Τους πνεύμονες που θα της δώσουν ανάσα ξανά περιμένει η Αναστασία Τασούλα καθηλωμένη το τελευταίο διάστημα σε ένα κρεβάτι στη ΜΕΘ.
Το 23χρονο κορίτσι που πάσχει από κυστική ίνωση παραδίδει μαθήματα ζωής και θάρρους. Έχοντας ξυπνήσει από διασωλήνωση μετά από τριάντα ολόκληρες μέρες -γεγονός πρωτόγνωρο σύμφωνα με τους ειδικούς- αγωνίζεται σαν «πεισματάρικο θηρίο» να κρατηθεί στη ζωή, περιμένοντας το σωτήριο μόσχευμα.
«Ζω με τις εικόνες που με κάνουν να θέλω να τις ξαναζήσω»
Το διαδίκτυο είναι ο μόνος τρόπος για να επικοινωνεί με τον «έξω» κόσμο. «Κάθε μέρα είναι διαφορετική και ίδια. Οι γιατροί και οι νοσηλεύτριες πάνε και έρχονται και εγώ ελπίζω ότι κάποιος από αυτούς θα μπει να μου πει ότι βρέθηκε το μόσχευμα μου και πάμε για χειρουργείο. Συνεχώς αλλαγές σε γάζες, τρυπήματα, σωληνάκια και τα σχετικά. Πολύ πόνος, που δεν μπορεί να εκφραστεί γιατί δεν έχω φωνή (λόγω τραχεστομιου) οπότε κάνω σαν φώκια και χτυπιέμαι. Μέσα στην ημέρα σίγουρα θα κλάψω 5-6 φορές και θα γελάσω άλλες τόσες. Θα σκεφτώ τις αγαπημένες μου εικόνες από την ζωή μου πριν αλλάξουν όλα και καταλήξω 2μιση μήνες στην ΜΕΘ. Ένα μήνα ολόκληρο κοιμόμουν, τώρα κλείνω 1,5 μήνα που είμαι ξύπνια ακίνητη σε ένα κρεβάτι. Και ζω με τις εικόνες που με κάνουν να θέλω να ζήσω για να τις ξαναζήσω», γράφει η Αναστασία αποδεχόμενη την πρόσκληση του φίλου της Δημήτρη Κοντοπίδη, αντιπρόεδρου στην Ένωση Ασθενών Ελλάδος να μιλήσει για το πώς νιώθει.
«Φτιάχνω λίστα με όσα θέλω να κάνω με τις νέες μου ανάσες»
«Τι νιώθω; Φοβάμαι πολύ. Είμαι αισιόδοξη, βασικά είμαι σίγουρη ότι θα βρεθεί μόσχευμα. Δεν αγχώνομαι. Φοβάμαι για τα απλά τα καθημερινά πχ. τα 3 ράμματα που μου έκαναν το πρωί γιατί κόπηκαν κάτι άλλα, το αν θα είναι εδώ η νοσηλεύτρια όταν θα πνίγομαι από τον βήχα για να μου κάνει αναρρόφηση… αλλά φοβάμαι και ότι θα πεθάνω πριν έρθει το μόσχευμα και έτσι δεν θα ξαναδώ την μαμά μου. Αυτά φοβάμαι. Το τι με κρατάει όμως είναι πιο δυνατό. Με κρατάει η ζωή. Με κρατάνε τα χρώματα του ηλιοβασιλέματος και της ανατολής, με κρατάνε τα ζωάκια μου και με κρατάνε οι άνθρωποι μου που μαζί τους κάνω το αγαπημένο πράγμα: γελάω! Μου δίνει δύναμη να περιμένω το γεγονός ότι ακόμα δεν έχω πάει στην Ανταρκτική και θέλω πολύ, και το scuba diving. Και οι αγκαλιές. Και η ζωή γενικότερα! Φτιάχνω λοιπόν μια λίστα με όσα θέλω να κάνω με τις νέες μου ανάσες. Και θα την μοιραστώ σύντομα μαζί σας για να με βοηθήσετε όπου μπορείτε! Προς το παρόν το mood μου είναι : take me home I can't do it anymore. But i can», λέει και συγκλονίζει με τα λόγια της.
Μεταμόσχευση: Η δεύτερη ευκαιρία στη ζωή για τους ασθενείς με αναπνευστική ανεπάρκεια
Η μεταμόσχευση πνευμόνων είναι η 2η ευκαιρία στη ζωή για τους ασθενείς με αναπνευστική ανεπάρκεια. Μεταμόσχευση χωρίς μόσχευμα όμως δεν υφίσταται και αυτό μπορεί να αλλάξει μόνο με πράξεις. Πράξεις αγάπης και αλληλεγγύης, όπως εξηγεί στο iefimerida.gr ο Δημήτρης Κοντοπίδης.
«Πολλές φορές οι μάχες που αξίζουν να δίνονται είναι αυτές που για κάποιους θεωρούνται χαμένες. Και είναι γενναίες όταν δίνονται με ανάστημα όρθιο, όσο βέβαια σου επιτρέπει η κατάσταση να σηκωθείς από το μαξιλάρι. Και είναι όμορφες όταν έχεις παρέα. Την τεχνολογία και τα social για αυτό την έχουμε. Να μας φέρνει πιο κοντά, τις στιγμές που πραγματικά είμαστε μόνοι. Γιατί σε μια ΜΕΘ, είσαι μόνος. Εκεί αναμετριέσαι με τις πραγματικές μάχες των σκέψεων. Των αμφιβολιών, της λογικής που προσπαθεί να αντισταθεί στο συναίσθημα της κόπωσης. Του θάρρους και του σθένους που συγκρούεται με τις πιθανότητες», αναφέρει και αναρωτιέται πόσες πιθανότητες έχει η Αναστασία να βρει μόσχευμα τις επόμενες μέρες; Μόσχευμα που να είναι συμβατό, διατηρημένο σωστά, που θα συλλεχθεί έγκαιρα και θα μεταφερθεί μέσα από έναν «καλοκουρδισμένο» συστημικό μηχανισμό. Μόσχευμα που θα είναι ευαισθητοποιημένα και σωστά ενημερωμένα τα αυτιά των συγγενών να μοιράσουν ζωή, από τον θάνατο.
Από τις τελευταίες χώρες στη δωρεά οργάνων η Ελλάδα
«Στη χώρα που είμαστε από τις τελευταίες στην δωρεά οργάνων, οι πιθανότητες είναι λίγες. Οι πιθανότητες δεν σοκάρονται από τα 23 χρόνια της Αναστασίας. Ούτε λυγίζουν από το θάρρος της και δίψα για ζωή. Δίψα για να κάνει scuba diving όταν και αν με το καλό μεταμοσχευθεί. Στις περιπτώσεις όμως που τα μοσχεύματα μιας χώρας δεν επαρκούν, υπάρχουν οι «τράπεζες αλληλεγγύης». Όπως αυτή της eurotransplant. Που δίνεις μόσχευμα, ώστε να σου δώσουν όταν ταιριάζουν οι δότες. Άραγε εμείς ως χώρα, έχουμε την δυνατότητα αυτής της ανταλλαγής; Μπορούμε να δανειζόμαστε και να δανείζουμε ζωή? Αν όχι, τι περιμένουμε. Είμαστε μαζί με την Αναστασία μέχρι την νίκη! Για #απεριόριστη_ανάσα», σημειώνει με λόγια που συγκινούν ο κ. Κοντοπίδης.
Μας υπενθυμίζει να κάνουμε το χρέος μας, με πράξεις που κοστίζουν ένα κλικ. Γιατί έχουμε περισσότερες πιθανότητες να χρειαστούμε οι ίδιοι μόσχευμσ παρά να μπορέσουμε να δώσουμε. Μπορείς πλέον να γίνεις δότης οργάνων - να εγγραφείς στο μητρώο δοτών και δωρητών -με ένα κλικ. Η αίτηση εδώ: https://www.eom.gr/ethniko-mitroo-doreas-organon-kai-iston/ Γίνε και εσύ μέρος της μεγαλύτερη αλυσίδα ζωής, συμμετέχοντας στην διαδικτυακή πρόκληση, μπαίνοντας στον σύνδεσμο https://bit.ly/2IAUJ2k.
