Ο 22χρονος Τάχα από το Πακιστάν, είναι ο άνθρωπος που έχοντας αφήσει πίσω του μια δύσκολη πορεία, κατάφερε να περάσει στο Πανεπιστήμιο και σήμερα να απολαμβάνει τους καρπούς της προσπάθειάς του. Με καταγωγή από το Λαχόρ του Πακιστάν, μετά από στάσεις σε Ιράν και Τουρκία, έφτασε το 2017 με βάρκα στα νότια των Χανίων και ως ανήλικος τότε, έζησε για ένα διάστημα στη δομή φιλοξενίας ανηλίκων στα Ανώγεια.
Με την ενηλικίωσή του εντάχθηκε στο πρόγραμμα ESTIA και η πρώτη του κίνηση ήταν να ξεκινήσει τη φοίτηση στην πρώτη τάξη του λυκείου, στο εσπερινό ΕΠΑΛ Ηρακλείου.
«Έκανα μαθήματα ελληνικών στα Ανώγεια, οπότε το να φοιτήσω στο σχολείο ήταν η μεγάλη μου επιθυμία» λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο Τάχα από το Πακιστάν, που είναι πλέον φοιτητής στη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών στο Ελληνικό Μεσογειακό Πανεπιστήμιο στο Ηράκλειο.
«Οι καθηγητές και οι συμμαθητές ήταν πολύ υποστηρικτικοί»
Η εμπειρία του στο σχολείο όπως εξηγεί ήταν πολύ καλή. «Οι καθηγητές και οι συμμαθητές ήταν πολύ υποστηρικτικοί. Με αποδέχθηκαν εύκολα και με χαρά και η σχολική κοινότητα το ίδιο» εξηγεί, αν και η προσπάθεια έκρυβε πολύ συχνά αρκετές δυσκολίες.
«Διάβαζα ξανά και ξανά. Διάβαζα μόνος μου, οι καθηγητές μου από το ΕΠΑΛ μας βοηθούσαν στις επαναλήψεις, δεν έκανα ιδιαίτερα ή φροντιστήριο. Ήθελα ησυχία στο διάβασμα, και ταυτόχρονα έπρεπε να δουλέψω για να ζω. Καμιά φορά έλεγα ότι δε μπορώ να πάω δουλειά γιατί είχα να κάνω επανάληψη. Αυτό που με βοήθησε παραπάνω ήταν η στήριξη από τους καθηγητές. Όταν κάποιος σε σπρώχνει, σου δίνει ελπίδα, τότε βρίσκεις δύναμη να πετύχεις τους στόχους σου, δεν είσαι απογοητευμένος πια», εξηγεί ο Τάχα από το Πακιστάν, που δεν διστάζει να πει ότι νιώθει το Ηράκλειο σαν την πόλη του, καθώς όπως συμπληρώνει η αγάπη που έχει πάρει δεν τον άφησε ποτέ να νιώσει ότι είναι σε μια ξένη χώρα.
«Θα ήθελα να ζήσω εδώ γιατί το στενό δέσιμο με την κοινότητα, το πανεπιστήμιο, μου δίνουν ελπίδα για μια καλή ζωή και τώρα και στο μέλλον».
«Το να πετύχεις δεν είναι εύκολο, πρέπει να δουλέψεις σκληρά με υπομονή»
Πρώτη του επιλογή ήταν η ιατρική όμως απαιτούσε όπως εξηγεί πολύ διάβασμα και χρόνο που λόγω εργασίας δεν μπορούσε να διαθέσει. Η σχολή που πέρασε ήταν η δεύτερη επιλογή του.
«Την επέλεξα γιατί από όταν ήμουν μικρός ήθελα να φτιάχνω πράγματα, να ανοίγω τα μηχανήματα και να βλέπω πώς λειτουργούν», είπε στο ΑΠΕ -ΜΠΕ, καλώντας όσους νιώθουν εν μέσω της προσπάθειας να χάνουν τις δυνάμεις τους, να μην εγκαταλείπουν.
«Το να πετύχεις το οτιδήποτε δεν είναι εύκολο, οπότε πρέπει να δουλέψουμε σκληρά με υπομονή, και να μην ξεχνάμε τους στόχους μας. Μια μέρα θα δούμε ότι η σκληρή προσπάθεια μας θα έχει καλό αποτέλεσμα» ανέφερε ο Τάχα.
«Αν πιστέψουμε σε αυτούς τους ανθρώπους μπορούν να λάμψουν»
Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η συντονίστρια του προγράμματος ESTIA της Αναπτυξιακής Ηρακλείου Δήμητρα Καμπέλη ανέφερε ότι η ιστορία του νεαρού Τάχα, είναι ένα μάθημα ζωής για όλους μας, για το πως η προσήλωση σε ένα στόχο και στα όνειρά μας, μπορεί να αποτελέσει κινητήριο δύναμη για να προσπεράσουμε δυσκολίες που φαντάζουν απροσπέλαστες και να βάλουμε τις βάσεις για ένα πιο ελπιδοφόρο μέλλον.
«Ο Τάχα, όπως και πολλοί άλλοι ασυνόδευτοι ανήλικοι που έχουν βρεθεί στην χώρα μας, γνωρίζουν ότι αυτό θέλει κοπιαστική δουλειά γιατί η ζωή από μικρή ηλικία, τους έχει δείξει το πιο σκληρό της πρόσωπο. Όταν όμως βρεθούν δίπλα σε ανθρώπους που θα πιστέψουν σε αυτούς, νιώσουν προστατευμένοι, λάβουν την στήριξη και την φροντίδα που τους έλειψε, μπορούν να «λάμψουν». Μια τέτοια υποστήριξη βρήκε και ο Τάχα στην Κρήτη, στην σχολική κοινότητα και στα προγράμματα ένταξης, όπως το ESTIA, το οποίο είναι ένα στεγαστικό πρόγραμμα για αιτούντες διεθνή προστασία, που στο Ηράκλειο Κρήτης υλοποιείται από την Αναπτυξιακή Ηρακλείου με την υποστήριξη του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου και την χρηματοδότηση του Ταμείου Ασύλου, Μετανάστευσης και Ένταξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης», ανέφερε η κ. Καμπέλη.
Το πρόγραμμα αφορά στην στέγαση σε μισθωμένα διαμερίσματα συνολικής δυναμικότητας εξακοσίων (600) θέσεων, καθώς και στην παροχή διαμεσολάβησης και ψυχοκοινωνικών υπηρεσιών σε αιτούντες άσυλο. Από το 2017 έως σήμερα, συνολικά στην Κρήτη έχουν υποστηριχθεί περισσότερα από 3.000 άτομα, κυρίως ευάλωτες οικογένειες με παιδιά.