Εκδήλωση για τα 24 χρόνια από τον θάνατο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ Ανδρέα Παπανδρέου διοργανώθηκε σήμερα στην κοινότητα Καλεντζίου.
Η εκδήλωση πραγματοποιήθηκε, ανήμερα της θρησκευτικής εορτής του Αγίου Ιωάννου, Πολιούχου της Κοινότητας Καλεντζίου. Μετά τη θεία λειτουργία τελέστηκε τρισάγιο στον τάφο της οικογένειας Παπανδρέου ενώ πραγματοποιήθηκε χαιρετισμός και ομιλία στους ανδριάντες των Γεωργίου και Ανδρέα Παπανδρέου από τον πρώην πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου.
Δείτε αναλυτικά την ομιλία του Γιώργου Παπανδρέου:
Αγαπητές φίλες, αγαπητοί φίλοι,
Συμπατριώτες μου,
Έχουν περάσει 24 χρόνια από το θάνατο του Ανδρέα και οι συγκλονιστικές ανατροπές που έφερε η πανδημία έδειξαν ποσό επίκαιρες είναι οι σκέψεις και οι ιδέες του.
Πίστευε στη σημασία ενός ισχυρού συστήματος υγείας, στην ανάγκη ενός κράτους πρόνοιας για να έχουν όλοι οι πολίτες, χωρίς εξαιρέσεις, πρόσβαση σε ποιοτική και αξιοπρεπή περίθαλψη, παιδεία, εργασία.
Ένιωθε τη σημασία της διεθνούς αλληλεγγύης και συνεργασίας, σε μια εποχή όπου δεν υπήρχε στο λεξιλόγιο μας η λέξη παγκοσμιοποίηση.
Φίλες και φίλοι,
Βρισκόμαστε πάλι σήμερα εδώ, 24 χρόνια μετά θάνατο του, για να επαναβεβαιώσουμε την αποφασιστικότητά μας να συνεχίσουμε σταθερά και με συνέπεια την πορεία μας στο μοναδικό δρόμο που γνωρίζουμε ότι έχει αξία, γιατί υπηρετεί τους Έλληνες και τη χώρα.
Και αυτός ο δρόμος, ένας δρόμος που είναι μαζί και στόχος, δεν είναι άλλος από την οριστική, σε βάθος ΑΛΛΑΓΗ της χώρας, με δημοκρατικές, προοδευτικές αλλαγές, που διασφαλίζουν το δημόσιο συμφέρον και προσφέρουν ελπίδα, προοπτική και εντέλει, αξιοπρέπεια σε όλους.
Αλλαγές βαθιές, που κατοχυρώνουν δικαιώματα με ισονομία και εμπεδώνουν αίσθημα εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτείας και πολιτών και σφυρηλατούν την ενότητα στη χώρα αντί των άγονων και αδιέξοδων αντιπαραθέσεων.
Αλλά είμαστε εδώ και για έναν ακόμη λόγο.
Για να επαναβεβαιώσουμε την πίστη μας σε έναν ακόμη ωραίο στόχο:
Να ξανακάνουμε την Αχαΐα, τον τόπο των προοδευτικών αγώνων, προπύργιο της Δημοκρατίας, οχυρό της Προοδευτικής Παράταξης.
Δύσκολο έργο, αλλά πρέπει να το φέρουμε σε πέρας.
Σε ό,τι με αφορά, έχω αφιερωθεί σε αυτόν το στόχο και με αποφασιστικότητα, παρά τα όποια εμπόδια, είμαι πεπεισμένος ότι θα τα καταφέρουμε.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Δεν υπάρχει καλύτερος τόπος, από το Καλέντζι, για να διαμηνύσουμε σε όλους αυτήν μας την αποφασιστικότητα.
Αλλά δεν υπάρχει και καλύτερος τόπος, από εδώ, μπροστά στον Ανδρέα, 24 χρόνια από το θάνατό του, για να βρεθούμε μαζί και να διαμηνύσουμε προς όλους ότι, η Παράταξή μας, σε πείσμα των επικριτών της και των πολιτικών της αντιπάλων, έχει να επιτελέσει αυτόν τον ιστορικό ρόλο, της ΑΛΛΑΓΗΣ.
Τη δημιουργία μιας Ελλάδας δημοκρατικής, προοδευτικής, σύγχρονης, με θεσμούς που να λειτουργούν δημοκρατικά, με ισονομία, διαφάνεια, αξιοκρατία, και λογοδοσία, που να εμπεδώνουν κράτος δικαίου και κοινωνική δικαιοσύνη.
Έργο μας, να κόψουμε τον ομφάλιο λώρο με τον πελατειασμό και να θεσπίσουμε μια Δημοκρατία αξιοσέβαστη, για να επιτύχουμε και την αναγκαία κοινωνική συνοχή.
Και οι δύο αυτοί παράγοντες, θεσμοί που να λειτουργούν δημοκρατικά και, κοινωνική συνοχή, ως αποτέλεσμα και οι δύο, μιας άλλης αντίληψης για την άσκηση και τα περιεχόμενα της πολιτικής, αποτελούν προϋπόθεση για να μπορέσουμε με αποτελεσματικότητα να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις του μέλλοντος.
Αυτόν τον ιστορικό ρόλο, ούτε η δεξιά, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ μπορούν να τον διαδραματίσουν.
Κινούνται στο πλαίσιο του ιδίου πελατειακού πολιτικοοικονομικού συστήματος, που αποτελεί και την αιτία του Ελληνικού προβλήματος.
Τα όσα θλιβερά αλλά και επικίνδυνα για τη Δημοκρατία διαδραματίζονται τις τελευταίες ημέρες, με εκατέρωθεν αιχμές περί παρακράτους και άνομων συμφερόντων, επιβεβαιώνουν του λόγου το αληθές.
Οι ευθύνες και των δύο για αυτό το βαθύτατο πλήρωμα στη δημοκρατία, είναι τεράστιες. Η δεξιά εξέθρεψε το παρακράτος και ο ΣΥΡΙΖΑ συναγελάστηκε και κυβέρνησε μαζί του. Και οι δύο το χρησιμοποίησαν για να πλήξουν τους πολιτικούς τους αντιπάλους και ιδιαίτερα εμάς.
Είμαστε οι μόνοι που σταθήκαμε ως Παράταξη απέναντι και χτυπήσαμε αυτήν τη γάγγραινα, όπως και τον πελατειασμό.
Και μας χτύπησαν άνανδρα.
Αλλά, το χειρότερο είναι ότι, έπληξαν τα συμφέροντα των Ελλήνων και το πληρώνουν όλοι πολύ ακριβά.
Γι’ αυτό και πρέπει με καθαρή φωνή, να τους επιστρέψουμε την πρόκληση και να τους διαμνηνύσουμε:
Ας μην απορούν δήθεν με ποιους θα πάμε. Αν θα κινηθούμε προς τα δεξιά ή προς τα αριστερά.
Γιατί; Γιατί δεν υπάρχει χώρος μεταξύ των δύο για εμάς, ώστε να δικαιολογείται και η απορία – που εν προκειμένω υποκρύπτει και σκοπιμότητα και υποκρισία.
Είμαστε αριστερότερα και από τους δύο – το λέω παραποιώντας λίγο τη σχετική αναφορά του Ανδρέα.
Είμαστε η προοδευτική, οραματική και μαζί, σύγχρονη, ρεαλιστική αριστερά.
Βρισκόμαστε στη φωτεινή πλευρά της ιστορικής αντιπαράθεσης αριστεράς – δεξιάς, προόδου – συντήρησης.
Είμαστε οι εκφραστές της Προοδευτικής πορείας του τόπου.
Αυτός είναι ο ιδεολογικός και πολιτικός προσδιορισμός, που μας διαχωρίζει από όσους επιμένουν να υπηρετούν πελατειακές αντιλήψεις, νοοτροπίες και συμπεριφορές.
Αυτό βέβαια, καθιστά ακόμη δυσκολότερο το έργο μας, καθώς απαιτείται συνέπεια σε αρχές, αξίες, ιδανικά. Δηλαδή, σαφής στρατηγική, ιδεολογικός και πολιτικός αυτοπροσδιορισμός και αδιαπραγμάτευτο προοδευτικό στίγμα. Το ‘81 όταν η χώρα είχε την πρώτη αριστερή κυβέρνηση, έγινε μια πραγματική ειρηνική επανάσταση.
Συγκρουστήκαμε με το κατεστημένο, φέρνοντας στο προσκήνιο τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας, που μέχρι τότε, δεν βίωνε δικαιώματα, αλλά μπορούσε μόνο να προσδοκά το «δωράκι» της δεξιάς. Αυτήν την κοσμογονία που συντελέστηκε, ουδείς μπορεί να την αμφισβητήσει.
Όσοι το επιχειρούν, το κάνουν για έναν και μοναδικό λόγο: για να μας επαναφέρουν στην κανονικότητα που είχαν επιβάλει τα συμφέροντα και τα κατεστημένα που λυμαίνονταν τη χώρα και τον πλούτο των Ελλήνων σε αγαστή συνεργασία με μια αυταρχική δεξιά εξουσία.
Όπως το ‘81, λοιπόν, έτσι και τώρα, ήρθε η ώρα, να σχεδιάσουμε μια καλύτερη, αλλά το κυριότερο διαφορετική Ελλάδα. Με θάρρος και τόλμη. Χωρίς φοβίες, χωρίς το παραλυτικό συναίσθημα του αδικημένου. Άλλο πράγμα η επίγνωση και ο σεβασμός της ιστορίας και άλλο η καθήλωση ενώπιον του ιστορικού χρέους μας.
Με αυτό το πνεύμα, Καλούμαστε να επουλώσουμε πληγές του πρόσφατου παρελθόντος, με αυτογνωσία αλλά χωρίς εσωστρεφή παραλυσία, και με το βλέμμα στραμμένο προς τα εμπρός, προς στο μέλλον, όχι στο παρελθόν. Προφανώς, με συστράτευση όλων και με μοναδικό γνώμονα, τη συνέπεια στις αξίες και στις αρχές της Προοδευτικής Παράταξης.
Αλλά, επειδή εδώ δεν χωρούν γενικότητες. Οφείλουμε να περιφρουρήσουμε την Παράταξη από επιλογές που την καθιστούν βορά στις ορέξεις και της δεξιάς και του ΣΥΡΙΖΑ. Ένα πράγμα έχουμε να κάνουμε, και οφείλουμε να το κάνουμε γνωρίζοντας ότι, στην αντίθετη περίπτωση, η ιστορία θα μας αγνοήσει. Με όλες μας τις δυνάμεις πρέπει να αγωνιστούμε για να κάνουμε, όπως και το ‘81, το επόμενο μεγάλο άλμα.
Να αγωνιστούμε για να διαμορφώσουμε τους όρους και τις προϋποθέσεις, ώστε με διάλογο αλλά και με συγκρούσεις όπου χρειαστεί, να πετύχουμε τον επόμενο μεγάλο στόχο: Μια νέα κοινωνική συμφωνία, ένα συμβόλαιο βγαλμένο από τα σπλάχνα της κοινωνίας, μεταξύ όλων των πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων, που θα κατοχυρώνει ένα επίπεδο αξιοπρεπούς ζωής για όλους.
Ένα κοινωνικό συμβόλαιο που θα κατοχυρώνει μεταξύ άλλων, μισθούς, ασφάλιση, υγεία, παιδεία, προστασία του περιβάλλοντος, πρόσβαση στον ψηφιακό χάρτη και ασφάλεια προσωπικών δεδομένων. Μια συμφωνία δηλαδή, που θα εγγυάται αξιοπρέπεια για όλους, και τη συλλογική μας απόφαση να αντιμετωπίσουμε αποτελσματικά τις μεγάλες προκλήσεις του μέλλοντος – που όπως έδειξε και η πανδημία του κορονοϊού, είναι εντέλει, οι προκλήσεις του σήμερα.
Φίλες και φίλοι,
Είμαι απόλυτα βέβαιος ότι, ο Ανδρέας, ο πατέρας, ο ακαδημαϊκός, ο πολιτικός, ο οραματιστής, βλέποντάς μας και ακούγοντάς μας σήμερα εδώ, θα είναι βέβαιος ότι, όχι μόνο η παρακαταθήκη του είναι για εμάς έμπνευση, αλλά και ότι, το δικό του όραμα, έχει ένα νέο όραμα να πάρει τη θέση του, για να ξαναγράψει ιστορία.
Από εμάς εξαρτάται. Όλα είναι στο χέρι μας. Δεν διακηρύσσω με όσα προείπα μια εύκολη πορεία, με περισσότερες χαρές και λιγότερες λύπες, Αλλά την πεποίθησή μου ότι, όσο και αν είναι δύσκολη και επώδυνη αυτή η προσπάθεια, είναι εντέλει και αναγκαία και χρήσιμη για τους Έλληνες και τη χώρα. Αυτό το έργο που πρέπει να κάνουμε, είναι και ο μοναδικός ουσιαστικός λόγος της ύπαρξής μας. Είναι η δική μας ευθύνη απέναντι στους συμπολίτες μας και στη χώρα».
Φωτογραφίες: NPRESS