Με έντονο το στοιχείο της παράδοσης, πραγματοποιήθηκε και φέτος στα Μελίσσια το καθιερωμένο Κεσκέκι, ένα έθιμο που μετρά πλέον 65 χρόνια συνεχούς παρουσίας και έχει τις ρίζες του στον προσφυγικό ελληνισμό της Μικράς Ασίας.
Το έθιμο, το οποίο μεταφέρθηκε σχεδόν αυτούσιο από το χωριό Γκιούλμπαξε της Σμύρνης, αποτελεί μια συγκινητική υπενθύμιση του δεσμού των απογόνων των Μικρασιατών με την ιστορία και την ταυτότητά τους.
Λίγα λόγια για το έθιμο
Το παραδοσιακό φαγητό, φτιαγμένο από μοσχαρίσιο κρέας και αποφλοιωμένο στάρι, παρασκευάζεται κάθε χρόνο την παραμονή της εορτής του Αγίου Γεωργίου, με τη συμμετοχή δεκάδων εθελοντών και μελών του Μικρασιατικού Πολιτιστικού Συλλόγου «Άγ. Γεώργιος Γκιούλμπαξε».
Οι προετοιμασίες ξεκινούν μέρες πριν, όταν το στάρι μεταφέρεται σε παραδοσιακό μύλο για άλεσμα. Την παραμονή της γιορτής, το βράδυ, το αποφλοιωμένο σιτάρι και το κρέας μπαίνουν στα καζάνια, όπου σιγοβράζουν όλη νύχτα, με τους παρευρισκόμενους να ανακατεύουν αδιάκοπα το μείγμα μέχρι να δέσει, σε μια διαδικασία που συμβολίζει την ενότητα και τη συλλογική μνήμη.
Το πρωί της γιορτής, μετά την επίσημη Δοξολογία στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου, οι ιερείς μεταβαίνουν στον χώρο του Πολιτιστικού Κέντρου, όπου τελείται η ευλογία του φαγητού. Ακολουθεί η διανομή του Κεσκεκιού στους παρευρισκόμενους, συνοδεία κρασιού, μουσικής και παραδοσιακών χορών.
Το Κεσκέκι των Μελισσίων παραμένει ένα ζωντανό σύμβολο της μικρασιατικής παράδοσης και ένα πολιτιστικό γεγονός που ενώνει τις γενιές, διατηρώντας άσβεστη τη φλόγα της ιστορικής μνήμης.
