Ο Μεξικανός καλλιτέχνης Bosco Sodi παρουσιάζει στο περιοδικό Architectural Digest το σπίτι του στη Φολέγανδρο.
Ο Μεξικανός καλλιτέχνης Bosco Sodi και η σύζυγός του, Lucia Corredor, πάτησαν για πρώτη φορά το πόδι τους στη Φολέγανδρο το 2017, όταν κατά τη διάρκεια ενός οικογενειακού ταξιδιού στην Ελλάδα έφτασαν με ιστιοπλοϊκό σκάφος στη Φολέγανδρο.
Μαγεμένοι από τo άγριο τοπίο του νησιού, αποφάσισαν να μείνουν με το σκάφος τους για μια επιπλέον νύχτα. Στο λιμάνι το επόμενο πρωί, ο Σόντι κοίταξε τις λίστες ακινήτων. «Στο τέλος του νησιού υπήρχε ένας μικρός κόλπος με μια όμορφη εκκλησία - τίποτα άλλο», λέει, θυμούμενος το αγροτεμάχιο που τράβηξε την προσοχή του. Μετά από μια γρήγορη ματιά, δεν δίστασε «Είπα ότι θα το αγοράσω».
Για το σπίτι στη Φολέγανδρο, ο Sodi και η Corredor συνεργάστηκαν με τον αρχιτέκτονα Carlos Loperena, επικεφαλής τους γραφείου Deca Architecture. Το αποτέλεσμα είναι μια σειρά από κατασκευές απόλυτα ενταγμένες στο βραχώδες τοπίο, που σχεδόν εξαφανίζονται. «Υπάρχουν τρεις τύποι οικοδομικών αδειών στην Ελλάδα», εξηγεί ο Sodi στο περιοδικό Architectural Digest. «Μπορείς να φτιάξεις ένα τυπικό λευκό σπίτι 150 τ.μ. Ένα πέτρινο σπίτι 180 τ.μ. Ή μια κατασκευή σχεδόν μέσα στο βουνό - αν το κάνετε με αυτόν τον τρόπο, μπορείτε να χτίσετε 50% περισσότερο».
Επέλεξαν την τρίτη επιλογή, μια και είναι βασικό χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής του Loperena. Και μετά από πολλές επισκέψεις στο ακίνητο για να προσδιορίσουν πού ακριβώς έπρεπε να κατασκευαστεί στο σπίτι (ο άνεμος είναι ένα σημαντικό στοιχείο σε αυτό το ιδιαίτερα θορυβώδες νησί), ο αρχιτέκτονας και η ομάδα του -σε συνεργασία με τον τοπικό εργολάβο Μπάμπη Γκαρταγάνη - άρχισαν να δουλεύουν. Δημιούργησαν μια σειρά από κατοικίες απόλυτα ενσωματωμένες στο βουνό, με ιδιαίτερο ξεχωριστό χαρακτήρα, που προσδιορίζεται από τα ερεθίσματα του άμεσου περιβάλλοντός. «Μοιάζει με μια μικρή πόλη από μακριά», λέει ο Corredor. «Βλέπεις αυτές τις μικρές βίλες και την αυλή με τις ελιές.» Οσο για τη θέα, τα παράθυρα «βλέπουν» στον κόλπο και τον ανοιχτό ωκεανό, η αλμύρα είναι διάχυτη στον αέρα, οι ήχοι της θάλασσας βουίζουν στα αυτιά.
«Θέλαμε να το κάνουμε πολύ απλό, χρησιμοποιώντας όσο το δυνατόν περισσότερα φυσικά υλικά», εξηγεί ο Sodi. Και στη διακόσμηση του σπιτιού, την οποία ανέλαβε εξ ολοκλήρου η Corredor, δεν θα μπορούσε παρά να ακολουθηθεί η ίδια προσέγγιση στα φινιρίσματα και έπιπλα. Τα αντικείμενα που επιλέχθηκαν ήταν, ως επί το πλείστον, από τοπικά καταστήματα. «Αυτά είναι από το βενζινάδικο», λέει γελώντας για τα υφαντά μαξιλάρια του καθιστικού που χρησιμοποιούνται στον υπαίθριο χώρο του μπάρμπεκιου. Αναφέρεται στον Στέλιο Σκυλάκη, ιδιοκτήτη ενός μαγαζιού στο νησί (πουλάει ακόμη και βενζίνη), όπου βρήκε τα πάντα, από καλάθια μέχρι μπαμπού για κατασκευές κήπου και πέργκολες σκιάς. Με τη βοήθεια ενός τεχνίτη, οι σανίδες πεύκου που είχαν απομείνει για τη χύτευση των τοίχων από τσιμεντόπλακες έγιναν τραπέζια και πάγκοι. Κλαδιά και ελιές που μαζεύτηκαν από το έδαφος γυαλίστηκαν και μετατράπηκαν σε σκαμνιά. Αυτού του είδους τα τραχιά, χειροποίητα έπιπλα αναμειγνύονται με έργα του μοντερνισμού της Δανίας - μια καρέκλα γραφείου από τον Kai Kristiansen, καρέκλες τραπεζαρίας και άλλα καθίσματα από τον Hans Wegner.
Το σπίτι και τα αντικείμενά του δίνουν μια αίσθηση ηρεμίας. «Θέλαμε να σχεδιάσουμε ένα σπίτι για να ξεκουραζόμαστε πραγματικά. Για να μπορώ να χαλαρώνω», λέει ο Sodi. «Είναι ένα μέρος για να γεμίσουμε τις μπαταρίες με την οικογένεια και τους φίλους». Παράλληλα αφήνουν το δικό τους στίγμα στη γη, καλλιεργώντας ελαιόδεντρα, έναν αμπελώνα και μια σειρά από τοπικά φυτά. «Μόλις αγοράσαμε 200 είδη διαφορετικών σπόρων και προσλάβαμε έναν βοτανολόγο», καταλήγει ο Sodi.
Περιηγηθείτε στο εσωτερικό του σπιτιού στη Φολέγανδρο
