Το «Μουσικό Κουτί» του Νίκου Πορτοκάλογλου και της Ρένας Μόρφη στην ΕΡΤ, ήταν διαφορετικό. Περισσότεροι από 45 τραγουδιστές και συνθέτες ένωσαν τις φωνές τους και τραγούδησαν για την Ουκρανία.
Ο σκοπός ήταν να συγκεντρωθούν χρήματα για τους άμαχους και τους πρόσφυγες της Ουκρανίας, λόγω της ρωσικής εισβολής, ώστε να στηριχθούν οι Ουκρανοί που υπομένουν τους συνεχείς βομβαρδισμούς ή αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν την πατρίδα τους. Η οικονομική βοήθεια ήδη είχε αρχίσει να συγκεντρώνεται από το πρωί της Δευτέρας 4 Απριλίου μέσα από τις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εκπομπές της ΕΡΤ.
«Το Μουσικό Κουτί είναι αφιερωμένο στους άμαχους και τους πρόσφυγες λόγω της ρωσικής εισβολής», ανέφερε στην εισαγωγή του ο Νίκος Πορτοκάλογλου και συνέχισε λέγοντας πως «μας ενώνει κάτι μεγαλύτερο, η ανάγκη μας να προσφέρουμε στα θύματα αυτής της μεγάλης τραγωδίας που συμβαίνει δίπλα μας».
Όπως ανέφερε ο τραγουδιστής και συνθέτης Στάθης Δρογώσης η συμμετοχή ήταν μεγάλη. Μάλιστα, όπως ανέφερε κάποια στιγμή και ο Νίκος Πορτοκάλογλου οι δωρεές είχαν ξεπεράσει τις 170.000 ευρώ.
Ένα από τα πρώτα τραγούδια ήταν εκείνο που ερμήνευσαν ο Μίλτος Πασχαλίδης με τη Νατάσα Μποφίλιου, το «Κάποτε θα ‘ρθουν» και το αφιέρωσαν στα παιδιά της Ουκρανίας που «ξεσπιτώθηκαν τόσο άγρια και τόσο άδικα σ’ αυτόν τον πόλεμο», τόνισε ο Μίλτος Πασχαλίδης. «Είμαστε εδώ για να δείξουμε την αλληλεγγύη μας σε όλους τους πρόσφυγες. Είμαστε κατά του πολέμου και ελπίζουμε να έρθει γρήγορη η ειρήνη και θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας γι’ αυτό», είπε από τη μεριά της η Νατάσα Μποφίλιου. Από το «σπίτι» του «Μουσικού Κουτιού» πέρασαν μεταξύ άλλων, η Άλκηστις Πρωτοψάλτη, ο Γιώργος Νταλάρας, ο Γιάννης Κότσιρας, η Μαρίζα Ρίζου, η Γιώτα Νέγκα, ο Έρικ Μπάρντον, η Ελένη Τσαλιγοπούλου και ο Φοίβος Δεληβοριάς.
Συγκλονιστικά ήταν και το μήνυμα της Μαρίας Φαραντούρη που τραγούδησε το τραγούδι του Μολδάβα. «Θέλουμε να δηλώσουμε την αλληλεγγύη μας προς τον ουκρανικό λαό που αυτή τη στιγμή υποφέρει μετά την εισβολή της Ρωσίας. Σε όλα τα θύματα, σε όλους τους συνανθρώπους μας που περνούν πολύ δύσκολα και είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε», είπε η μεγάλη τραγουδίστρια, από τους ελάχιστους καλλιτέχνες που μίλησε ανοιχτά για «ρωσική εισβολή στην Ουκρανία».
Ο εμπνευστής της τηλεοπτικής αυτής συναυλίας για την Ουκρανία -όπως είπε ο Νίκος Πορτοκάλογλου- Διονύσης Σαββόπουλος, έστειλε το δικό του μήνυμα σε όσους κρατούν ίσες αποστάσεις μεταξύ θύτη και θύματος, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, πως «η Ουκρανία τώρα υποφέρει για όλους μας. Μην σιωπήσετε. Ακολουθήστε το δρόμο της καρδιάς σας».
Συγκεκριμένα, ο σπουδαίος Έλληνας καλλιτέχνης είπε: «Τι μας φέρνει κοντά απόψε, στην εκπομπή του Νίκου, τόσους πολλούς, λες και ήτανε διαδήλωση; Κάποιος θυμός; Κάποια οργή; Όχι, μας φέρνει απλούστατα η συγκίνηση για τον πανέμορφο λαό της Ουκρανίας και για τη γενναία ηγεσία του. Ζητάμε να σταματήσει αυτός ο Αρμαγεδδών. Διότι όπως όλοι, αγαπούμε κι εμείς την ειρήνη, τον άνθρωπο… Και οφείλουμε σαν ενήλικες που είμαστε –και όχι σαν ‘αιώνιοι έφηβοι’, κλισέ που έχει καταντήσει εντελώς μπανάλ- σαν ενήλικοι λοιπόν, οφείλουμε, κάθε φορά, να κατονομάζουμε τον εκάστοτε βομβαρδιστή της ειρήνης, του ανθρώπου, των λαών.
Όσο για την ηγεσία του Κρεμλίνου, αποδείχτηκε εν τέλει, χωρίς να το ξέρει, σε τρομερή μάγισσα. Πώς τα κατάφερε και έκανε ένα λαό, τον ουκρανικό, ήρωα επικών διαστάσεων. Οι Ουκρανοί, όπως όλοι μας δηλαδή, κοίταζαν τη ζωούλα τους, τις δουλειές τους, την οικογένειά τους – και ξαφνικά απέκτησαν επική συνείδηση. Διότι μόνο με ψυχολογία έπους μπορείς να πας και να πεθάνεις γι’ αυτά τα υψηλά πράγματα, που όμως είναι και πολύ απτά, και λέγονται πατρίδα, ελευθερία, δημοκρατία. Καλή είναι η ευημερία, καλή είναι και η σχετική ξεγνοιασιά της. Αλλά φαίνεται πως την κρίσιμη στιγμή ο δρόμος που σώζει τον κόσμο είναι πάντα ο ίδιος και είναι ένας: η θυσία.
Η Ουκρανία τώρα υποφέρει για όλους μας. Μην σιωπήσετε. Ακολουθήστε το δρόμο της καρδιάς σας. Βοηθήστε όπως μπορεί ο καθένας τους Ουκρανούς. Είναι το δικό τους θυσιασμένο αίμα τώρα που έρχεται να σώσει αυτό που κανένας, ποτέ, κανένας ολοκληρωτισμός δεν θα καταφέρει να νικήσει: το μεγαλείο της ζωής. Προσκυνώ την Ουκρανία, σκύβω το κεφάλι και ψέλνω μαζί της».