Ακόμα και 401 χρόνια κάθειρξης να επιβληθούν από τα δικαστήρια της χώρας ως ποινή σε έναν κατηγορούμενο, όπως ο Νίκος Σειραγάκης, ο οποίος καταδικάστηκε σε 401 χρόνια φυλάκισης για ασέλγεια σε 36 ανηλίκους, η εκτιτέα ποινή είναι μόλις 25 χρόνια.
Εάν συνυπολογίσει κανείς ότι μόλις ο καταδικασμένος ακόμα και για ειδεχθή εγκλήματα, εκτίσει τα τέσσερα πέμπτα της ποινής του μπορεί να αποφυλακιστεί με όρους, τότε ο πραγματικός χρόνος κράτησης είναι μόλις 20 χρόνια.
Γιατί αποφυλακίστηκε ο Νίκος Σειραγάκης
Ο πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου Αθηνών, Δημήτρης Βερβεσός μιλά στο iefimerida.gr και εξηγεί ότι το πρόβλημα αυτό που προκαλεί αντιδράσεις στην κοινωνία δεν έχει να κάνει με την αυστηροποίηση των ποινών αλλά με την εκτιτέα ποινή. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει:
«Γενικώς έχουμε πει ότι το πρόβλημα δεν είναι η αυστηροποίηση τον ποινών όσο η εκτιτέα ποινή. Το ζήτημα στη νομοθετική πολιτική είναι να εκτίεται η ποινή, η οποία επιβάλλεται ειδικά σε αδικήματα όπως το συγκεκριμένο τα οποία έχουν μια ηθική και κοινωνική απαξία.
Παρότι έγινε τροποποίηση του τελευταίου νόμου, η τροποποίηση του 2019 από την παρούσα κυβέρνηση, η υφ όρων απόλυση για τα αδικήματα αυτά όπως η γενετήσια αξιοπρέπεια ανηλίκων, έχει μείνει πάλι στα τέσσερα πέμπτα της ποινής. Από τα οποία τρία πέμπτα είναι σε κλειστή φυλακή και το ένα πέμπτο μπορεί να εκτιθεί και με μεροκάματα.
Άρα λοιπόν και σε αυτές τις περιπτώσεις ο νομοθέτης παρά την αυστηροποίηση των ποινών που έχει επιβάλλει, δεν έχει επιβάλλει την πλήρη έκτιση της επιβληθείσας ποινής και επειδή το όριο της ποινής είναι συγκεκριμένο ακόμα και στην ισόβια κάθειρξη, προφανώς εδώ έχουμε αυτή την περίπτωση και γι' αυτό αποφυλακίστηκε. Η αυστηροποίηση ακόμα και του πλαισίου εκτιτέας ποινής δεν μπορεί να εξαντλήσει την πλήρη αυστηρότητα στα αδικήματα ειδικής τάξεως. Πρέπει να επαναθεωρηθεί το θέμα της υφ' όρων απόλυσης σε τέτοια αδικήματα.
Είναι γεγονός ότι στην τελευταία τροποποίηση του ποινικού κώδικα, με την παρούσα κυβέρνηση η ολομέλεια προέδρων των δικηγορικών συλλόγων της χώρας δεν συμμετείχε, η κυβέρνηση μόνη αποφάσισε την τροποποίηση του πλαισίου και νομίζω ότι χρειάζεται ένας νέος διάλογος για το ζήτημα αυτό, όπου όλοι οι εμπλεκόμενοι φορείς όπως η δικαστική και η δικηγορική κοινότητα και η πολιτεία θα πρέπει να ξαναδούν το ζήτημα της υφ όρων απόλυσης, στα ιδιαζόντως ειδεχθή αδικήματα».