Στην κορύφωση των αποκριών βρίσκεται πλέον η Κέρκυρα με τα κερκυραϊκά «πετεγολέτσα» ή «πέντε γόλια» να αναβιώνουν απόψε.
Εμπνευστής ήταν ο Κερκυραίος συγγραφέας Ζαμάνης
Δηλαδή τα πικάντικα κουτσομπολιά του νησιού, αλλά και της υπόλοιπης Ελλάδας, να «βγαίνουν στη φόρα» χαρίζοντας άφθονο γέλιο και διασκέδαση σε όσους τα παρακολουθήσουν.
Το μοναδικό αυτό δρώμενο στην Ελλάδα αναβίωσε στο νησί, για πρώτη φορά, πέντε χρόνια πριν τη δικτατορία στην Ελλάδα, αλλά λόγω λογοκρισίας κατά τη διάρκειά της σταμάτησε.
Ο εμπνευστής για τα «πετεγολέτσα» στο πλαίσιο του καρναβαλιού της Κέρκυρας, ήταν ο Κερκυραίος συγγραφέας Θόδωρος Ζαμάνης, ενώ εδώ και σαράντα χρόνια συγγραφέας και σκηνοθέτης των κορφιάτικων «πετεγολέτσων» είναι ο Σπύρος Χονδρογιάννης.
Στην κορφιάτικη διάλεκτο το Κερκυραϊκό έθιμο
«Τα πετεγολέτσα γράφονται και σκηνοθετούνται σε συνεργασία με το Κερκυραϊκό θέατρο "Αυλαία" και την Κερκυραϊκή Σκηνή και με μία ομάδα ηθοποιών που πλέον έχουν πολύ μεγάλη εμπειρία, καθώς πολλοί εξ αυτών παίζουν στη σκηνή είκοσι χρόνια», αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο κ. Χονδρογιάννης.
Γραμμένα στην κορφιάτικη διάλεκτο έχουν πάρει το όνομά τους από το ιταλικό «πετέγολο» που σημαίνει κακόβουλο κουτσομπολιό. Παίζονται για μία μόνο φορά το χρόνο, την τελευταία Πέμπτη του Καρναβαλιού, πριν την Καθαρά Δευτέρα, ενώ τα κείμενα ξεκινούν να γράφονται κάθε χρόνο πριν τις γιορτές των Χριστουγέννων.
«Κουτσομπόλες» βγαίνουν στα παράθυρα της Κέρκυρας
Τα «πετεγολέτσα» λαμβάνουν χώρα στις «φανέστρες», στα ψηλά παραθύρια των παραδοσιακών σπιτιών και στην πλατεία του Αγίου Σπυρίδωνα, στην «καρδιά της παλιάς πόλης της Κέρκυρας». Από κει θα ακουστούν, όλα όσα θα έπρεπε να κρύψει καλά κανείς στο σεντούκι του σπιτιού του.
«Ακούγονται όλα όσα δε θα έπρεπε, αλλά μέσα σε αυτά έχουμε "παντρέψει" και την κοινωνικοπολιτική σάτιρα όχι μόνο για την Κέρκυρα αλλά και για όλη την Ελλάδα», επισημαίνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης Σπύρος Χονδρογιάννης, επεξηγώντας πως πολλές φορές στη συγγραφή των κειμένων συμμετέχουν και άλλα άτομα όπως ο δικηγόρος Νίκος Παγκράτης που είναι ενεργός στην ομάδα.
Τα «πετεγολέτσα» είναι ουσιαστικά ένα θέατρο δρόμου που έχει πολλά στοιχεία από το commedia dell' arte.
Κερκυραϊκό έθιμο αλά commedia dell' arte
«Έχει και τους εννιά χαρακτήρες που έχει η commedia dell' arte, δηλαδή πιερότο. κολομπίνα κλπ. και όλοι αυτοί είναι η υπηρέτρια, ο αφέντης και όλοι οι άλλοι, ενώ συνδυάζουμε και κίνηση commedia dell' arte», δηλώνει ο κ. Χονδρογιάννης που αποκαλύπτει πως αυτό το δρώμενο είναι μοναδικό στην Κέρκυρα και την Ελλάδα, ενώ λαμβάνει χώρα και στη Βόρεια Ιταλία.
Οι σκηνές και τα κοστούμια στα «πετεγολέτσα» είναι από μία άλλη εποχή, ενώ στόχος του δρώμενου όπως τονίζει ο κ. Χονδογιάννης είναι εκτός από τη διασκέδαση να μη χαθούν τα ήθη, καθώς όπως υποστηρίζει μέσα από την κωμωδία αποκαλύπτεται η κουλτούρα της παλιάς εποχής, με επαγγέλματα που σήμερα έχουν εκλείψει όπως είναι ο φρουταριέρης αυτός δηλαδή που πουλούσε τα φρούτα στα γειτονιές, ο ψαράς και τόσα άλλα. «Εμείς που μέναμε στο τέταρτο όροφο στην παλιά πόλη δέναμε το κοφίνι με ένα σκοινί το αφήναμε από αψηλά και ο "φρουταριέρης" μας έβαζε μέσα τα φρούτα.
Με τον ίδιο τρόπο στέλναμε και τα λεφτά», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Χονδρογιάννης, ενώ θυμάται ότι τότε δεν υπήρχαν ούτε δημοτικές τουαλέτες, οπότε εξυπηρετούσε κάποιος όλες αυτές τις ανάγκες στο δρόμο, κρατώντας ένα μεγάλο κανάτι, αλλά και ένα σεντόνι για παραβάν.
Όλες αυτές οι σκηνές απείρου κάλλους, αλλά και τα κουτσομπολιά του τόπου θα παρουσιαστούν σήμερα το βράδυ στα «πετεγολέτσα», από σαράντα περίπου άτομα, μεταξύ αυτών δεκαπέντε ηθοποιοί, με οργανωμένη ορχήστρα, με χορευτές και τραγουδιστές του τόπου.
Χιλιάδες επισκέπτες στην Κέρκυρα
Τα «πετεγολέτσα» προκαλούν το ενδιαφέρον όχι μόνο των Κερκυραίων, αλλά και χιλιάδων επισκεπτών που βρίσκονται στο νησί για τις αποκριές, αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος του Οργανισμού Κερκυραϊκών Εκδηλώσεων Γαβριήλ Χειρδάρης.
«Τα "πετεγολέτσα" είναι ένα χαρακτηριστικό στοιχείο από τα κερκυραϊκά αποκριάτικα δρώμενα και προσπαθούμε να το διατηρήσουμε ως έθιμο από γενιά σε γενιά. Με τη ντοπιολαλιά που ακούγονται αφήνουν υπονοούμενα, ενώ πρόκειται για μια εξωτερίκευση της ενδόμυχης επιθυμίας του καθενός να κριτικάρει και να υπονομεύσει κάποιον. Η επιτυχία αυτού του έργου και της θεατρικής παράστασης οφείλεται στα έξυπνα υπονοούμενα και στον τρόπο σχολιασμού και καυτηρίασης όλων των γεγονότων. Πρόκειται για δρώμενα που εξελίσσονται σε μία γειτονιά, με ανθρώπους απλοϊκούς, του λαού, με τις αγωνίες, τις χαρές, τις λύπες και τους πόθους τους, με μία απίστευτη αυθεντικότητα που πάντα γοήτευε και θα γοητεύει όλους τους ανθρώπους», καταλήγει ο κ. Χειρδάρης.