Το κερί που προκάλεσε τη μεγάλη φωτιά που κατέστρεψε το ατελιέ του στο Κολωνάκι έδειξε ο Βασίλης Ζούλιας, μιλώντας σήμερα στην ΕΡΤ.
Ο γνωστός σχεδιαστής ξεκίνησε λέγοντας πως σήμερα το πρωί που ξύπνησε, μετά από όλο αυτό που συνέβη χθες, ένιωσε βαθιά ευγνωμοσύνη που δεν υπήρξαν ανθρώπινα θύματα, γιατί η αξία της ζωής δεν μετράται με τίποτα.
Βασίλης Ζούλιας: Μπήκαν σε ένα μέρος που δεν επιτρεπόταν να μπουν
Ερωτηθείς πώς ξεκίνησε η φωτιά στο ατελιέ του, έδειξε αποκλειστικά στην εκπομπή του Φώτη Σεργουλόπουλου και της Τζένης Μελιτά το κερί από το οποίο ξεκίνησαν όλα.
«Άναψαν το κερί για τις ανάγκες της φωτογράφισης και η κατάσταση έφυγε εκτός ελέγχου όταν κάποιος μπήκε σε έναν χώρο που δεν του επιτρεπόταν να μπει» ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Ζούλιας.
«Χάθηκε το θησαυροφυλάκιό μας...»
«Χάθηκε το θησαυροφυλάκιό μας, δηλαδή τα ρούχα που με κόπο φτιάξαμε αυτά τα 15 χρόνια και φυλάγαμε. Είναι τα τετραγωνικά του ατελιέ που δεν ήθελα να χαθούν γιατί είχαν συναισθηματική αξία», σημείωσε.
«Αυτά τελείωσαν, αλλά θα φτιάξουμε καινούρια» τόνισε τέλος ο Βασίλης Ζούλιας, αντιμετωπίζοντας με αισιοδοξία το δυσάρεστο συμβάν.
Βίντεο με όσα δήλωσε ο σχεδιαστής στην ΕΡΤ:
«Ο μήνας μπήκε όπως μπήκε και δεν είναι πρωταπριλιάτικο αστείο. Μόνον η ανθρώπινη ζωή έχει αξία και τίποτα άλλο. Να ξεκαθαρίσουμε ότι δεν κάηκε το ατελιέ, κάηκαν δύο δωμάτιά του. Κάηκε το βεστιάριό μας με όλη τη δουλειά 15 ετών, ό,τι είχαμε κάνει εγώ και ο Περικλής Κονδυλάτος μαζί, κάηκαν».
«Η φωτιά περιορίστηκε στα δύο δωμάτια»
«Εμείς δεν ήμασταν μέσα. Γινόταν μια φωτογράφιση και έγινε κάποιο λάθος. Είναι στα χέρια της αστυνομίας και της πυροσβεστικής η υπόθεση. Είχαμε παραχωρήσει τον χώρο για να γίνει μία φωτογράφιση για μία παραγωγή. Η φωτιά περιορίστηκε στα δύο δωμάτια, και μετά ήρθε η πυροσβεστική. Ήταν η κακή η στιγμή» είχε πει το πρωί ο Βασίλης Ζούλιας, μιλώντας στον ΣΚΑΪ.
«Η αξία όλων αυτών που κάηκαν είναι ανυπολόγιστη» συμπλήρωσε από την πλευρά του ο συνεργάτης του Βασίλη Ζούλια, Περικλής Κονδυλάτος, προσθέτοντας:
«Δεν μιλάμε για ντουβάρια ή κουρτίνες, αλλά για ρούχα 15 ετών, υψηλής ραπτικής. Αν μιλήσουμε για τις εργατοώρες για να φτιαχτούν αυτά τα ρούχα ή τα υφάσματα που φέρνουμε από το εξωτερικό, η αξία δεν είναι υπολογίσιμη».
«Είναι σαν να λέμε ότι είχε ένα θησαυροφυλάκιο το ατελιέ, και κάηκε αυτό. Δυστυχώς, δεν είχαμε κάποια ασφάλεια. Τώρα θα τα ξαναφτιάξουμε από την αρχή».