Το τελευταίο «αντίο» είπαν σήμερα (27/10) στη Φώφη Γεννηματά η οικογένειά της, συγγενείς, φίλοι, πολιτικός κόσμος και πλήθος πολιτών, με τις καρδιές να ραγίζουν. Λίγες ώρες πριν αφήσει την τελευταία της πνοή, η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ πρόλαβε να ζήσει μια ιδιαίτερη στιγμή.
Οπως αποκαλύφθηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Alpha, η Φώφη Γεννηματά γιόρτασε το περασμένο Σάββατο, 23 Οκτωβρίου, τα γενέθλια του 17χρονου γιου της, Γιώργου, στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός». Γύρω της βρίσκονταν και τα άλλα δύο παιδιά, Αιμιλία και Κατερίνα, ο σύζυγός της, αλλά και η αδελφή της.
Μάλιστα, στο ρεπορτάζ έγινε υπενθύμιση πως το βράδυ της Κυριακής (24/10) έπεσε σε κώμα και το πρωί της Δευτέρας (25/10) ξεψύχησε.
Ολοι μαζί έσβησαν μια μικρή τούρτα με ένα κεράκι και με αυτόν τον τρόπο ήθελε να αποχαιρετήσει τα αγαπημένα της πρόσωπα. Να έχουν, δηλαδή, άπαντες μια γλυκιά ανάμνηση. Ολα τα αγαπημένα της πρόσωπα ήταν κοντά της εκείνο το Σάββατο, λίγες ώρες πριν αφήσει την τελευταία της πνοή.
Συγκλόνισαν οι επικήδειοι των παιδιών της
Μια από τις πιο συγκλονιστικές στιγμές του σημερινού τελευταίου «αντίο» στη Φώφη Γεννηματά ήταν όταν τα παιδιά της, Γιώργος, Κατερίνα και Αιμιλία, εκφώνησαν επικήδειο.
Η Αιμιλία είπε: «Στις τελευταίες μας κουβέντες μου είπες "1, 2, 3 πάμε". Και μου έδωσες τα χέρια σου για να σηκωθείς. Έτσι έφυγες, όρθια και με το κεφάλι ψηλά, όπως αρμόζει σε μια μαχήτρια. Δεν λύγισες, δεν ηττήθηκες. Μια μάχη που δεν παραδίδεις τα όπλα είναι μια μάχη κερδισμένη. Το χέρι χτυπούσες στο τραπέζι και τα πράγματα γίνονταν όπως έπρεπε.
»Το χέρι το χτύπησες πολλές φορές σαν κορίτσι, γυναίκα, μητέρα και κέρδισες. Δεν ήταν ποτέ σκληρό, ήταν απαλό και γεμάτο ανιδιοτέλεια. Η αγκαλιά σου ήταν ζεστή, τρυφερή, αλλά και ασπίδα δυνατή, σαν εσένα. Αυτό το οικείο άρωμα που δεν ξεκολλάει από πάνω μας, το χαμόγελό σου, το χάδι σου, το "φάμιλι" που έλεγες όταν έμπαινες στο σπίτι και κυρίως το ζεϊμπέκικο της ζωής που χόρεψες καλύτερα απ’ όλους, οδηγός για μια ζωή γεμάτη αγάπη, χαμόγελο, αλήθεια, αξιοπρέπεια και ελπίδα. Αυτά μας έμαθες και να είσαι σίγουρη ότι θα τα ακολουθήσουμε».
«Αγαπημένη μου μητέρα, είμαστε όλοι εδώ οι άνθρωποι που σε αγαπάμε. Όλες τις μάχες που έδωσες τις έδωσες παλικαρίσια. Ήσουν αγωνίστρια της ζωής για τη ζωή. Έγινες υπόδειγμα για πάρα πολλούς ανθρώπους, κάτι που επιβεβαιώνει η απόφαση της Πολιτείας για τη δημιουργία προγράμματος για την καταπολέμηση του καρκίνου του μαστού με το όνομά σου», είπε στον δικό του επικήδειο ο Γιώργος.
Ο ίδιος συνέχισε: «Μας μίλαγες με ειλικρίνεια και τρυφερότητα και η σχέση με τον πατέρα μας αλλά και ο δεσμός με τη θεία μας τη Μαίρη ήταν παράδειγμα αδελφικής αγάπης. Με την αποχώρησή σου νόμιζα ότι θα έφευγαν μαζί και οι ελπίδες μου και τώρα πιστεύω ακόμα περισσότερο στον άνθρωπο, όπως έλεγες. Η οικογένεια ήταν για σένα όλη σου η ζωή. Κρατήθηκες με όσες δυνάμεις σού είχαν απομείνει, για να μας κρατήσεις στην αγκαλιά. Είμαι σίγουρος ότι θα μας κοιτάς με χαμόγελο πάνω εκεί από τα σύννεφα».
«Ήσουν και θα είσαι ο άνθρωπος που θαυμάζω πιο πολύ. Είμαι περήφανη για σένα, είσαι η πιο δυνατή γυναίκα που ξέρω. Θα μου λείψει το χάδι σου», ήταν τα λόγια της μικρής κόρης της Φώφης Γεννηματά, Κατερίνας.
Τα τρία παιδιά και ο σύζυγός της στήριγμά της μέχρι την τελευταία στιγμή
Η Φώφη Γεννηματά, δραστήρια πολιτικός, ήταν εξίσου δυναμική σύζυγος και μητέρα. Απέκτησε τρία παιδιά, για τα οποία μιλούσε πάντα με αγωνία και αγάπη. Εξιστορούσε τη θέλησή της να γίνει μητέρα και πώς τα κατάφερε, παρά τις αντιξοότητες και τις αντίθετες προβλέψεις των γιατρών.
Εξιστορούσε ακόμη τη μόνη της έγνοια, όταν έμαθε για πρώτη φορά πριν από δέκα χρόνια ότι νοσεί από καρκίνο. Ηταν η στιγμή που είχε επιστρέψει στην οικογένειά της ο εφιάλτης... Η ασθένεια της στέρησε τους γονείς της και, όταν διεγνώσθη και εκείνη, η μόνη της αγωνία ήταν αν θα μπορέσει να δει τα παιδιά της να μεγαλώνουν, αν θα μπορέσει να τα αναθρέψει.
«Με έπιανε τρόμος όταν σκεφτόμουν ότι τα παιδιά μου, που με τόσο κόπο και προσπάθεια απέκτησα, θα τα άφηνα ξαφνικά μόνα τους. Είναι πολύ οδυνηρό» δήλωνε η Φώφη Γεννηματά σε συνέντευξή της πριν από λίγα χρόνια, για τη στιγμή που έμαθε πως θα πρέπει να αντιμετωπίσει την επάρατη νόσο. Μάλιστα, είχε περιγράψει ως τη δυσκολότερη στιγμή στη ζωή της αυτή που έπρεπε να πει στην 9,5 ετών -τότε- Αιμιλία για το χειρουργείο της.