Ήταν το ωραιότερο στολίδι στην πλατεία Συντάγματος το Μέγαρο Νεγρεπόντη (Αμαλίας και Όθωνος), που χτίστηκε το 1880 και κατεδαφίστηκε το 1956, επί πρωθυπουργίας Κωνσταντίνου Καραμανλή.
Το Μέγαρο Νεγρεπόντη βρισκόταν απέναντι από τη Βουλή και στόλιζε κάποτε την αρχή της Αμαλίας, όταν η λεωφόρος αποτελούσε την επίσημη «βόλτα» των Αθηναίων, που περπατούσαν έχοντας στη μία πλευρά τον Βασιλικό Κήπο (μετέπειτα Εθνικό Κήπο) και στην άλλη πολυτελείς κατοικίες. Το μέγαρο ανεγέρθηκε το 1870 ως Οικία Λουριώτη (αγωνιστής του 1821 και πολιτικός), από άγνωστο αρχιτέκτονα. Αργότερα χρησιμοποιήθηκε ως προσωρινό ανάκτορο του διαδόχου Κωνσταντίνου, μετά τον γάμο του με τη Σοφία της Πρωσίας, το 1889, αναμένοντας να χτιστεί το ανάκτορο του διαδόχου στην Ηρώδου Αττικού (σημερινό προεδρικό μέγαρο).
Όταν το μέγαρο αγόρασε ο Μιλτιάδης Νεγρεπόντης, επεκτάθηκε σε σχέδια του Eugène Troump, ενώ προστέθηκε και επιπλέον όροφος. Χαρακτηριστική η ωραία τοξοστοιχία της πρόσοψης. Στη συνέχεια, και μέχρι το 1940, στέγασε το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Το 1959 στη θέση του μεγάρου χτίστηκε πολυκατοικία, που ο μεταπολεμικός εκσυγχρονισμός την ονόμασε «αρχιτεκτονικόν αριστούργημα».
Η εφημερίδα «Εμπρός», τον Δεκαπενταύγουστο του 1959, υμνεί το νέο απόκτημα της Αθήνας, μετά την κατεδάφιση του μεγάρου
Σήμερα, στην αρχή της λεωφόρου Αμαλίας το μόνο που μένει να θυμίζει εκείνη την εποχή είναι η οικία Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, σχεδίασης Τσίλερ, η οποία κηρύχθηκε τελικά διατηρητέα και σώθηκε από τις μπουλντόζες.
Το τριώροφο νεοκλασικό κτίριο στη διασταύρωση των οδών Αμαλίας και Ξενοφώντος ήταν η κατοικία του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, εγγονού του οπλαρχηγού της Επανάστασης του 1821 και πρωθυπουργού για σύντομο διάστημα μετά το κίνημα του Γουδί. Κτίστηκε το 1871 σε σχέδια του Θεόφιλου Χάνσεν και αποτελεί τυπικό δείγμα αθηναϊκού κλασικισμού. Την περίοδο 1876-1879 φιλοξένησε την Ρωσική πρεσβεία. Χαρακτηρίστηκε διατηρητέο το 1975. Σήμερα στεγάζει την αντιπροσωπεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Αθήνα.
Ποιος ήταν ο Μιλτιάδης Νεγρεπόντης
Ας μάθουμε τώρα ποια είναι αυτή η σπουδαία οικογένεια Μιλτιάδη Νεγρεπόντη της Σύρου, όπως αναφέρει το τοπικό σάιτ syrostoday:
Η οικογένεια Νεγρεπόντη είναι μία από τις παλαιότερες και ιστορικότερες αριστοκρατικές οικογένειες της Ελλάδας, που άκμασε ιδιαίτερα στον εμπορικό τομέα στα τέλη του 19ου αιώνα ως μέλος του λεγόμενου Χιώτικου δικτύου και συνεχίζει την σπουδαία πορεία και ιστορία της μέχρι σήμερα.
Ήρθαν στη Σύρο πρόσφυγες αλλά πάμπλουτοι, μετά την Σφαγή της Χίου, όπως πάρα πολλές άλλες γνωστές οικογένειες της Χίου και διαδραμάτισαν σπουδαίο ρόλο στην εξέλιξη της Ερμουπολίτικης άνθισης του εμπορίου και πολιτιστικού επιπέδου της.
Η ιστορία της σπουδαίας αυτής οικογένειας ξεκινά όταν τους συναντάμε ως μέλη της φεουδαρχίας κατά την Φραγκοκρατία στην Ελλάδα, Το όνομα τους παρουσιάζεται για πρώτη φορά, τον 14ο αιώνα, στην Εύβοια, να κατέχουν μεγάλες εκτάσεις γης ιδιαίτερα στην «Βαρωνεία της Χαλκίδας» ή "Negroponte" (από όπου πήραν και το επώνυμό τους).
Κάπου μέσα στον 16ο αιώνα, κάποια μέλη της οικογένειας μετακομίζουν και εγκαθίστανται στην Χίο όπου κατέχοντας και εκεί μεγάλες εκτάσεις γίνονται από τους ισχυρούς του νησιού. Μέλη της Δημογεροντίας της Χίου, ασχολούνται κυρίως με το εμπόριο και την ναυτιλία, και χάρη στην ένωσή τους με τις άλλες ισχυρές οικογένειες του νησιού, μέσω εμπορικών συμφωνιών ή και γάμων, επεκτείνουν τις εργασίες τους και στο εξωτερικό όπου μέλη της εγκαθίστανται δημιουργώντας νέες ανθηρές εμπορικές, ναυτιλιακές και τραπεζιτικές επιχειρήσεις.
Έχουμε μια πρώτη αναφορά του επιθέτου Νεγρεπόντη, στον Παύλο Νεγρεπόντη, ο οποίος φαίνεται κάτοικος Χίου τον 16ο αιώνα, χωρίς όμως περαιτέρω στοιχεία.
Ο Μιλτιάδης Νεγρεπόντης (1873 - 1951) ήταν Έλληνας πολιτικός και οικονομολόγος. Γεννήθηκε στη Μασσαλία και ήταν γιος του Μενελάου Νεγρεπόντη και της Ελένης Βαλλιάνου. Από την πλευρά του πατέρα του καταγόταν από την παλιά οικογένεια της Χίου ενώ από την πλευρά της μητέρας του ήταν εγγονός του ευεργέτη Ανδρέα Βαλλιάνου. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Λειψία. Συμμετείχε στους Βαλκανικούς Πολέμους (1912 - 1913), στους οποίους διοργάνωσε τη στρατιωτική υπηρεσία αυτοκινήτων. Το 1914 διορίσθηκε πρόεδρος της Επιτροπής αποκαταστάσεως προσφύγων στη Θεσσαλονίκη. Κατά την περίοδο του Εθνικού Διχασμού υποστήριξε τον Ελευθέριο Βενιζέλο συμμετέχοντας μάλιστα ως υπουργός Οικονομικών στην Κυβέρνηση Εθνικής Αμύνης. Το ίδιο υπουργείο ανέλαβε και στην κυβέρνηση Βενιζέλου (1917 - 1920). Το 1941 διετέλεσε για λίγους μήνες διοικών σύμβουλος της Τράπεζας της Ελλάδος.
Απεβίωσε το 1951. Ήταν παντρεμένος με την Maria Luders και είχε αποκτήσει μια κόρη την Ελένη Νεγρεπόντη, γνωστή και ως Άλκης Θρύλος.
Ο Μιλτιάδης Νεγρεπόντης υπήρξε μέλος της διοργανωτικής επιτροπής των Ολυμπιακών αγώνων του 1906 και πρόεδρος της Επιτροπής Ολυμπιακών Αγώνων του (1918 - 1920) μαζί με άλλους σπουδαίους Έλληνες όπως ήταν οι κκ. Νικόλαος Θων, Αλέξανδρος Μερκάτης, Σπυρίδων Στάης, Σπυρίδων Λάμπρος, Γεώργιος Στρέιτ, Διάδοχος Κωνσταντίνος, Πέτρος Καλλιγάς, Παύλος Σκουζές, Μ. Στελλάκης, Κωνσταντίνος Μηλιώτης Κομνηνός.
