Τον ανείπωτο τρόμο που έζησαν στη βεράντα ενός ρεστοράν ο ίδιος και η οικογένειά του, όταν η φονική κακοκαιρία σάρωσε τη Χαλκιδική, περιέγραψε ένας Βρετανός τουρίστας.
Ο 48χρονος Άντι Τζίλκραϊστ έπαιρνε τον καφέ του κι επιδόρπιο με την 43χρονη γυναίκα του Κέιτι και την εννιάχρονη κόρη τους Γκρέις στο πεντάστερο ξενοδοχείο Ikos Oceania στα Νέα Μουδανιά της Χαλκιδικής όταν πρόσεξαν κάποιες αστραπές στον ορίζοντα. Μέσα σε λίγες στιγμές, ωστόσο, θυελλώδεις άνεμοι έφθασαν στο σημείο στέλνοντας θαμώνες και προσωπικό να τρέχουν να κρυφτούν καθώς «σήκωναν τις τζαμαρίες σαν χαρτοπετσέτες».
«Δεν ξανάδα κάτι τέτοιο, με τίποτε. Αν βρισκόσουν εκεί έξω δεν θα είχες καμία τύχη. Αν ήσουν στο μπαλκόνι οι άνεμοι θα σε πέταγαν 100 χιλιόμετρα μακριά μέχρι να τελειώσει όλο αυτό», είπε στη Daily Mail, προσθέτοντας ότι «οι άνεμοι πρέπει να έπνεαν με τουλάχιστον 160 χλμ/ ώρα». Η καταιγίδα που σάρωσε τη Χαλκιδική και άφησε πίσω της επτά νεκρούς, εκατοντάδες τραυματίες και ανυπολόγιστες καταστροφές, που θυμίζουν εικόνες Αποκάλυψης, ξεκίνησε με ισχυρές αστραπές στον ορίζοντα, είπε ο 48χρονος Βρετανός, αλλά «μέχρι να χτυπήσεις τα δάκτυλα» είχαν φθάσει με πλήρη ισχύ.
To βίντεο που κατέγραψε ο Βρετανός τουρίστας αποτυπώνει τη μανία των στοιχείων της φύσης στη Χαλκιδική
Βίντεο που κατέγραψε ο ίδιος δείχνει τους θαμώνες να βοηθούν το προσωπικό να απομακρύνει φιάλες και ποτήρια απ’ τα τραπέζια καθώς τα παρέσερνε η ανεμοθύελλα και τα έκανε συντρίμμια. Πανικόβλητοι σερβιτόροι πήδηξαν πάνω απ’ τα τραπέζια προσπαθώντας να κλείσουν τις βαριές τζαμαρίες, αλλά εγκατέλειψαν την προσπάθεια, όταν είδαν ότι δεν μπορούσαν να τα βάλουν με τα στοιχεία της φύσης που λυσσομανούσαν. Εκείνη τη στιγμή η κόρη του Άντι, Γκρέις, «τρόμαξε πάρα πολύ» κι έτρεξε με άλλες έξι γυναίκες να κρυφτούν στις τουαλέτες.
«Έξι άτομα σ’ ένα τετραγωνικό μέτρο. Η κόρη μου ήταν ανάστατη και προσπαθούσαν να την καθησυχάσουν», λέει. «Είχαμε εγκλωβιστεί εκεί πέρα. Δεν υπήρχε τρόπος να φύγουμε. Η καταιγίδα κράτησε πάνω από μισή ώρα, ίσως 40 λεπτά. Μείναμε στο εστιατόριο μία-μιάμιση ώρα μέχρι να μπορέσουμε να φύγουμε. Και το προσωπικό ήταν τρομοκρατημένο, δεν μπορούσαν να επικοινωνήσουν με τους δικούς του στο τηλέφωνο. Μου είπαν ότι όχι μόνο οι ίδιοι, αλλά ούτε οι γονείς τους δεν είχαν ξαναδεί κάτι τέτοιο. Δεν ξανάγινε», πρόσθεσε.