεροντότεροι ξυπνάνε από τα χαράματα. Το έθιμο θέλει, να είναι οι πρώτοι που θα καλωσορίσουν το νέο έτος. Βγαίνουν στα παράθυρα, ή στις αυλές τους και αγναντεύοντας τα βουνά και κυρίως τον Παντοκράτορα, το πιο ψηλό βουνό της Κέρκυρας, λένε με απόλυτη κατάνυξη:
«Καλημέρα σας βουνά και καλή πρωτοχρονιά, σαν τα βουνά να είμαι γερός, σαν την θάλασσα ξυπνός και σαν τα θαλασσοκύματα να κάνω τα θελήματα…»
Η Στρίνα, η χαρά των παιδιών
Το έθιμο της «Στρίνας» αναβιώνει ανήμερα της Πρωτοχρονιάς. Πρόκειται για ένα μεγάλο χρηματικό ποσό, που θα λάβουν τα παιδιά από τους συγγενείς τους ως «καλοτυχία» για τη νέα χρονιά.
Η «Στρίνα», σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία, ήταν το νόμισμα των καλαντιστών, στα βυζαντινά χρόνια «ευαρχισμός» ή «Στρίνα». Προέρχεται από το λατινικό strena που σημαίνει αίσιος οιωνός, αλλά και δώρο της πρωτοχρονιάς, ή «επινομίς» όπως το έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες ή κοινώς «μπουναμάς» όπως το λένε σήμερα, και προέρχεται από τα ιταλικά bona - mano, δηλαδή καλό χέρι.
Στις 12 τα μεσάνυχτα με την αλλαγή του χρόνου, όλα τα πλοία που είναι δεμένα στα λιμάνια του νησιού θα φωταγωγηθούν και θα χαιρετήσουν με το δικό τους τρόπο τον νέο χρόνο που έρχεται, αφήνοντας μια χαρμόσυνη βοή που θα ακουστεί μέχρι την Ηγουμενίτσα και τα παράλια της Ηπείρου.
Όπως και να' χει η Κέρκυρα είναι ιδιαίτερη όλη αυτή την γιορτινή περίοδο. Από άκρη σε άκρη του νησιού οι κατά τόπους χορωδίες και φιλαρμονικές του νησιού βάζουν τις παραδοσιακές στολές τους και τα «ψάλλουν» σε κάθε καντούνι και σε κάθε γειτονιά. Το κλίμα είναι μαγικό και σίγουρα θυμίζει άλλες εποχές με έθιμα που «ξεγλίστρησαν» από το παρελθόν και συνεχίζονται αυτούσια και στο παρόν.