Το διατηρητέο κτίριο-κόσμημα, μέσα στο συγκρότημα της Σχολής Καλών Τεχνών, στην οδό Πειραιώς 256, το οποίο υποτίθεται ότι βγάζει καλλιτέχνες, έχει παραδοθεί στην εγκατάλειψη από τη στιγμή που περιήλθε στα χέρια του ελληνικού κράτους.
Η Καλών Τεχνών στεγάζεται στο πρώην εργοστάσιο υφαντουργίας Σικιαρίδη, που βρίσκεται επί της οδού Πειραιώς, στα όρια του Δήμου Ταύρου και είχε περιέλθει λόγω χρεοκοπίας στην ιδιοκτησία της Εμπορικής Τράπεζας. Το εργοστάσιο αγοράστηκε το 1992 από την Εμπορική Τράπεζα, όταν υπουργός Πολιτισμού ήταν ο Γιώργος Σουφλιάς και πρύτανης ο Νίκος Κεσσανλής.
Σήμερα στο κτίριο στεγάζονται όλα τα εργαστήρια ζωγραφικής, γλυπτικής, χαρακτικής, το εργαστήρια της σχολής, η αίθουσα των θεωρητικών μαθημάτων και προβολών, η Βιβλιοθήκη, ο εκθεσιακός χώρος, η αίθουσα θεάτρου και κινηματογράφου καθώς και όλες οι αίθουσες διδασκαλίας. Ωστόσο ο χώρος έχει εγκαταλειφθεί, ρήμαξε στη φθορά του χρόνου και θυμίζει περισσότερο γιαπί παρά σχολή Καλών Τεχνών.
Tην συγκεκριμένη φωτογραφία είχε αναρτήσει το 2019 ο δημοσιογράφος Κοσμάς Βίδος, ο οποίος είχε γράψει οργισμένος:
«Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στην Πειραιώς. Όλη η νεοελληνική ακαλαισθησία, όλη η αποτυχία του παιδαγωγικού συστήματος της χώρας και της ελληνικής οικογένειας, όλη η θλίψη για την χαμηλή ποιότητα αυτού του λαού σε μια φωτογραφία. Από εδώ μέσα βγαίνουν καλλιτέχνες;»
Η απίστευτη ιστορία του κτιρίου
Στην οδό Πειραιώς η οικογένεια Σικιαρίδη, αστοί υπήκοοι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ίδρυσε μία από τις θρυλικές εριουργίες, όταν μετά το 1922 η Αθήνα ξεκίνησε την εκβιομηχάνιση, με τα πολλά εργατικά χέρια των προσφύγων. Η οικογένεια Σικιαρίδη, κοσμοπολίτες έμποροι, ξεκίνησε από την Ανατολική Καππαδοκία, με σταθμούς στην Κωνσταντινούπολη και στη Βηρυττό, και εγκαταστάθηκε στα μέσα της δεκαετίας του 1920 στην Αθήνα, ιδρύοντας την επιχείρηση. Η οικογένεια Σικιαρίδη επένδυσε και στο κέντρο της Αθήνας, χτίζοντας το πρωτοποριακό «Ρεξ», και άλλα ιδρύματα. Στη Βηρυττό ιδρύεται το 1951 η Ελληνική Κοινοτική Σχολή Αναστασία Σικιαρίδου.
Στη δεκαετία του 1980, με το άνοιγμα της αγοράς στην έτοιμη ενδυμασία, το εργοστάσιο Σικιαρίδη χάνει τον βηματισμό του και το 1981 έρχεται η πτώχευση.
Χάρη στον πρύτανη Νίκο Κεσσανλή, που αναζητούσε χώρο για την ΑΣΚΤ, ο χώρος διασώζεται, αγοράζεται από το κράτος και από το 1992 στεγάζει τη Σχολή Καλών Τεχνών. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, στην Αθήνα, όπως και σε άλλα μέρη, εγκαταλειμμένοι βιομηχανικοί χώροι άλλαξαν χρήση και συνδέθηκαν με τις τέχνες.
Από τότε, το κτίριο αφέθηκε στη φθορά, και μέσα σε περίπου τριάντα χρόνια έμεινε να μοιάζει ένα ακόμη ερείπιο, υπό την αδιαφορία του ελληνικού κράτους.
Επιτέλους η ανακαίνιση
Το 2019 αποφασίστηκε από την Περιφέρεια Αττικής η αποκατάσταση του διατηρητέου κτιρίου της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, με προϋπολογισμό ύψους 1,6 εκατ. ευρώ.
Το θέμα αναδεικνύει σήμερα σε ανάρτησή της η βουλευτής της ΝΔ, Φωτεινή Πιπιλή:
«Επιτέλους!
Μία διαχρονική ασχήμια και μάλιστα σε Πανεπιστημιακό χώρο αρχίζει να καλύπτεται και σε λίγο, εκεί, στην οδό Πειραιώς , στου Ρέντη,θα ξαναλάμψει η αίγλη του Νεοκλασικού κτηρίου στην είσοδο της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Είχα από τον Νοέμβριο του 18 έντονα ασχοληθεί με αυτή την προσβολή κάθε έννοιας, αισθητικής και σεβασμού στην αρχιτεκτονική ιστορία μας, όπου πριν λίγες ημέρες έκπληκτη διαπίστωσα πως, επιτέλους ήρθε και πάλι η ώρα να αναδειχθεί το κόσμημα που άφησε πίσω της η Κλωστοϋφαντουργία Σικιαρίδη.
Το 1992 το ελληνικό κράτος αγόρασε την τεράστια έκταση της χρεωκοπημένης επιχείρησης και έγιναν οι εγκαταστάσεις της Α.Σ.Κ.Τ αλλά έως "σήμερα" τρόμαζε η αδιαφορία για το ιστορικό κτήριο των Συναλλαγών της Υφαντουργίας .
Πληροφορήθηκα πως είναι η Περιφέρεια Αττικής που χρηματοδοτεί το έργο αποκατάστασης ύψους 1,6 εκατ € ,και Μπράβο. Μεγάλο Μπράβο».