O πρώην COO της ξενοδοχειακής αλυσίδας Design Hotels, Serdar Kutucu, και νυν CEO της κολεκτίβας «slowness» μας εξηγεί από το Βερολίνο γιατί το «slow living» είναι η επόμενη μεγάλη τάση στον τομέα της φιλοξενίας.
Μέχρι πρότινος, η προτροπή «χαλαρά, ρε» ταυτιζόταν με τους Θεσσαλονικιούς των «Δέκα Μικρών Μήτσων» του Λάκη Λαζόπουλου, που το έλεγαν πίνοντας τον φραπέ με τις ώρες. Ίσως όμως να μη θέλει να πει ακριβώς αυτό ο Serdar Kutucu μιλώντας για τη «νέα πολυτέλεια», που είναι η λέξη «βραδύτητα» ή «slowness» στα αγγλικά:
Τα ταξίδια και η φιλοξενία ήταν πάντα το πάθος μου. Προσωπικά, έχω επισκεφτεί πολλά ξενοδοχεία και συναντώ επιχειρηματίες σε αυτόν τον κλάδο τα τελευταία 12 χρόνια. Αλλωστε ο συνεργάτης μου στη «Slowness», Claus Sendlinger, ήταν ο ιδρυτής της Design Hotels πριν από 27 χρόνια. Υπάρχει πολλή έμπνευση, που αποκτήσαμε γνωρίζοντας ανθρώπους του τουρισμού σε διαφορετικά μέρη. Καθοδηγούσαμε την «επανατοποθέτηση» τόσων πολλών ξενοδοχείων σε πολλές χώρες, όπως το San Giorgio Mykonos (τώρα Soho Roc House), για παράδειγμα, που υπήρξε μια από τις πρωτοβουλίες μας το 2012, όπου το ξαναρχίσαμε μαζί με τη νέα του διαχείριση ως «Design Hotels Project».
Ονειρευόμασταν πάντα τα δικά μας μέρη. Είμαστε αφοσιωμένοι στο συνολικό «αργό κίνημα», είναι μια πολιτιστική επανάσταση ενάντια στην ιδέα ότι το ταχύτερο είναι πάντα καλύτερο. Η φιλοσοφία της βραδύτητας δεν είναι να κάνουμε τα πάντα με ρυθμό σαλιγκαριού. Έχει να κάνει με τη σωστή ταχύτητα που αρμόζει σε κάθε κίνησή μας. Δουλεύουμε σε διεπιστημονικές ομάδες και συνεργασίες, ωθώντας τα όρια του ταξιδιού και ανακαλύπτουμε νέες μορφές φιλοξενίας για τη δημιουργία τέτοιων εννοιών.
Με το που ξέσπασε η πανδημία και το lockdown, ο Serdar πήρε μια τολμηρή απόφαση... Να εγκαταλείψει τη θέση του CEO των Design Hotels, μιας πολυεθνικής αλυσίδας ξενοδοχείων με παρουσία σε πάνω από 50 χώρες, και να δημιουργήσει, μαζί με τον ιδρυτή της εταιρείας που διηύθυνε, την «κολεκτίβα» Slowness.
Ο «σπόρος» της ιδέας εντοπίζεται πριν από το ξέσπασμα της υγειονομικής κρίσης του κορωνοϊού, γύρω στο 2016, με τη δημιουργία του La Granja Ibiza. Πρόκειται για τον μετασχηματισμό ενός αδρανούς αγροτικού οικοπέδου σε αγρόκτημα, η δημιουργία του οποίου «θέσπισε» ένα νέο είδος φιλοξενίας.
«Αρχίσαμε να συγκεντρώνουμε μια κοινότητα σχεδιαστών, αγροτών, συγγραφέων, καλλιτεχνών, τεχνιτών και αρχιτεκτόνων των οποίων το έργο ασχολείται με το κίνημα της βραδύτητας και την επαναφορά των αξιών του στη φιλοξενία», μας είπε ο Serdar, και συμπλήρωσε:
«Το χαρτοφυλάκιο του Slow περιλαμβάνει επί του παρόντος τη La Granja Ibiza, ένα αγρόκτημα που υποστηρίζει μια συζήτηση για τη βιολογική γεωργία, τη βιωσιμότητα και τη σχέση μας με τα τρόφιμα που τρώμε και το Tulum Treehouse, έναν υβριδικό ξενώνα στο Tulum που διευκολύνει την ανταλλαγή μεταξύ τεχνιτών, σεφ, καλλιτεχνών και σχεδιαστών, συντελώντας στη διατήρηση και εξέλιξη των μεξικανικών βιοτεχνικών παραδόσεων. Το επόμενο άνοιγμα είναι ένα επαναπροσδιορισμένο αρχοντικό σπίτι στην παλιά γειτονιά της Graca στη Λισαβόνα, και μια δημιουργική πανεπιστημιούπολη, που διασταυρώνει την ευημερία, τον πολιτισμό και την τεχνολογία, στο Βερολίνο, όπου θα ιδρύσουμε επίσης το Slow Foundation, συμπεριλαμβανομένης μιας ακαδημίας, ενός μουσείου και ενός υπόγειου χώρου για συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις.
»Θέλουμε να αναπτύξουμε περαιτέρω αυτό το χαρτοφυλάκιο, κυρίως στην Ευρώπη, με το βασικό μας ενδιαφέρον να είμαστε σε προορισμούς που προσφέρουν ποικιλία, όπως μια ορεινή τοποθεσία, προορισμούς αναψυχής που συνδέουν αστικά περιβάλλοντα που είναι νέα στο χαρτοφυλάκιό μας, καθώς και εναλλακτικούς και αναδυόμενους προορισμούς που επιτρέπουν νέες προσεγγίσεις στη φιλοξενία. Η Ελλάδα είναι σίγουρα στα πλάνα μας».
Υπάρχουν κάποιοι όροι οι οποίοι μας βοηθούν να καταλάβουμε το «Slow living», όπως η προσαρμοστική επανάχρηση γης, αναγεννητική γεωργία, τοπική συνειδητή προσέγγιση, wellbeing και βιώσιμο μέλλον. Δηλαδή, σεβασμός στο περιβάλλον, στην κουλτούρα του τόπου που επισκεπτόμαστε, στην προσαρμογή μας σε αυτόν και εν συνεχεία σε μια διαφορετική θεώρηση αυτού που λέμε «καλή ζωή». Αυτά πρέπει να τα λάβουμε υπόψη εν όψει του ανοίγματος του τουρισμού στις 14 Μαΐου.
Όταν ζήτησα από τον Serdar να περιγράψει ένα τυπικό ξενοδοχείο του κινήματος «Slow», αυτός είπε: Το μέλλον του ταξιδιωτικού τομέα θα αντιμετωπίσει σημαντικές προκλήσεις και θα απαιτήσει από τις τουριστικές επιχειρήσεις να «αγκαλιάσουν» την καινοτομία και τις νέες τεχνολογίες. Τα ξενοδοχεία είναι οι νέες κοινότητες, που προσφέρουν τα πάντα, από βιβλιοθήκες μέχρι κλινικές «wellness», εκπαιδευτικά προγράμματα και πλατφόρμες που ευνοούν την αλληλεπίδραση μεταξύ ντόπιων και τουριστών και να έχουν νέες εμπειρίες.
Το Slow ξενοδοχείο είναι ένα μέρος που πολύ απλά θα αισθάνεσαι καλά και μια τέτοια αίσθηση θα μπορούσε να έρθει με μια υγιέστερη, πλουσιότερη και πιο χαρούμενη ζωή. Κάθε μέρος έχει το δικό του μοναδικό «θέμα», που προέρχεται από το τοπικό περιβάλλον και την κουλτούρα.
Ο ταξιδιώτης του μέλλοντος, λοιπόν, θα εστιάζει στην κοινωνική και πολιτιστική αλληλεπίδραση με το ντόπιο στοιχείο, σεβόμενος την κουλτούρα και το περιβάλλον του τόπου που επισκέπτεται. Ίσως, τελικά, χρειαζόμασταν τον ιό, σαν απόστολο του μέλλοντος που οφείλει να δείξει το παρόν μας.