Υφές, φώτα, πάτωμα, υλικά, χρωματική παλέτα, κάποια μαγαζιά της Αθήνας έχουν αφήσει πίσω τους τα συντηρητικά σχέδια, και κάθε στοιχείο του σχεδιασμού τους επιλέγεται με προσοχή. Όπως ένα χασάπικο στην Κηφισιά, όπου ο σύγχρονος αρχιτεκτονικός σχεδιασμός αφηγείται μια διαφορετική ιστορία.
Όχι πως σε αυτή την πόλη δεν υπάρχουν παλιά και νέα κρεοπωλεία, αλλά η αλήθεια είναι πως, με την εμφάνιση αυτών που αποκαλούμε «του τρίτου κύματος», το ενδιαφέρον ανανεώθηκε και για τα προϊόντα που συναντάμε στις προθήκες.
Είναι το τολμηρό πείραμα ενός γνωστού αρχιτεκτονικού γραφείου που σκέφτηκε ότι τα προϊόντα ενός κρεοπωλείου θα μπορούσαν να βρίσκονται σε έναν χώρο όπου το ντιζάιν είναι αντάξιο μιας γκαλερί, και μάλιστα για πρώτη φορά.
Ο λόγος για τους klab architects, το γραφείο που βρίσκεται πίσω από το Ολυμπιακό Μουσείο της Αθήνας, τα Aloof Houses, μια ολοκαίνουργια πολυκατοικία στη Βούλα με διαμερίσματα που μοιάζουν με μικρές μονοκατοικίες, το Urban Stripes, μια viral πολυκατοικία στο Κουκάκι και πόσα άλλα έργα ακόμη.
«Τα κρεοπωλεία είναι χώροι πώλησης κρεάτων. Ο χασάπης ήταν μαζί με τον φούρναρη, τον μανάβη, τον ψαρά, μια σειρά επαγγελμάτων που σκοπό είχαν να πουλούν την πρώτη ύλη για το φαγητό της οικογένειας. Οι χώροι ήταν πολύ απλοί κυρίως με άσπρα κεραμικά πλακίδια και κρέατα εκτός και εντός των ψυγείων», περιγράφει ο επικεφαλής αρχιτέκτονας των klab architects Κωνσταντίνος Λαμπρινόπουλος στο iefimerida.
Με την αλματώδη, λοιπόν, ανάπτυξη της γαστρονομίας τα τελευταία χρόνια και τη μοδάτη και lifestyle απεικόνισή της, καθώς και την αναγόρευση των σεφ σε σύγχρονους γκουρού και καλλιτέχνες, τα επαγγέλματα αυτά που είχαν άμεση σχέση με το φαγητό απέκτησαν ένα διαφορετικό νόημα. Έτσι, ο παραδοσιακός χασάπης έγινε ειδικός στις κοπές, στις ποικιλίες ζώων, αλλά και στον τρόπο συντήρησής τους.
Κάπως έτσι το επάγγελμα άλλαξε, και το κρεοπωλείο, με τη σειρά του, ως χώρος, έπρεπε να συγχρονιστεί με τη ζήτηση για μια πιο ελκυστική πρόταση πώλησης κρέατος και αλλαντικών.
Έτσι γεννήθηκε και η ιδέα για το διαφορετικό κρεοπωλείο στην Κηφισιά, που δεν μοιάζει με κανένα άλλο. Με διακόσμηση και φωτισμό που παραπέμπει σε κοσμηματοπωλείο, ή σε κατάστημα μεγάλων οίκων ένδυσης, το καθόλου παραδοσιακό χασάπικο κλέβει τις εντυπώσεις.
Το χασάπικο στην Κηφισιά που μοιάζει με κοσμηματοπωλείο
«Είμαστε λάτρεις του ελληνικού μαρμάρου και της τεράστιας ποικιλίας που διαθέτει το ελληνικό υπέδαφος, και η χρησιμοποίηση του μαρμάρου της Ερέτριας ήταν για εμάς προφανής. Η ομοιότητα με το κρέας είναι συναρπαστική και, παρόλο που μεταξύ μας υπήρχε πάντα η διερεύνηση πόσο αρχετυπικό θα έπρεπε να είναι στον σχεδιασμό το κρεοπωλείο, η ιδέα της χρησιμοποίησης του μοναδικού αυτού υλικού ήταν πάντα στα σχέδιά μας» εξηγεί ο Κωνσταντίνος Λαμπρινόπουλος για τα υλικά που χρησιμοποιήθηκαν.
Εξίσου εντυπωσιακός και ο φωτισμός. «Επειδή ο χώρος έχει να κάνει με ζωικά προϊόντα, όπου τα πάντα πρέπει να δείχνουν και να υποδηλώνουν την υγιεινή και την καθαριότητα, προσπαθήσαμε να δημιουργήσουμε έναν χώρο φωτεινό, ευχάριστο, που να λειτουργεί προσθετικά στον πρωταγωνιστή, που είναι το κρέας. Ο ροζ φωτισμός των κρεάτων, σε συνδυασμό με τον λευκό φωτισμό, που είναι διάχυτος στον χώρο, εμπλουτίζουν τις αισθήσεις» λέει ο αρχιτέκτονας.
Για τους KLAB ο χώρος δομείται και κατοικείται από όλες τις αισθήσεις. Κατά συνέπεια, εκτός από το τι βλέπει κανείς στον χώρο, μεγάλη σημασία δίνεται και στις υφές των υλικών. «Το γυαλισμένο κοκκινογκρί μάρμαρο έρχεται σε αντιδιαστολή με το ματ γκρι πλακάκι ή το οντουλέ διάτρητο λευκό αλουμίνιο. Όπως το ζεστό ξύλο έρχεται σε αντίθεση με τα ψυχρά υλικά όπως το μάρμαρο ή το γυαλί».
Η διάταξη εσωτερικά διαμορφώνεται με τα ψυγεία-βιτρίνες και τους πάγκους κοπής, ενώ πίσω από αυτά βρίσκονται πάλι ψυγεία με τζάμι, ώστε το κρέας να είναι ο πρωταγωνιστής του χώρου.
Τα ψυγεία εξωτερικά επενδύονται με λευκό διάτρητο οντουλέ αλουμίνιο, όπως και οι κολόνες, προσπαθώντας να δημιουργηθεί μια ενιαία εικόνα του εσωτερικού χώρου και της εξωτερικής όψης, που έχει επενδυθεί με μεταλλική οντουλέ λαμαρίνα βαμμένη λευκή.
Όσοι τοίχοι περιμετρικοί δεν καλύπτονται από ψυγεία επενδύονται με μάρμαρο Ερέτριας, ενώ στον πίσω χώρο είναι φανερός ο χώρος προετοιμασίας των κρεάτων με τους πάγκους κοπής και την αλυσίδα μεταφοράς τους. Αυτή η ένταξη της προετοιμασίας θυμίζει την ένταξη των ανοικτών πλέον κουζινών σε πολλά εστιατόρια, ώστε ο πελάτης να βλέπει την ιεροτελεστία προετοιμασίας του φαγητού του. Έτσι και εδώ η προετοιμασία γίνεται θέαμα, καθώς γίνεται σε χώρο ελαφρά υπερυψωμένο από το υπόλοιπο κατάστημα.
Εξωτερικά οι παρεμβάσεις στο παλιό οίκημα ήταν καταλυτικές. Στο ισόγειο όπου βρίσκεται και το κατάστημα η αντιμετώπιση ήταν λιτή αλλά ιδιαίτερη, αφού οι όψεις επενδύονται με λευκή οντουλέ λαμαρίνα, δημιουργούνται χώροι που μπορούν να υποδεχθούν ζαρντινιέρες με φύτευση στα παράθυρα και, τέλος, ο λευκός όγκος αναδεικνύεται στους ροζ κυβόλιθους της αυλής.
Στον όροφο, θέλοντας να ενισχυθούν ο όγκος και η εικόνα του καταστήματος προς τον δρόμο και όντας σε έναν παραδοσιακό οικισμό, δημιουργήθηκε μια λιτή μεταλλική κατασκευή, μια πέργκολα χωρική που θα γεμίσει με φυτά.
Ταυτότητα έργου:
Έργο: Κρεοπωλείο Μπούμπας
Τόπος: Κηφισιά
Αρχιτεκτονικός σχεδιασμός: KLab Architecture - Κωνσταντίνος Λαμπρινόπουλος
Designteam: Κωνσταντίνος Λαμπρινόπουλος, Κατερίνα Τσιτσιβά,
Project management:
Φωτογράφος: Παναγιώτης Βουμβάκης