Στα.. κάγκελα έχουν ανέβει οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής Γαυρίου της νήσου Άνδρου, οι οποίοι προσέφυγαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αντιδρώντας στην αυθαίρετη και παντελώς παράνομη όπως υποστηρίζουν απόφαση της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου να χορηγήσει άδεια εγκατάστασης μονάδας έτοιμου σκυροδέματος στη θέση «ΧΑΜΟΤΟΥΡΑ» του κάμπου Γαυρίου.
Οι κάτοικοι υποστηρίζουν ότι η δημιουργία μιας τέτοιας μονάδας, σαν αυτή που ενέκρινε με το έγγραφό της η περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου, αποτελεί αυθαίρετη, βάναυση, δυσμενή και απεχθή αλλοίωση και υποβάθμιση της περιοχής και της ζωής τους καθώς τους επιβάλλεται αιφνιδιαστικά να βλέπουν καθημερινά από τα παράθυρα των σπιτιών τους -και όντας χρόνια κάτοικοι στην περιοχή- μία πανύψηλη ακαλαίσθητη βιομηχανική κατασκευή (8 σιλό, σύμφωνα με τη χορηγηθείσα έγκριση), ενώ όταν απέκτησαν το περιουσιακό τους στοιχείο γνώριζαν ότι δεν θα ήταν δυνατή-νομικά και πολεοδομικά-μια τέτοια εγκατάσταση.
Ειδικότερα, οι κάτοικοι υποστηρίζουν ότι η Περιφέρεια με το έγγραφό της ψευδώς αναγράφει ότι η εγκατάσταση «θα υλοποιηθεί εντός της καθορισμένης βιομηχανικής Ζώνης Ανδρου», καθώς στην Ανδρο δεν υπάρχει πουθενά καθορισμένη βιομηχανική ζώνη ούτε έχουν ποτέ καθοριστεί στο νησί ζώνες συγκεκριμένων χρήσεων γης.
Ψευδή επίκληση Βιομηχανικής Ζώνης καταγγέλλουν οι κάτοικοι
Άλλωστε τέτοιος καθορισμός μπορεί να γίνει μόνον μετά από σύνταξη Χωροταξικής μελέτης οιασδήποτε μορφής (Ε.Χ.Μ. , Ζ.Ο.Ε., ΣΧΟΑΠ κ.λ.π.), η θεσμοθέτηση της οποίας προϋποθέτει την έκδοση Προεδρικού Διατάγματος και ΦΕΚ.
Όπως επισημαίνουν οι κάτοικοι στην προσφυγή τους, η ψευδής επίκληση Βιομηχανικής Ζώνης στο έγγραφο της Περιφέρειας είχε ως αποτέλεσμα να μην ζητηθεί από τον ιδιώτη επενδυτή η υποβολή εγκεκριμένης μελέτης Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων όπως απαιτεί ο νόμος για βιομηχανικές (και όχι μόνο) εγκαταστάσεις εκτός καθορισμένων βιομηχανικών ζωνών.
Μένει να αποδειχθεί, σύμφωνα με τους ίδιους, εάν η απόφαση αυτή υποκρύπτει δόλο ή εάν πρόκειται περί «λάθους», με δεδομένο ότι εάν είχε υποβληθεί μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων θα ήταν αδύνατο, με βάση την υφιστάμενη νομοθεσία, να εγκριθεί. Κι αυτό γιατί:
-Η εγκατάσταση προκαλεί υπερβολική βλάβη στο ευρύτερο κυκλαδικό τοπίο αλλά και σε αδικαιολόγητα μεγάλο αριθμό πολιτών αφού είναι ορατή αμφιθεατρικά από δύο υφιστάμενους από το 1923 οικισμούς και μεγάλο αριθμό κατοικιών εκτός των οικισμών.
-Είναι ορατή απ’ όλα τα πλοία που μπαίνουν στο λιμάνι αφού τα ΣΙΛΟ προβάλλουν πάνω από τα σπίτια του οικισμού του Γαυρίου, δημιουργώντας αλγεινή πρώτη εντύπωση στον επισκέπτη του νησιού.
-Υποβαθμίζει την ποιότητα ζωής των κατοίκων δύο οικισμών –Γαυρίου και ΄Ανω Γαυρίου, της ευρύτερης περιοχής και βεβαίως των παραθεριστών.
-Υποβαθμίζει την περιοχή του κάμπου Γαυρίου, που διατηρεί ακόμη σε μεγάλο βαθμό τον γεωργικό του χαρακτήρα.
-Εγκαθίσταται σε μια περιοχή όπου βρίσκεται μεγάλος αριθμός παραδοσιακών αγροτικών μνημείων ( παλαιοί περιστεριώνες, υδρόμυλος, αλώνια κλπ.) τα οποία χρήζουν προστασίας και ανάδειξης.
-Η λειτουργία μιας τέτοιας μονάδας θα δημιουργήσει τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα στο λιμάνι του Γαυρίου, ιδιαίτερα τους θερινούς μήνες, λόγω συχνής διέλευσης φορτηγών, μπετονιέρων κλπ. -πέραν των θεμάτων υγείας λόγω σκόνης, για κατοίκους και παραθεριστές.
Τέλος, η μονάδα απέχει μόλις 530μ. από τα όρια του οικισμού του Γαυρίου αλλά μόλις 330-350μ. από τα όρια του οικισμού του Άνω Γαυρίου, όταν ΔΙΑ ΝΟΜΟΥ απαγορεύεται η εγκατάσταση τέτοιων δραστηριοτήτων σε ζώνη μικρότερη των 500μ. σε όλη την ελληνική επικράτεια!
