Ενα πολύ όμορφο βίντεο που δυστυχώς έμελλε να γίνει θλιβερό, μετά τον θάνατο του Τάκη Σπυριδάκη ανήρτησε στο youtube ο Ρένος Χαραλαμπίδης.
Η Correct Creative Productions αναρτώντας το βίντεο έγραψε χαρακτηριστικά: «Πριν από 2 χρόνια κινηματογραφήσαμε μια συνάντηση του Τάκη Σπυριδάκη με τον Ρένο Χαραλαμπίδη. Ποτέ δεν μας πέρασε από το μυαλό ότι αυτό το video θα το ονομάζαμε αργότερα «Ο τελευταίος καφές με τον Τάκη»...».
Το σκηνικό έχει γυριστεί στην υπέροχη Πλάκα. Ο Τάκης Σπυριδάκης φτάνει στο ραντεβού με τη μοτοσικλέτα του και εκεί, στη συνοικία των Θεών, κάθονται με τον Ρένο Χαραλαμπίδη στο «Καφέ Μελίνα». Πίνουν καφέ και συζητούν. Στο ερώτημα αν κάποιος καφές θα του μείνει αξέχαστος, ο Σπυριδάκης θυμήθηκε την εποχή που... μπούκαρε σε Ωδείο, θέλοντας να γίνει μουσικός. Ξεκίνησε μαθήματα πιάνου αλλά τελικά διαπίστωσε ότι δεν του άρεσε το πιάνο, αλλά η καθηγήτρια, η Μαρία. Εκείνη νόμιζε ότι είχε γενέθλια, εκείνος δεν το αρνήθηκε, του έκανε δώρο ένα πουλόβερ και εκείνος πήρε το θάρρος και της πρότεινε: «Πάμε για έναν καφέ;». Οταν ο Ρένος τον ρωτάει αν το φλερτ είχε αποτέλεσμα ο Τάκης απαντάει γελώντας: «Φύγανε πάντως όλα τα σπυράκια...».
Στην εφ’ όλης της ύλης κουβέντα -μέσα σε επτά λεπτά – με φόντο πάντα τον καφέ, ο αξέχαστος Σπυριδάκης μιλά για τον Στέφαν Τσβάϊχ, για την θητεία στον στρατό όπου «είσαι αγκαλιά με το τίποτα» και ο καφές ήταν μια παρηγοριά.
Ο Ρένος Χαραλαμπίδης του αποκαλύπτει ότι στα τέλη της δεκαετίας του '80 ως λυκειόπαιδο, πήγαινε μαζί με τους συμμαθητές του κάθε Σαββατοκύριακο στο «Μικρό Καφέ» στα Εξάρχεια γιατί είχε μάθει όλη η Αθήνα ότι εκεί έπινε καφέ – και μάλιστα νεσκαφέ - ο Τάκης Σπυριδάκης που έπαιζε στην «Γλυκειά Συμμορία» και ήθελαν να τον δουν από κοντά.
Οταν ο Χαραλαμπίδης ρωτά τον Σπυριδάκη ποιος είναι ο καφές που φαντασιώνεται εκείνος απάντησε συγκινημένος. «Με τους γονείς μου δεν ζήσαμε κάποια πράγματα, δεν προλάβαμε. Υπάρχει ένα υπέροχο καφενείο στην Αίγινα κάτω από το Δημαρχείο, που πήγαινε ο πατέρας μου. Εν πάσει περιπτώσει, θα θελα να έπινα ένα καφέ μαζί τους και να μην μιλήσουμε για τίποτε, για το έγινε, τι συνέβη...Να λέγαμε για τον καιρό, για τα μανάβικα που είναι απέναντι...Ε, αυτόν το καφέ δεν θα τον πιω ποτέ».
Οσο για τον καφέ που είναι ο τελευταίος για όλους μας, ο Τάκης Σπυριδάκης του απαντάει χαμογελαστός: «Συνήθως τον τελευταίο καφέ τον πίνουν άλλοι για σένα κι εσύ ή είσαι εκεί γιατί είσαι αόρατος ή γιατί δεν καταλαβαίνεις τίποτε. Κανείς δεν ξέρει και δεν θα μάθει ποτέ τι συμβαίνει αυτή την στιγμή. Αλλά ο τελευταίος καφές θα ήθελα να είναι όπως άρχισε, με μια πρόταση σε κάποια κοπέλα που πια μεγάλωσε από το χρόνο, απελευθερωμένος από τις ερωτικές επιθυμίες και θα συνοψιζόταν σε έξι λέξεις: «Θα θέλατε να πιείτε έναν καφέ μαζί μου;».