Εκρηκτικό είναι το πρόβλημα στην Αθήνα με τη στροφή στις βραχυχρόνιες μισθώσεις - ιδιωτικές φοιτητικές εστίες καλύπτουν τα «κενά» των κρατικών δομών.
Είναι μικρά, είναι παλιά, αλλά είναι πανάκριβα. Αυτό είναι το σοκαριστικό συμπέρασμα της «ακτινογραφίας» των τυπικών φοιτητικών κατοικιών στην Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, τον Βόλο, το Ηράκλειο, την Κομοτηνή.
Πριν από μια δεκαετία, με ομολογουμένως καλό ψάξιμο, θα μπορούσε να βρει κανείς φοιτητική στέγη με τιμή γύρω στα 5 ευρώ ανά τετραγωνικό σε κάποια από τις «φοιτητογειτονιές» της Αθήνας. Πλέον, η μέση ζητούμενη τιμή προκαλεί εμφράγματα, καθώς αγγίζει τα 11 ευρώ το τετραγωνικό.
Τα αποκαλυπτικά στοιχεία προκύπτουν από την ετήσια έρευνα της GEOAXIS κι αυτό που «τραβάει» το μάτι είναι η διαπίστωση ότι σε σχέση με το 2015 οι ζητούμενες τιμές αυξήθηκαν μεσοσταθμικά κατά 91,5%, με την Αθήνα να κρατάει τα... σκήπτρα, καθώς η αύξηση έφτασε το 115,73%! Από κοντά η Πάτρα, με αύξηση σχεδόν 113%, ενώ η πιο φτηνή -αναλογικά με τις υπόλοιπες- είναι η Κομοτηνή, όπου η φοιτητική στέγη αυξήθηκε κατά μόλις... 56%.
ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΙΜΕΣ
Φοιτητική στέγη: Παλιά και μικρά
Το απογοητευτικό είναι ότι δεν μιλάμε για νεόδμητα, ούτε καν για ανακαινισμένα ακίνητα. Ένα τυπικό φοιτητικό διαμέρισμα έχει μέση ηλικία από 30 μέχρι 45 έτη.
Τα μεγαλύτερα σε ηλικία φοιτητικά διαμερίσματα καταγράφονται στη Θεσσαλονίκη (Κέντρο) με διάμεση ηλικία τα 53 έτη. Ακολουθεί η Αθήνα με διάμεση ηλικία τα 47 έτη, ο Βόλος με 39 έτη, η Πάτρα με 36 έτη και το Ηράκλειο Κρήτης με 29 έτη. Τη μικρότερη διάμεση ηλικία καταγράφει η Κομοτηνή με 21 έτη.
Όσον αφορά στο μέγεθος, ένα τυπικό φοιτητικό διαμέρισμα έχει μέση επιφάνεια από 40 μέχρι 50 τ.μ.
Τα μεγαλύτερα σε επιφάνεια φοιτητικά διαμερίσματα καταγράφονται στην Αθήνα με διάμεση επιφάνεια τα 52 τ.μ. Ακολουθεί η Θεσσαλονίκη με 48 τ.μ., ο Βόλος με 47 τ.μ., το Ηράκλειο Κρήτης με 45 τ.μ. και η Κομοτηνή με 42 τ.μ. Οι μικρότερες διάμεσες επιφάνειες φοιτητικών διαμερισμάτων καταγράφηκαν στην Πάτρα με 41τ.μ.
Με αυτά τα δεδομένα, δεν πρέπει να προκαλεί έκπληξη ότι η πλειονότητα επιλέγει να ενοικιάσει όσο το δυνατόν παλαιότερα διαμερίσματα για να κρατήσει όσο το δυνατόν χαμηλότερα το κόστος του ενοικίου, ενώ καταγράφεται αύξηση των φοιτητών που επιλέγουν να συγκατοικήσουν για να επιμερίζονται τα έξοδα.
Φοιτητική στέγη: Το πρόβλημα
Το έλλειμμα στο ισοζύγιο ζήτησης-προσφοράς, που χαρακτηρίζει όλη την κτηματαγορά, δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστη τη φοιτητική κατοικία. Το πρόβλημα επιτείνεται λόγω της ραγδαίας αύξησης των μισθώσεων τύπου Airbnb.
Σύμφωνα με την έρευνα της GEOAXIS, σε σχέση με το 2015 βρίσκονται διαθέσιμα στην αγορά σαφώς λιγότερα φοιτητικά διαμερίσματα, καθώς ένα ποσοστό ακινήτων περί το 15-20% έχει εισέλθει οριστικά σε καθεστώς βραχυχρόνιας μίσθωσης.
Η προσφορά φοιτητικών διαμερισμάτων αναμένεται, μάλιστα, να σημειώσει περαιτέρω μείωση λόγω αύξησης του τουρισμού.
Ενδεικτικά, στου Γουδή και στου Ζωγράφου είχαμε μια αύξηση εγγεγραμμένων ακινήτων σε πλατφόρμες βραχυχρόνιας μίσθωσης της τάξης του 11,04% και 11,3% αντιστοίχως, σε σχέση με το 2023.
Τι περιμένουμε για τη συνέχεια; Καθώς οι φοιτητές αρχίζουν και επιλέγουν το αντικείμενο των σπουδών τους με βάση την έδρα του Πανεπιστημίου και όχι το γνωστικό αντικείμενο, η ζήτηση στο μέλλον αναμένεται να ενταθεί κοντά στα μεγάλα Πανεπιστήμια και να μειωθεί στην περιφέρεια.
Οι ιδιωτικές «εστίες»
Το «κενό» του κράτους φιλοδοξούν να καλύψουν ιδιωτικές φοιτητικές εστίες «all inclusive», που πλασάρουν τα εξής πλεονεκτήματα σε σύγκριση με τα τυπικά φοιτητικά διαμερίσματα:
- στην τιμή συμπεριλαμβάνονται όλες οι υπηρεσίες και λογαριασμοί (όπως καθαρισμός, φύλαξη, ρεύμα, νερό, θέρμανση, internet και χρήση κοινόχρηστων χώρων)
- παροχή υψηλής ασφάλειας στους ενοίκους (σύστημα εισόδου με κάρτα, κάμερες, φύλαξη)
- τα διαμερίσματα είναι πλήρως ανακαινισμένα και επιπλωμένα
- βρίσκονται πλησίον των σχολών ή πολύ κοντά σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς
- υπάρχει -σε κάποιες περιπτώσεις- η δυνατότητα ευέλικτης μίσθωσης, ανάλογα με την περίοδο φοίτησης
Από την άλλη, το ποσοστό αυξημένου ενοικίου σε σχέση με τα τυπικά φοιτητικά διαμερίσματα κυμαίνεται μεταξύ 20-40%, ανάλογα την πόλη.
Όσον αφορά στη δημιουργία νέων ή την ολική ανακαίνιση υφιστάμενων φοιτητικών κατοικιών μέσω ΣΔΙΤ, παρότι οι Συμπράξεις αυτές είναι απολύτως αναγκαίες, καθώς η εξασφάλιση κατοικίας για τους φοιτητές που σπουδάζουν σε άλλη πόλη από αυτή της καταγωγής τους είναι επίπονη, δεν υπάρχει ασφαλής πρόβλεψη για το πότε θα τεθούν σε τροχιά υλοποίησης και, στη συνέχεια, λειτουργίας.