Στις διατάξεις του νόμου σχετικά με την αθλητική βία αναφέρθηκε με δηλώσεις στο iefimerida, ο Θοδωρής Καραγιάννης.
Ο ποινικολόγος και μέλος της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής του Ποινικού Κώδικα στο υπουργείου Δικαιοσύνης στάθηκε επίσης και στους λόγους που τα επεισόδια μεταξύ οπαδών είναι ασταμάτητα παρά το αυστηρό πλαίσιο.
Όπως εξήγησε το νομικό πλαίσιο είναι αρκετά συγκεκριμένο: «H βία στα πλαίσια της αθλητικής δραστηριότητας διώκεται, πέρα από τις κοινές διατάξεις του ποινικού κώδικα, όπως ισχύουν αυτές κάθε φορά, και από πρόσθετες διατάξεις του ν. 2725/1999. Με τον ως άνω ειδικό ποινικό νόμο, το νομικό οπλοστάσιο κατά των αδικημάτων που σχετίζονται με τη βία στα πλαίσια αθλητικών δραστηριοτήτων γίνεται πολύ πιο αυστηρό και άτεγκτο επηρεάζοντας τόσο τις ρυθμίσεις του Π.Κ και του ΚΠΔ. Συγκεκριμένα, σε επίπεδο ουσιαστικού ποινικού δικαίου θέτει το πρώτον το αξιόποινο σε πράξεις που εκτός αθλητικών δραστηριοτήτων μένουν ατιμώρητες, αυξάνει σημαντικά το πλαίσιο των ποινών σε πράξεις με ελαφριά ποινική απαξία και ορίζει ως βάση τη μη χορήγηση αναστολής εκτέλεσης της ποινής και εξαίρεση τη χορήγηση αυτής καθιστώντας την τέλεση ελαφριών πλημμελημάτων ισοδύναμη με την τέλεση κακουργημάτων». Επιπλέον ανέφερε ότι «και Δικονομικά επιβάλλει κατά παρέκκλιση του κώδικα ειδικές διαδικασίες που εντείνουν την αυστηρότητα κατά του κατηγορουμένου, όπως την δυνατότητα επιβολής αυστηρών περιοριστικών όρων με την κίνηση της ποινικής δίωξης με εισαγγελική διάταξη χωρίς ούτε καν τη γνώμη δικαστή, την υποχρεωτική εκδίκαση μιας σειράς αδικημάτων με την συνοπτική διαδικασία των αυτοφώρων αποκλείοντας τη δυνατότητα του εισαγγελέα ή του δικαστηρίου να παραπέμψει την υπόθεση στην τακτική διαδικασία αρ. 417, 426 ΚΠΔ και την ευκολότερη διενέργεια ειδικών ανακριτικών πράξεων».
Αθλητική βία: Γιατί δεν σταματούν τα επεισόδια μεταξύ οπαδών
Ο γνωστός ποινικολόγος στάθηκε και στους λόγους που τα επεισόδια δεν σταματούν: Όλα τα ανωτέρω που κατά το πλείστον ισχύουν από την ψήφιση του νόμου, θεωρητικά δημιουργούν ενεργούς όρους περιορισμού της αθλητικής βίας, γεγονός όμως που ή ίδια η επικαιρότητα διαψεύδει. Αν διαβάσει κάποιος αποσπάσματα από την αιτιολογική έκθεση που συνοδεύει τον νόμο (1999), θα «ακούσει» τις πολιτικές δηλώσεις του 2022 με αφορμή τη δολοφονία του νεαρού Άλκη.
Συγκεκριμένα, ανάφερε: «Το θλιβερό φαινόμενο της βίας στους αγωνιστικούς χώρους πρέπει να καταπολεμηθεί με κάθε νόμιμο και πρόσφορο μέσο.. Είναι γνωστό ότι το φαινόμενο της βίας, που έχει εισβάλει στον αθλητισμό, εκπορεύεται κατά κύριο και πρωταρχικό λόγο από τα μέλη των υπαρχόντων συνδέσμων φιλάθλων αθλητικών σωματείων ή ανωνύμων αθλητικών εταιρειών. Για πρώτη φορά η Πολιτεία …..». Ενώ, όλοι συμφωνούν ότι τέτοια κοινωνικά φαινόμενα, όπως η αθλητική βία, απαιτούν και «προσαρμοσμένη» ποινική αντιμετώπιση, γίνεται σαφές από τα ανωτέρω ότι ένα πολύ αυστηρό και στο τέλος άδικο νομικό πλαίσιο που ρίχνει όλο το βάρος στον ποινικό δικαστή είναι αλυσιτελές, καθώς καμία ποινική διάταξη δεν έχει αποτέλεσμα αν δε δεν συμβάλλουν πραγματικά οι αρμόδιοι φορείς στην αντιμετώπιση του φαινομένου. Φορείς που σχετίζονται είτε με ο κράτος και τα όργανα επιβολής της τάξης και των δυνατοτήτων που τους δίνει ο νόμος, είτε με τα ίδια τα σωματεία που πολλές φορές δε βλέπουν ή "κάνουν ότι δε βλέπουν" ή και χρησιμοποιούν τους συνδέσμους και τα μέλη αυτών».
