Την ιστορία της Ελένης Τζόβολου από τα Καλάβρυτα, που είχε ζήσει δύο Παγκόσμιους Πολέμους, τον Εμφύλιο και το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα και έφυγε στις αρχές Αυγούστου από τη ζωή σε ηλικία 111 ετών, ξεδιπλώνουν τοπικά μέσα.
Η Ελένη Τζόβολου έφυγε από τη ζωή ανήμερα του Σωτήρος (6/8/2021) σε ηλικία 111 ετών, έχοντας αποκτήσει 9 δισέγγονα και ένα τρισέγγονο. Και όπως αναφέρεται, «στάθηκε όρθια ως τα 105 της χρόνια και για λίγα ακόμη χρόνια σε αναπηρικό καροτσάκι, μέχρι και τα 108 της που έπεσε κατάκοιτη».
Σύμφωνα με τις πληροφορίες από το kalavrytanews, βασιζόμενο στην εφημερίδα «Ωρα των Καλαβρύτων», η Ελένη Τζόβολου ήταν ήδη 34 ετών και μητέρα τριών παιδιών όταν τα γερμανικά στούκας (Junkers Ju 87) χτύπησαν τόσο το χωριό της όσο και τα διπλανά χωριά, Μάνεσι και Λαπάτα, καταφέροντας να διασώσει τα παιδιά της.
Οταν όμως οι Γερμανοί επανήλθαν προχωρώντας σε από αέρος εκκαθάριση, η βόμβα έπεσε πολύ κοντά με το θραύσμα να χτυπά θανάσιμα τον πρωτότοκο γιο της, Νίκο ο οποίος ήταν τότε μόλις πέντε ετών. «Η ίδια τραυματίστηκε ελαφρά στο αριστερό χέρι, εγώ σώθηκα καθώς τα θραύσματα σταμάτησαν στο καλαθάκι. Ημουν μόλις ενός μηνός και ευτυχώς φασκιωμένος», αναφέρει ο 78χρονος σήμερα Νίκος Τζόβολος για τη μητέρα του.
Τα δύσκολα χρόνια και η απόφαση να φύγουν για τις ΗΠΑ
«Ο πατέρας μου Δημήτρης έφυγε άδικα, το 1948, κατά τον ανταρτοπόλεμο. Το βάρος από το πολλαπλό χτύπημα της μοίρας έπεσε πάνω της. Εκτός από τον πρωτότοκο γιο και τον σύζυγό της, κάποια στιγμή θα έπρεπε να αποχωριστεί και κάποιους από εμάς», προσθέτει ο Νίκος Τζόβολος, ο οποίος πήρε το όνομα του αδελφού που πέθανε στην επίθεση.
Οπως εξηγεί, βιοποριστικές ανάγκες υποχρέωσαν την Ελένη Τζόβολου μαζί με τα παιδιά της, Νίκο, Αναστασία και Χρυσούλα, να φύγουν για τις ΗΠΑ. «Πρώτη έφυγε η Αναστασία για το Κονέκτικατ. Μετά εγώ στη Βοστώνη με τη μητέρα μου. Ακολούθησε και η Χρυσούλα για τις ΗΠΑ. Πίκρες πολλές, δουλειά σκληρή για όλους στην Αμερική», εξηγεί με τον ίδιο να καταπιάνεται με τις οικοδομές και να ζει μαζί με τη σύζυγό του, Αννα, και τη μητέρα του.
«Μέχρι και τη στιγμή που έμεινε κατάκοιτη και καθηλώθηκε στο κρεβάτι, έζησε χωρίς φάρμακα»
«Τον χειμώνα, μετά την επιστροφή από τις ΗΠΑ τον περνούσαμε στην Πάτρα και το καλοκαίρι στο χωριό μαζί μας, μαζί με όλους τους αγαπημένους της. Με τις αναμνήσεις ζωντανές. Από τον πατέρα που εργαζόταν στα χωράφια αλλά και ως τσαγκάρης. Στις μηλιές και τις καρυδιές του. Θυμάμαι τη μητέρα με τα ζώα της, την πρώτη αγελάδα που έφερε από το χωριό της το Λαγοβούνι για να κάνει γάλα και να ημερέψει τον ταύρο που έκανε τα χωράφια της οικογένειας», συμπληρώνει ο Νίκος Τζόβολος στην «Ωρα των Καλαβρύτων».
«Είχε τη δική της κοσμοθεωρία, κυρίως όσο αφορά την ανατροφή και διατροφή. Κρέας, όσπρια, λαχανικά, γαλακτοκομικά, σιτάρι και καλαμπόκι, όλα δικά μας. Μέχρι και πριν από λίγα χρόνια που έμεινε κατάκοιτη και καθηλώθηκε στο κρεβάτι, έζησε χωρίς φάρμακα. Δώσαμε μάχη με τη σύζυγό μου Αννα αλλά δυστυχώς πρόσφατα τη χάσαμε», προσθέτει ο γιος της.