Δεν υπάρχει χώρος που αισθητικά δεν δείχνει καλύτερος με την προσθήκη ενός φυτού. Η χλωρίδα όχι μόνο δίνει ζωή, χρώμα και κίνηση σε έναν εσωτερικό χώρο, αλλά τα φυτά μπορούν επίσης να βοηθήσουν στον καθαρισμό του αέρα και να δώσουν μια πινελιά γαλήνης και ηρεμίας. Μελέτες έχουν δείξει επίσης ότι ενασχόληση με τα φυτά και η φροντίδα τους μειώνει τα επίπεδα του άγχους, ανεβάσει τη διάθεση, τη συγκέντρωση, ακόμη και τη παραγωγικότητα έως 15%.
Παρά τα όσα έχουμε κερδίσει με τις γλάστρες, τα φυτά δεν προορίζονταν ποτέ να ζουν μέσα στο σπίτι. Οπως αναφέρει το Architectural Digest, ένα από τα μεγαλύτερα περιοδικά αρχιτεκτονικής και διακόσμησης, αν και διαφορετικοί πολιτισμοί πειραματίστηκαν με την μεταφορά της φύσης σε εσωτερικούς χώρους, τα φυτά εσωτερικού χώρου καθιερώθηκαν όταν η αρχιτεκτονική έγινε φιλόξενη. Αυτό συνέβη στη Βικτωριανή Αγγλία, όταν τα κτίρια άλλαξαν στον σχειασμό τους και άρχισαν να έχουν μεγαλύτερα παράθυρα και ψηλότερα ταβάνια, και για πρώτη φορά, τα σπίτια των μεσαίων τάξεων ήταν πιο ζεστά. Το φως και η ζεστασιά του ήλιου στο σπίτι επέτρεψε ουσιαστικά στους ανθρώπους να διατηρούν τα φυτά τους μέσα, σε ένα κλίμα πιο ευνοϊκό.
Κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου, τα λεγόμενα «εξωτικά» φυτά από τις βρετανικές αποικίες μεταφέρθηκαν στην Αγγλία, προκαλώντας μια φρενίτιδα μεταξύ των Βικτωριανών. Η φτέρη έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή και ντελικάτα φυτά στη διακόσμηση των εσωτερικών χώρων.
Μάλιστα, στο δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, ξεκίνησε μια μόδα για φτέρες στην Ευρώπη και εμφανίστηκε ακόμη και ο όρος «pteridomania».
Από τότε, τα φυτά έχουν γίνει αναπόσπαστο συστατικό διακόσμησης σε ένα καλά σχεδιασμένο σπίτι. Αλλά όπως όλα τα διακοσμητικά στοιχεία έτσι και τα φυτά εσωτερικού χώρου υπόκεινται σε τάσεις. Εδώ, επανεξετάζουμε μερικές από τις πιο εμβληματικές τάσεις σε φυτά εσωτερικού χώρου ανά τις δεκαετίες, ξεκινώντας από τη δεκαετία του 1940.
Δεκαετία 1940: Οι γυναίκες κάνουν ότι καλύτερο μπορούν
Στη δεκαετία του 1940, όταν ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν σε εξέλιξη και οι άντρες έφυγαν για να πολεμήσουν, οι γυναίκες χρειάστηκε να δουλέψουν. Πολλά γραφεία και επιχειρήσεις άρχισαν τότε να μιμούνται τη ζεστή διακόσμηση του σπιτιού τους. Οι γυναίκες στόλιζαν τα τραπέζια και τα περβάζια με φυτά σε γλάστρες που τους θύμιζαν τους κήπους των σπιτιών τους και τα φυτά εσωτερικού χώρου άρχισαν να ανεβαίνουν σε δημοτικότητα.
Δεκαετία 1950: Tα χρώματα και οι κήποι άρχισαν να εμφανίζονται
Οι κήποι τη δεκαετία του 1950 ήταν περιποιημένοι και είχαν ένα όμορφο γκαζόν. Τα λιπάσματα άρχισαν επίσης να βοηθούν τα φυτά να αναπτύσσονται καλύτερα ενώ τα τριαντάφυλλα παρέμεναν σταθερά τα πιο αγαπημένα λουλούδια.
Αλλα λουλούδια και φυτά όπως οι καμέλιες, η αζαλέα, ο δυόσμος και οι ορτανσίες ήταν επίσης δημοφιλείς και πολλά νοικοκυριά διατηρούσαν λαχανόκηπους. Επίσης, σε εσωτερικούς χώρους η βιολέτα ευδοκιμούσε ιδιαίτερα.
Δεκαετία 1960: Τα παιδιά των λουλουδιών
Καθώς τα μοντέρνα σπίτια άρχισαν να ενσωματώνονται σε εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους στα αρχιτεκτονικά σχέδιά, οι κήποι γίνονταν όλο και περισσότερο χώροι ψυχαγωγίας. Εμφανίστηκαν σιγά σιγά οι πέργκολες, ο χλοοτάπητας, οι χώροι μπάρμπεκιου.
Επιπλέον όλο και περισσότερα φυτά άρχισαν να ενσωματώνονται σε εσωτερικούς χώρους, όπως το φιλόδεντρο και ο κισσός. Και καθώς στη δεκαετία του '60 ξέσπασε ένα νεανικό κίνημα στις Η.Π.Α που διαδόθηκε ταχέως σε όλον τον κόσμο - στην Ελλάδα λέγονταν τα Παιδιά των Λουλουδιών - οι μαργαρίτες έγιναν το σύμβολο μιας αγαπημένης γενιάς.
Δεκαετία του 1970: Το μακραμέ
Τα φυτά εσωτερικού χώρου απογειώθηκαν ακόμη περισσότερο τη δεκαετία του 1970, καθώς ενσωματώθηκαν ολοένα και περισσότερο στο εσωτερικό του σπιτιού. Κρεμαστές γλάστρες στριμωγμένα σε μακραμέ βοήθησαν να «σπάσουν» τα αυστηρά, γεωμετρικά κουτιά του στιλ αρχιτεκτονικής εκείνης της εποχής. Και τα ατίθασα, απαλά, αέρινα φυτά πρόσθεσαν ακόμη περισσότερη υφή και νατουραλισμό στα υφάσματα που ήταν βαριά σε μοτίβα και την γήινη επένδυση ξύλου, που τόσο συχνά βλέπαμε στους τοίχους.
Δεκαετία του 1980
Η δεκαετία του 1980 ήταν μια περίοδος άνθησης όταν τα χρήματα και ο αυξανόμενος καταναλωτισμός ήταν στα πάνω τους. Κατά συνέπεια, τα σχέδια κήπων έγιναν πιο περίτεχνα και δομημένα, με κομμένους φράκτες και τοπία, και πολλά νοικοκυριά άρχισαν να απασχολούν άτομα για τη συντήρησή τους.
Φίκο μπέντζαμιν, φίκο λυράτα ή φίκο ρομπούστα ήταν τα πιο εμβληματικά φυτά στους εσωτερικούς χώρους και αυτά που πήγαιναν δώρο οι νοικοκυραίοι όταν αντάλλασσαν επισκέψεις μεταξύ τους.
Δεκαετία του 1990
Ο πολλαπλασιασμός των εκπομπών κηπουρικής στην τηλεόραση αύξησε τον ενθουσιασμό για μια πιο όμορφη διάταξη και άνοιξε τα μάτια σε ένα ευρύτερο φάσμα δυνατοτήτων. Ετσι δημιουργήθηκαν οι θεματικοί κήποι, από την Τοσκάνη και την Ιαπωνία έως τα πλούσια τροπικά μπαλινέζικα τοπία.
Τα τριαντάφυλλα βέβαια παρέμειναν διαχρονικά αγαπημένα και καθώς οι κήποι γίνονταν πιο περιποιημένοι και τα σπίτια πιο μεγάλα, η ανάγκη για μια διαφορετική διακόσμηση μέσα στο σπίτι έγινε μεγαλύτερη. Η ανάγκη για έναν διαφορετικό αέρα, ευνόησε την άνθιση των φοινικοειδών. Είτε του φοίνικα, είτε του χαμαιδόρα, δημιουργώντας μια αίσθηση πιο τροπική μέσα στο δωμάτιο.
Δεκαετία του 2000: Ιταλικός αέρας και πάλι
Βαθιά χρώματα, γήινοι τόνοι, στοιχεία της φύσης, αναπαυτικά έπιπλα, φιλόξενη πολυτέλεια, αντανακλούν το ιταλικό ταμπεραμέντο και την διακόσμηση με αέρα Τοσκάνης και πάλι.
Κουζίνες με γύψο, αντίκες, πλακίδια τραβερτίνης, κεραμικά ζωγραφισμένα με σκηνές από φρούτα, πάγκους από γρανίτη και κηροπήγια είναι τα χαρακτηριστικά της διακόσμησης που συναντάμε στα σπίτια. Και επειδή η δεκαετία αυτή χαρακτηρίζεται από μια έκρηξη στην τεχνολογία, στα φουτουριστικά δωμάτια έμενε λίγος χώρος για τα φυτά.
Η δεκαετία του 2010: Η χαρά του χάους
Η άνοδος της σύγχρονης αισθητικής της αγροικίας τη δεκαετία του 2010 σήμαινε ότι σχεδόν τα πάντα - συμπεριλαμβανομένων των φυτών - τοποθετήθηκαν σε βάζα με τοιχοποιία.
Τα φυτά που σχετίζονται περισσότερο με αυτό το στιλ είναι πρασινάδες με ασημί χρώμα όπως ο ευκάλυπτος και φυσικά το πανταχού παρόν σύκο με φύλλα βιολιού. Το φιλόδεντρο με σπασμένα φύλλα έκανε επίσης μια επιστροφή από τη δεκαετία του '60, καθώς τα faux έπιπλα και η μεσαιωνική διακόσμηση αναδείχθηκαν επίσης στις αρχές της δεκαετίας του 2010.
Σήμερα επικρατεί το less is more
Τι ακολουθεί λοιπόν; Με την άνοδο της λεγόμενης τάσης Japandi το less is more είναι αυτό που επικρατεί. Πιο ιδιαίτερα σε γλάστρες που μοιάζουν ακόμη και με γλυπτά, αέρινα και minimal αισθητικής.
Τυχερό μπαμπού, σανσεβιέρια, αλοκάσια, ζαμιοκούλκας, είναι μερικά από τα φυτά εσωτερικού χώρου που γίνονται όλο και πιο δημοφιλή τα τελευταία χρόνια και παίζουν πρωταγωνιστικό ρόλο στη διακόσμηση ενός σπιτιού, μετατρέποντας το σε ένα χαλαρωτικό περιβάλλον.
