Στο ιστορικό κέντρο της Θεσσαλονίκης ένας παλιός βιοτεχνικός χώρος άλλαξε χρήση και μετατράπησε σε ένα υπέροχο διαμέρισμα με μοντέρνο design.
Το ζητούμενο για τους αρχιτέκτονες του αρχιτεκτονικού γραφείου UBU Plan Architecture ήταν να ανασχεδιάσουν από την αρχή έναν χώρο με χρήση βιοτεχνική και να δημιουργήσουν ένα σπίτι που όμως θα λειτουργεί και ως χώρος εργασίας. Η αρχιτεκτονική προσέγγιση λοιπόν οργανώθηκε μέσα από την «αταξία» της υφιστάμενης κατάστασης. Αυτός ο βιοτεχνικός χώρος της δεκαετίας του 1960 ήταν με δαιδαλώδης κολώνες και πολλαπλούς άξονες και στόχος ήταν η δημιουργία ενός χώρου κατοίκησης με ανοιχτή «open plan» κάτοψη που να περιλαμβάνει όλες τις σύγχρονες ανέσεις ενός διαμερίσματος χωρίς να αλλοιώνει τον αρχικά έντονο βιομηχανικό χαρακτήρα του χώρου.
Αυτή ήταν και η πρόκληση. Οπως χαρακτηριστικά αναφέρει στο iefimerida o
Θάνος Οικονόμου, επικεφαλής αρχιτέκτονας του UBU Plan Architecture η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν «Οι αντικειμενικές και υποκειμενικές ιδιότητες του χώρου λόγω της προηγούμενης χρήσης του, βιομηχανικός χώρος, να γίνει χώρος κατοίκησης.» Αναποκρίθηκαν με μαεστρία χρησιμοποιώντας αρχιτεκτονικούς χειρισμούς ώστε να ενεργοποιηθεί η αλληλεπίδραση, χώρου - χρήστη, με έναν αρκετά ελεύθερο και ευέλικτο τρόπο.
Το διαμπερές του χώρου και οι ανάγκες των χρηστών ήταν αυτά που συνέβαλαν στη διαμόρφωση της κάτοψης, περιγράφει το αρχιτεκτονικό γραφείο. Η μαύρη από μέταλλο και γυαλί πόρτα σε εισάγει στο εσωτερικό. Μεγάλα, επίσης μεταλλικά, ανοίγματα βοηθούν τον φυσικό φωτισμό να εισβάλει στο εσωτερικό καθώς και οι επεξεργασμένες από αδρό σοβά τοιχοποιίες και οροφές ενισχύουν την αίσθηση της φωτεινότητας και της ενοποίησης των επιφανειών μεγαλώνοντας ακόμη περισσότερο τον ανοιχτό σε κινήσεις - ροές χώρο. Σε αντίθεση με την υφή των τοιχοποιιών και των οροφών το δάπεδο του loft έχει μια πιο λεία υφή από πατητή τσιμεντοκονία όπου η χάραξη έντονων γεωμετριών και η χρωματική αλλαγή αυτών λειτουργεί σαν μια δοκιμή μιας διάταξης των χρήσεων που έχει αντιστραφεί σαν «σκιά» σε επιφάνειες και αντικείμενα.
Η περιοχή της κουζίνας ανοιχτή στον χώρο και τοποθετημένη ανάμεσα σε στατικά στοιχεία (κολώνες) του κτιρίου, επιτρέπει στον χρήστη να κινηθεί περιμετρικά της νησίδας - πάγκων εργασίας ενώ είναι κατασκευασμένη από ανοξείδωτο χάλυβα και κόντρα πλακέ, υλικά με έντονο βιομηχανικό χαρακτήρα. Ο χώρος του φαγητού «οριοθετείται» από τη γεωμετρία του δαπέδου ενώ ο χώρος του ύπνου αποκτά την ιδιωτικότητα του με τη χρήση ενός υφάσματος ακολουθώντας τη χάραξη μιας έλλειψης στην οροφή του διαμερίσματος.
Έμφαση δόθηκε και στον υπαίθριο χώρο του loft. Θέλοντας να ενοποιηθεί οπτικά με τον εσωτερικό χώρο, χρησιμοποιήθηκαν τα ίδια υλικά και χρωματισμοί σε τοιχοποιίες και δάπεδα.
Οι ηλεκτρολογικές εγκαταστάσεις τοποθετήθηκαν σε εξωτερικά κανάλια και σωληνώσεις που τονίζουν τον βιομηχανικό χαρακτήρα του χώρου όπως επίσης και ο τεχνικός φωτισμός με τα έντονα γραμμικά στοιχεία από από μαύρο αλουμίνιο.
Η νέα χρήση με την σύγχρονη προσέγγιση έπρεπε να ισορροπήσει με την ιδιομορφία της δομής, του κελύφους και την αρχική χρήση του κτιρίου.
Περιηγηθείτε στο εσωτερικό του open plan διαμερίσματος στη Θεσσαλονίκη:
Αυτό που αποκαλούν «σπίτι» είναι ένας μεγάλος ανοιχτός χώρος, διαμπερής , χωρίς εσωτερικούς τοίχους, αλλά διαχωριστικά όπως υφάσματα, που δίνουν την απαραίτητη ιδιωτικότητα. Έπιπλα, design αντικείμενα, χαλιά, φυτά αλλά και έργα τέχνης φαίνονται να ταιριάζουν τόσο πολύ μεταξύ τους.
Photo credits: Nikos Vavdinoudis - Christos Dimitriou / studiovd.gr