«Εκείνη τη στιγμή του ισχυρού σεισμού το μόνο που παρακαλούσα κι έλεγα ήταν… "Θεέ μου, κάνε ακόμη 30 δευτερόλεπτα να αντέξει το κτίριο", να μην καταρρεύσει και μας καταπλακώσει… Και ο Θεός μας έκανε τη χάρη».
Τα παραπάνω περιέγραψε σε συνέντευξή του στο ραδιοφωνικό σταθμό του ΑΠΕ-ΜΠΕ «Πρακτορείο 104,9 Fm» ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου στο Δαμάσι Τυρνάβου, Γρηγόρης Λέτσιος, η άμεση παρέμβαση του οποίου (και των υπόλοιπων εκπαιδευτικών) υπήρξε καθοριστική για να βγουν με ασφάλεια οι 63 μαθητές από το σχολικό συγκρότημα, που υπέστη σοβαρότατες ζημιές.
Ο κ. Λέτσιος, εξιστορώντας το πώς έζησε ο ίδιος, οι μαθητές και οι υπόλοιποι δάσκαλοι την ημέρα του καταστροφικού, ισχυρού σεισμού των 6,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ανέφερε πως τίποτα στο σχολείο δεν προμήνυε όσα θα ακολουθούσαν.
«Ηταν όλα όμορφα εκείνη την ημέρα. Ημασταν χαρούμενοι, γιατί μία ημέρα νωρίτερα το σχολείο μας είχε κερδίσει το πρώτο βραβείο της Περιφερειακής Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Θεσσαλίας σε διαγωνισμό λογοτύπου και αφίσας για τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821. Με το έργο των μαθητών της ΣΤ' τάξης, το σχολείο μας πήρε την πρώτη θέση ανάμεσα σε όλα τα σχολεία της Θεσσαλίας και το λογότυπο και η αφίσα θα είναι η επίσημη αφίσα της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Μια τεράστια επιτυχία για ένα μικρό σχολείο σε ένα χωριό του νομού Λάρισας. Και ήμασταν πολύ χαρούμενοι», είπε αρχικά ο διευθυντής.
Ο σεισμός βρήκε τα παιδιά μέσα στις αίθουσες, στη διάρκεια της πέμπτης διδακτικής ώρας, και όπως λέει ο κ. Λέτσιος «ενώ όλα κυλούσαν ομαλά, άρχισε η γη να χορεύει κυριολεκτικά κάτω από τα πόδια μας. Το κτίριο άρχισε να κουνιέται συθέμελα, δεξιά-αριστερά, πάνω-κάτω, με φοβερό κρότο και βοή. Εκείνη τη στιγμή διατήρησα την ψυχραιμία μου και χωρίς να σκεφτώ και να προστατευτώ, έτρεξα από το γραφείο μου στον επάνω όροφο του σχολείου, που ήταν οι τέσσερις τάξεις».
Αντικείμενα, γυψοσανίδες, μεσοτοιχίες, σοβάδες έπεφταν στο χώρο, όπως λέει ο διευθυντής, ενώ στο διάδρομο τα πάντα είχαν σκοτεινιάσει από το σύννεφο σκόνης που είχε δημιουργηθεί, από τα μπάζα που κατέρρεαν.
«Άκουγα φωνές, κραυγές, κλάματα… δεν έβλεπα μπροστά μου. Στην πρώτη αίθουσα που μπήκα, το μάτι μου έπεσε στο πρώτο θρανίο και είδα το παιδί να βρίσκεται από κάτω. Τότε σκέφτηκα "ίσως να είμαστε τυχεροί". Τα παιδιά με τους δασκάλους είχαν εφαρμόσει το σχέδιο εκτάκτου ανάγκης και το ευτύχημα είναι πως λόγω του κορωνοϊού το κάθε παιδί είχε το δικό του θρανίο και αρκετό χώρο για να προφυλαχτεί».
Μετά από αρκετά δευτερόλεπτα, περίπου 20-25, πρόσθεσε ο κ. Λέτσιος, η γη σταμάτησε να κουνάει και τότε δόθηκε εντολή να εκκενωθεί το κτίριο. «Σηκώθηκαν τα παιδιά με τάξη, με ασφάλεια, με γρήγορο βηματισμό και με τους δασκάλους κατέβηκαν τη σκάλα. Έλεγξα όλες τις τάξεις, εάν υπάρχει κανένα εγκλωβισμένο παιδάκι. Όντως, ήταν ένα κοριτσάκι, το οποίο είχε παγώσει από τον φόβο του, κλαίγοντας και από το σοκ που είχε υποστεί. Το ηρέμησα, το έβγαλα από την τάξη και το παρέδωσα σε μια δασκάλα. Συνέχισα να ψάχνω τις τάξεις και όταν είδα ότι δεν υπήρχε άλλο παιδί εγκλωβισμένο και ήμουν σίγουρος ότι όλοι είχαν κατέβει και δεν υπήρχε μαθητής τραυματισμένος ή χτυπημένος, έκλεισα τον γενικό διακόπτη και βγήκαμε όλοι στην αυλή. Μετρηθήκαμε ανά τάξη, βρεθήκαμε όλοι παρόντες, μαθητές, δάσκαλοι, και εκεί τελείωσε το κακό».
Σχετικά με το τηλεφώνημα που δέχτηκε από τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, ώστε να συγχαρεί τον ίδιο και τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς για την ψυχραιμία και την αφοσίωσή τους, ο κ. Λέτσιος είπε πως ο πρωθυπουργός τους υποσχέθηκε πως τη νέα σχολική χρονιά θα έχουν ένα καινούργιο σχολείο για να κάνουν τα μαθήματά τους, τα οποία έως το καλοκαίρι θα γίνονται στο διεθνές σχολείο του ΝΑΤΟ, στον Τύρναβο.