Ένα διαμέρισμα σε μια πολυκατοικία της δεκαετίας του 1970, που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, ανακαινίστηκε ολικά και έγινε ένα εντυπωσιακό, κομψό σπίτι.
Πρόκειται για ένα διαμέρισμα συνολικής επιφάνειας 75 τ.μ. στην περιοχή της Νεάπολης, το οποίο βρίσκεται σε μια αστική πολυκατοικία. Από μόνιμη κατοικία με ένα υπνοδωμάτιο μετατράπηκε σε διαμέρισμα περιστασιακής χρήσης για μια οικογένεια πέντε ατόμων. Το αποτέλεσμα ήταν ο επαναπροσδιορισμός των χώρων τόσο σε μέγεθος όσο και εννοιολογικά.
Με έξυπνο σχεδιασμό, ανοιχτούς χώρους, μια επιβλητική τραπεζαρία, που είναι η «καρδιά» του σπιτιού, το αρχιτεκτονικό γραφείο Plaini and Karahalios Architects άλλαξε δραστικά την όψη του διαμερίσματος, μετατρέποντάς το σε απόλυτα σύγχρονο, λειτουργικό και υπέρκομψο.
Το ντελικάτο εσωτερικό του θυμίζει κάτι από τον 19ο αιώνα, τότε που η Νεάπολη έλαμπε και αποτελούσε «στέκι» από πολλούς επώνυμους διανοούμενους της εποχής. Δεν την αποκαλούσαν άλλωστε τυχαία «Καρτιέ Λατέν» της Αθήνας. Αυτό που πρεσβεύει στο Παρίσι η μποέμικη συνοικία των ποιητών και των τροβαδούρων ήταν για την Αθήνα η Νεάπολη.
Μέσα στο κομψό διαμέρισμα στη Νεάπολη
Η είσοδος στο διαμέρισμα γίνεται μέσα από ένα δρύινο κατώφλι. Αποτελεί μια παύση ρυθμού και αίσθησης από τον εξωτερικό κόσμο και μια εισαγωγή στο δρύινο δάπεδο, κυρίαρχο στοιχείο του παλιού διαμερίσματος.
«Οι ιδιωτικές λειτουργίες εκφράστηκαν με τη μορφή τυπικού υπνοδωματίου για το ζευγάρι και ημιδημόσιου δωματίου με κουκέτες για τα τρία παιδιά, το οποίο συλλειτουργεί με τον παρακείμενο χώρο διημέρευσης. Η κουζίνα περιορίστηκε στα ελάχιστα απαραίτητα, ενώ το λουτρό απέκτησε μεγαλύτερο αποτύπωμα, λόγω της σύγχρονης συνθήκης της βραχυχρόνιας κατοίκησης», περιγράφουν οι αρχιτέκτονες Γιάννης Καραχάλιος και Ελισάβετ Πλαΐνη.
Κεντρικό ρόλο στον σχεδιασμό έχει διαδραματίσει η τραπεζαρία, κεντροβαρικό σημείο συγκέντρωσης και μετάβασης. Βρίσκεται στην εκκίνηση του άξονα ο οποίος διατρέχει τον διάδρομο με τους αποθηκευτικούς χώρους και καταλήγει εντός του υπνοδωματίου.
Η παρουσία του υποδηλώνεται χωρικά από το χαμηλομένο ταβάνι και υλικά από τη χρήση του πράσινου χρώματος σε δάπεδο τοίχους και οροφή. Συμβολικά, το ίδιο το έπιπλο της τραπεζαρίας είναι ένα θραύσμα αθηναϊκής ιστορίας, ένα art deco αντικείμενο που στέκεται ως έκθεμα.
Παρόλο που το χρώμα είναι σκούρο, δεν σημαίνει πως ένας χώρος όπου το πράσινο κυριαρχεί, είναι και σκοτεινός. Αντιθέτως, είναι κομψός, αριστοκρατικός και πολυτελής. Αυτό αποδεικνύεται περίτρανα με το διαμέρισμα της Νεάπολης, όπου το πράσινο χρώμα της τραπεζαρίας είναι πρωταγωνιστής και έχει ιδιαίτερο ρόλο στη χρωματική παλέτα που χρησιμοποιήθηκε. Σημαντικός είναι επίσης ο διάλογος μεταξύ του ψαροκόκαλου στο δρύινο δάπεδο -που ξετυλίγεται σαν χαλί- με το μάρμαρο.
Το ξύλο στοχεύει στη δημιουργία ενός ζεστού περιβάλλοντος και, σε συνδυασμό με το μάρμαρο και το χρώμα στην τραπεζαρία, το αποτέλεσμα είναι ένας χώρος με ιδιαίτερο χαρακτήρα, ξεχωριστή ατμόσφαιρα και εκλεπτυσμένο μείγμα διαχρονικότητας. Ίσως από τις πιο ωραίες ανακαινίσεις διαμερισμάτων του '70 στην Αθήνα.
Ταυτότητα έργου:
Γραφείο: Plaini and Karahalios Architects
Αρχιτέκτονες: Γιάννης Καραχάλιος, Ελισάβετ Πλαΐνη
Συνεργάτης: Νίκος Λάμπρου
Κατασκευή: Επίκυκλος Τεχνική Κατασκευαστική
Φωτογραφίες: Infinite Moments