Μετά από τρεις διακοπές ξεκίνησε σήμερα επί της ουσίας το δευτεροβάθμιο δικαστήριο για τη δολοφονία της Καρολάιν Κράουτς στο σπίτι της στα Γλυκά Νερά τον Μάιο του 2021 από τον Μπάμπη Αναγνωστόπουλο.
Ο καθ' ομολογίαν συζυγοκτόνος Μπάμπης Αναγνωστόπουλος κάθισε στο εδώλιο του Μεικτού Ορκωτού Εφετείου, μετά από έφεση που άσκησε κατά της πρωτόδικης απόφασης, προσβλέποντας να «σπάσουν» τα ισόβια που του έχουν επιβληθεί.
Κατά την έναρξη της σημερινής (8/5) ακροαματικής διαδικασίας ο 35χρονος πιλότος ζήτησε τον λόγο, παραδέχθηκε ότι είναι ο δράστης του εγκλήματος, όμως υποστήριξε πως τα γεγονότα δεν είναι έτσι όπως αποτυπώνονται στο κατηγορητήριο: «Αποδέχομαι τις κατηγορίες, όχι όμως με τον τρόπο που περιγράφονται στο σκεπτικό της απόφασης. Υπάρχει σφάλμα. Για τις πράξεις αυτές ντρέπομαι και σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να βλάψω τη σύζυγό μου. Δεν είχα κανένα όφελος. Ό,τι αγαπούσα χάθηκε εκείνη την ημέρα. Ντρέπομαι για εκείνη τη στιγμή και μισώ τον εαυτό μου. Ζητώ από όλους ένα μεγάλο συγγνώμη», είπε στο δικαστήριο, δηλώνοντας ξανά «έγγαμος χήρος και πατέρας ενός ανηλίκου».
Έξι νέοι μάρτυρες υπεράσπισης του Αναγνωστόπουλου
Ο δικηγόρος του κατηγορουμένου, Αλέξανδρος Παπαϊωαννίδης, πρότεινε έξι μάρτυρες υπεράσπισης, μεταξύ των οποίων είναι και οι γονείς του πιλότου, προκειμένου να έρθουν να καταθέσουν υπέρ του στην πορεία της δίκης, ενώ, όπως και πρωτόδικα, χρησιμοποίησε τον ισχυρισμό ότι ο εντολέας του τέλεσε τις πράξεις εν βρασμώ ψυχικής ορμής.
Στο δικαστήριο κατέθεσαν οι αστυνομικοί που τα ξημερώματα της 11ης Μαΐου 2021 έλαβαν εντολή να μεταβούν στη μεζονέτα του ζεύγους στα Γλυκά Νερά, μετά από σήμα για ληστεία.
«Ήμασταν πρωινή βάρδια. Κατά τις έξι και τέταρτο λάβαμε σήμα από την Άμεση Δράση για άτομο που καλούσε σε βοήθεια. Ήμασταν κοντά στο σημείο, φθάσαμε μετά από πέντε λεπτά. Κατά την άφιξή μας στο σημείο είδαμε μια κυρία, κρατούσε ένα τηλέφωνο και μας είπε "ακούστε. Ακούσαμε φωνή αντρική, με πνιχτή φωνή... βοήθεια, αστυνομία, μας σκοτώνουν, σπάστε την πόρτα"», κατέθεσε στο δικαστήριο ο αστυνομικός Χρήστος Βαρδίκος, ο οποίος ήταν εκείνος που πήρε αγκαλιά τη μικρή Λυδία και την απομάκρυνε από το σημείο της δολοφονίας.
«Μας πήγε η γειτόνισσα στην πίσω πλευρά του σπιτιού και εκεί ήταν ένα παράθυρο που σαν πρώτη εικόνα φαινόταν να ήταν παραβιασμένο. Όταν είδαμε ότι υπάρχει πιθανή διάρρηξη ενημερώσαμε το κέντρο και ήρθαν ενισχύσεις. Συνολικά ήμασταν στο σημείο πέντε αστυνομικοί. Μπήκαμε στο σπίτι οι τέσσερις. Στο υπόγειο δεν υπήρχε τίποτα, ήταν όλα εντάξει. Ανεβήκαμε στο ισόγειο, όπου ήταν η κουζίνα και το σαλόνι. Ανεβαίνοντας είδα έναν περιφραγμένο χώρο για κατοικίδια και εκεί υπήρχαν κόπρανα ζώου. Μετά, στην αρχή του ισογείου είδαμε το σκυλάκι νεκρό στην κουπαστή της σκάλας. Ανεβήκαμε στη σοφίτα και είδαμε μισάνοιχτη την πόρτα. Υπήρχε ένα κρεβάτι διπλό. Εκεί ήταν ξαπλωμένη μπρούμυτα με το κεφάλι κάτω η γυναίκα. Φαίνονταν ότι ήταν νεκρή. Αριστερά δεμένος σε χέρια και πόδια ήταν ο κατηγορούμενος. Το στόμα και τα ματιά του ήταν κλειστά με καφέ ταινία».
Πρόεδρος: Υπήρχε και το παιδί;
Μάρτυρας: Ναι, πάνω στο κρεβάτι με τα χέρια του στη μητέρα του. Ήταν μωρό, δεν έκλαιγε όταν μπήκαμε εμείς. Γύρισε και μας κοίταξε.
Πρόεδρος: Το θύμα σε τι κατάσταση ήταν;
Μάρτυρας: Πισθάγκωνα δεμένο με ένα ύφασμα και επίσης δεμένο στον λαιμό με ύφασμα τύπου ότι την έχουν στραγγαλίσει.
Πρόεδρος: Μετά τι έγινε;
Μάρτυρας: Πήρα το μωρό στην αγκαλιά. Οι συνάδελφοί μου έλυσαν τον κατηγορούμενο, ο οποίος λύθηκε, έκατσε στο κρεβάτι και άρχισε να σκουντάει τη νεκρή λέγοντάς της "Καρολάιν αγάπη μου". Του είπαμε να απομακρυνθεί γιατί ήταν σκηνή εγκλήματος. Ζήτησε το μωρό, του το έδωσα. Άρχισε μετά να κάνει κάποιες κινήσεις λίγο άγαρμπες. Σαν να θρηνούσε έχοντας το μωρό αγκαλιά. Του το πήραμε ευγενικά και του είπαμε να φύγουμε γιατί ήταν σκηνή εγκλήματος. Μας είπε ότι τους λήστεψαν 3 άνδρες με πιστόλια.
«Μας έκαναν εντύπωση η πραότητα και η ψυχραιμία του Αναγνωστόπουλου»
Πρόεδρος. Ήταν σφιχτά δεμένος ο κατηγορούμενος;
Μάρτυρας: Απ' ό,τι ενημερώθηκα από τον συνάδελφο που τον έλυσε, η ταινία στον λαιμό ήταν σφιχτά από τη μύτη, και πάνω ήταν χαλαρά. Κατεβαίνοντας είδαμε το ζώο κρεμασμένο εκεί. Δεν υπήρξε καμία αντίδραση του κατηγορουμένου. Σαν να μην το είδε. Πέρασε και δεν ακούμπησε, που λέμε.
Πρόεδρος. Από τη στιγμή που βγήκατε έξω τι έγινε;
Μάρτυρας: Εκεί άρχισαν πολλά περίεργα. Είδαμε ότι δεν υπήρχε ίχνος παραβίασης στο παράθυρο, ήταν απλά βγαλμένο. Μας έκανε εντύπωση η ψυχραιμία του. Υπήρχε μια πραότητα.
Του έλεγα να πάρει κάποιον συγγενή του να πάρει το μωρό για εξετάσεις και μου έλεγε "όχι ακόμη, θα πάρω σε λίγο". Από δική μου προτροπή του έδωσα το κινητό μου να πάρει τηλέφωνο τους γονείς του. Επέμενε ότι πήρε τηλέφωνο εκείνες τις στιγμές με τη μύτη.
Πρόεδρος: Τι εκδοχή σάς έδωσε για τον θάνατο της συζύγου του;
Μάρτυρας: Μας έλεγε ότι, επειδή τον δέσανε στον λαιμό, λιποθυμούσε και ξυπνούσε και δεν είδε πώς έγινε και ότι δεν ήξερε πως ήταν νεκρή.
Πρόεδρος: Δηλαδή η εντύπωση που σας έδωσε ήταν ότι ήταν σε πανικό;
Μάρτυρας: Ναι. Ότι ήταν σε πανικό, ότι τους είχαν ληστέψει και ότι δεν ήξερε πως η γυναίκα του ήταν νεκρή. Μόλις κατεβήκαμε κάτω ο βοηθός μου είπε: "Αυτός το έκανε". Και αυτό το αναφέραμε μάλιστα.
«Ο συνάδελφός μου μου είπε αμέσως "αυτός το έκανε"»
«Εγώ σοκαρίστηκα με την εικόνα του παιδιού, δεν μπορούσα ούτε να διαβιβάσω στον ασύρματο. Ο κατηγορούμενος είχε μια συμπεριφορά που δεν ταίριαζε με τη στιγμή. Δεν ήθελα να το δεχτώ ούτε εγώ ότι το έκανε αυτός. Εκείνη τη στιγμή έβρισα το συνοδό μου που είπε ότι "αυτός το έκανε".
Ο αστυνομικός ρωτήθηκε για τη συμπεριφορά του Μπάμπη Αναγνωστόπουλου και απάντησε ότι ο κατηγορούμενος «δεν ήταν καλός ηθοποιός» και πως δεν ρώτησε καν για το μωρό.
«Δεν έχω ξαναδεί άτομο να δρα με τέτοια ψυχραιμία» σημείωσε ο αστυνομικός, απαντώντας σε ερωτήσεις του συνηγόρου προς υποστήριξη της κατηγορίας (σ.σ.: πολιτική αγωγή) Θανάση Χαρμάνη.
Πολιτική Αγωγή: Ήταν ψύχραιμος ή ψυχρός;
Μάρτυρας: Και τα δύο.
Πολιτική Αγωγή: Της έλεγε "είσαι καλά αγάπη μου;", ενώ ήταν νεκρή; Τι λέει σε εσάς αυτό;
Μάρτυρας: Σε εμένα τι λέει; Ας μην το πω καλύτερα εδώ στο δικαστήριο, ας τα πουν οι ειδικοί.
Υπεράσπιση: Λέτε ότι δεν πήρε το παιδί αγκαλιά, αλλά άνθρωπος του ΕΚΑΒ έχει καταθέσει ότι τον είδε να το παίρνει αγκαλιά...
Μάρτυρας: Σίγουρα το πρώτο μισάωρο δεν πήρε το παιδί αγκαλιά. Τώρα, αν το πήρε λίγο πριν έρθει το ασθενοφόρο, δεν το ξέρω.
Υπεράσπιση: Είδατε ένα καλά σκηνοθετημένο σκηνικό μέσα στο σπίτι ή πρόχειρο;
Μάρτυρας: Ήταν σκηνοθετημένο. Μπορεί να υπήρχε προχειρότητα, έλλειψη εμπειρίας. Δεν θα πω αν ήταν καλά ή κακά, θα πω ότι ήταν κουτά, χαζά σκηνοθετημένο.
«Εγώ το είπα αμέσως στο Ανθρωποκτονιών ότι το έκανε αυτός»
Στο βήμα του μάρτυρα ανέβηκε και ο αστυνομικός Κλεάνθης Αντωνόπουλος, ο οποίος περιέγραψε αναλυτικά τι είδε στον χώρο του εγκλήματος.
«Στο υπόγειο είδα το παράθυρο ακουμπισμένο, δεν ήταν άτσαλα τοποθετημένο. Μου έκανε εντύπωση αυτό. Φτάσαμε στο ισόγειο και είδα το κλουβάκι του σκύλου και κόπρανα. Ανεβήκαμε πάνω και βλέπω το σκυλί κρεμασμένο - το λέω και μου σηκώνεται η τρίχα. Ακούσαμε μια πνιχτή φωνή να καλεί σε βοήθεια. Ακούγονταν σαν μεγάλος άνθρωπος. Μπαίνοντας στη σοφίτα βλέπω το μωρό να με κοιτάει στα μάτι με ηρεμία. Ακούμπαγε τα χέρια του πάνω στο άψυχο σώμα της μητέρας του. Μου έκανε εντύπωση πως το αφήσανε στο κρεβάτι και πως 2,5 ώρες μετά δεν είχε πέσει από αυτό. Είδα τον κατηγορούμενο δεμένο με σπάγκο και ταινία. Ζήτησα ένα μαχαίρι και άρχισα να τον λύνω.
Πρόεδρος: Η εντύπωσή σας ήταν ότι κινδυνεύει;
Μάρτυρας: Ναι, νόμιζα ότι μπορεί να πεθάνει.
Ο μάρτυρας συνέχισε περιγράφοντας την κατάσταση στην οποία βρισκόταν ο κατηγορούμενος: «Είδα την ταινία να πέφτει. Την είχε βάλει ανάποδα, όχι με την κόλλα στα μάτια, ανάποδα. Προφανώς για να μη κάνει ζημιά στα μάτια. Το δέσιμο στα χέρια και τα πόδια είχε μια χαλαρότητα. Με το που σηκώνεται πηγαίνει στη γυναίκα του, την ακουμπάει μία στον ώμο και λέει "αγάπη μου", αν θυμάμαι καλά.
Πρόεδρος. Πώς ήταν το θύμα;
Μάρτυρας: Ήταν παγωμένη. Ήταν πρόχειρα δεμένη με ένα ρούχο. Μου έκανε κι αυτό εντύπωση πως το θύμα ήταν δεμένο με ρούχο και ο κατηγορούμενος με σπάγκο. Ο κατηγορούμενος πήγε μία φορά στο θύμα και μετά δεν ασχολήθηκε άλλο, καθόλου. Όταν ο συνάδελφός μου του είπε "τελείωσε", δεν είχε καμία αντίδραση. Μας έλεγε ότι μπήκαν τρεις με όπλο. Μας περιέγραψε και τη μάρκα του όπλου, κάτι που στα 20 χρόνια που υπηρετώ δεν έχει γίνει ποτέ. Μας είπε ότι εκείνον δεν τον σκότωσαν γιατί ήταν ψύχραιμος και ότι η Καρολάιν φώναζε και προσπαθούσε να αντισταθεί. Δεν είπε μία φορά "καταστράφηκα, τι έπαθα...". Εγώ είπα και στο Ανθρωποκτονιών όταν πήγα να καταθέσω ότι αυτός το έχει κάνει. Μου είπαν "καλύτερα ένας ένοχος έξω παρά ένας αθώος στη φυλακή", εξηγώντας μου ότι δεν υπάρχουν αποδείξεις.