Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης παραχώρησε μια διαφορετική συνέντευξη στον ηθοποιό και γνωστό youtuber Γιάννη Σαρακατσάνη μέσα σε αυτοκίνητο που ήταν εν κινήσει.
Με αφορμή τις ευρωεκλογές 2024, συζήτησαν για το «αποτύπωμα» που αφήνει η πολιτική στην προσωπική ζωή και για το πώς μπορεί να διατηρήσει ένας πολιτικός την ψυχική του υγεία σε καλή κατάσταση.
Γιάννης Σαρακατσάνης (ΓΣ): Τι μας νοιάζουν οι ευρωεκλογές;
Κυριάκος Μητσοτάκης (ΚΜ): Οι ευρωεκλογές μάς νοιάζουν γιατί πάρα πολλές από τις αποφάσεις που επηρεάζουν την καθημερινότητα λαμβάνονται στην Ευρώπη και σε αυτές το Ευρωκοινοβούλιο παίζει σημαντικό ρόλο. Εκλέγουμε 21 ευρωβουλευτές και σημασία έχει να φορούν τη φανέλα της Ελλάδας. Την προηγούμενη περίοδο, για παράδειγμα, ήταν η δημιουργία του Ταμείου Ανάκαμψης που έφερε πρόσθετους πόρους 36 δισ. στη χώρα.
Θα έχουμε μάλλον μια ζεστή Κυριακή. Αποχή μεγάλη έχουμε σε όλη την Ευρώπη και πρέπει να αντιμετωπίσουμε αυτή την αδιαφορία ότι οι ευρωπαϊκοί θεσμοί δεν μας αφορούν. Κάθε χώρα εκλέγει τους αντιπροσώπους της στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.
ΓΣ: Μπορούμε να βρούμε κάτι που αποφασίζεται και εμείς το εφαρμόζουμε;
ΚΜ: Για παράδειγμα, ο τρόπος με τον οποίο οι χώρες ρυθμίζουν τη μεταναστευτική πολιτική. Ένα άλλο παράδειγμα, ποιες χώρες μπαίνουν στο Σένγκεν, να μη δείχνουμε τα διαβατήριά μας. Τα ζητήματα του Ταμείου Ανάκαμψης. Αν πας σε νοσοκομεία, θα δεις εργοτάξια στα τμήματα επειγόντων περιστατικών, καθώς ανακατασκευάζονται με χρήματα από το Ταμείο Ανάκαμψης. Είναι σημαντικό να υπάρχει μια λειτουργική πλειοψηφία ώστε να μπορούν να λαμβάνονται αποφάσεις, καθώς και εκεί υπάρχουν πολλοί αντιευρωπαϊστές. Το ΚΚΕ εκλέγει ευρωβουλευτές αλλά είναι κατά της Ευρώπης, και δεν είναι το μόνο.
Η πόλωση και η τοξικότητα που υπάρχουν στην εγχώρια πολιτική σκηνή μεταφέρονται και στο Ευρωκοινοβούλιο. Θα ήταν ευχής έργον για κάποια θέματα που αποτελούν εθνικές προτεραιότητες να ξεπερνούμε τις κομματικές διαφορές. Δυστυχώς, γίνεται σπάνια.
Η συναισθηματική πόλωση που υπάρχει στην πολιτική και η τοξικότητα
ΓΣ: Με απασχολεί πάρα πολύ η συναισθηματική πόλωση που υπάρχει στην πολιτική και η τοξικότητα. Υπάρχει μια κατάσταση που κάποιοι μισούν τους πολιτικούς αντιπάλους. Μόλις βγει αυτό το βίντεο είμαι σίγουρος ότι θα δεχθώ επίθεση λόγω της πόλωσης και της τοξικότητας. Πώς θα το αντιμετωπίσω; Εσείς πώς το κάνετε; Πώς γίνεται;
ΚΜ: Η Δημοκρατία είναι η δυνατότητα να επιλύουμε τις διαφορές μας με ειρηνικό τρόπο. Είναι, επίσης, ο σεβασμός στον αντίπαλο και η δυνατότητα να μεταβιβάζουμε την εξουσία σε κάποιον άλλον που πρεσβεύει κάτι διαφορετικό και να γίνεται αυτό χωρίς ένταση και πάθη. Να κατοχυρώνουμε ότι στην πολιτική μπορεί να είμαστε αντίπαλοι αλλά δεν είμαστε εχθροί. Το δεύτερο την εποχή του Διαδικτύου και των ανώνυμων σχολίων σε έναν βαθμό δεν υπάρχει πια... Έχουμε δώσει τη δυνατότητα να έχουν μια παράλληλη σφαίρα με ύβρεις, αντεγκλήσεις και fake news. Δυστυχώς, πολλές φορές και οι πολιτικοί δεν πάνε πίσω. Αναπαράγουν αυτή την τοξικότητα και προωθούν ακόμα και εν γνώσει τους fake news. Όταν αυτός ο πολιτικός διάλογος αναπαράγεται και από τους πολιτικούς, και δεν είναι μόνο στο Διαδίκτυο, το πρόβλημα πολλαπλασιάζεται. Δεν είναι μόνο ελληνικό, θα έλεγα ότι σε άλλες χώρες τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Υπάρχει ένα ζήτημα, γιατί σε λίγο δεν θα ξέρουμε τι είναι αλήθεια και τι όχι. Μπορεί να μην πιστεύουμε κανέναν ή θα ακούμε μόνο αυτούς που ταυτίζονται με εμάς, άρα θα έχουμε πολύ μεγάλη δυσκολία να εκτεθούμε στην άλλη άποψη.
«Άλλο να επιτίθενται σε εμένα κι άλλο να αγγίζουν την οικογένεια»
ΓΣ: Αν αυτό το πράγμα γίνεται προσωπικό, πώς το διαχειρίζεστε;
ΚΜ: Περάσαμε με τη Μαρέβα επτά χρόνια που συνειδητά οι αντίπαλοί μας στόχευσαν τη σύζυγό μου. Με συκοφαντίες, λάσπη, εγώ τουλάχιστον έχω το γκλάμουρ της δουλειάς, μαζί με τα καλά έρχονται και τα στραβά. Η οικογένεια δεν έχει το πρώτο. Έχει τη δουλειά της, έχει αναγκαστεί να προσαρμόσει την καριέρα της στις ανάγκες της δικής μου δουλειάς, έχει αναγκαστεί να κάνει υποχωρήσεις από τη δική της διαδρομή. Να κάνει αυτά και να τα ακούει, να δέχεται τέτοια λάσπη δεν είναι εύκολο. Η σύζυγός μου θα προσφεύγει στη Δικαιοσύνη κάθε φορά που θα συκοφαντείται με τέτοιον τρόπο. Τα παιδιά είναι σε μια γενιά που τα διαχειρίζονται διαφορετικά. Ο γιος μου μπορεί να είναι και ο ίδιος λίγο πιο ενεργός, του είπα ότι αν είσαι ενεργός θα πρέπει να ακούσεις αυτά που φαντάζεσαι ότι θα ακούσεις. Αν από την άλλη είσαι πιο αποστασιοποιημένος, εκ των πραγμάτων προστατεύεσαι και λίγο.
ΓΣ: Η δουλειά σας είναι δύσκολη. Και έχεις και μια μερίδα που μιλάει τόσο άσχημα. Πώς μπορείς να το παρακάμψεις αυτό; Δεν έρχεται η στιγμή που λες «εγώ αυτούς θα τους σκίσω, θα τους διαλύσω»;
ΚΜ: Υπάρχουν διάφορες αντιδράσεις, η μία είναι αντίδραση αναχωρητισμού «γιατί έχω μπλέξει εγώ με όλα αυτά». Αυτό δεν υπάρχει για εμένα, τους ήξερα τους κανόνες, και ο πατέρας μου δέχθηκε χυδαίο πόλεμο, ήξερα ποιοι είναι οι κανόνες. Ο δεύτερος κίνδυνος είναι να τα βάλεις με κάποιους, να πεις «θα τους τιμωρήσω επειδή είναι απέναντί μου». Αυτό δεν επιτρέπεται να το κάνεις, γιατί είμαι πρωθυπουργός όλων, έχω μια πλατφόρμα με την οποία εκλέχθηκα και έχω κάνει επιλογή να είμαστε κοντά σε αυτούς που μας χρειάζονται περισσότερο. Και ίσως είναι αυτοί που αισθάνονται ότι έχουν έναν λόγο παραπάνω να τα βάλουν με την κυβέρνηση. Άρα, εκεί μπορεί να υπάρχει ο προβληματισμός. Τελικά, κανείς στην πολιτική παίρνει δύναμη.
Τα βιβλία που διάβασε τελευταία
ΚΜ: Διαβάζω πολλά πράγματα ταυτόχρονα. Τώρα διαβάζω ένα βιβλίο του Παμούκ το οποίο δεν είχα παραδόξως διαβάσει, «Το Μουσείο της Αθωότητας», το οποίο είναι πολύ ωραίο, γιατί μου αρέσει να διαβάζω και μυθιστορήματα και πιο επιστημονικού χαρακτήρα. Έχω ξεκινήσει και ένα άλλο που λέγεται «Παράδοξη χώρα» και είναι η ιστορία της Ευρώπης από έναν Έλληνα πολιτικό επιστήμονα [σ.σ.: τον Τάκη Παππά] που συγκρίνει Ελλάδα, Ιταλία και Ιρλανδία από τη στιγμή που μπήκανε στην ΕΕ.