Δεν χωρά αμφιβολία ότι την μεγάλη ευθύνη, για την χρεοκοπία της χώρας και την υποτίμηση των εισοδημάτων που μας επέβαλλαν οι δανειστές μας, την έχει το πολιτικό σύστημα. Μπορεί να τους εκλέξαμε εμείς οι πολίτες και να μην ζητήσαμε εγκαίρως ευθύνες, αλλά οι περισσότερες κυβερνήσεις της Μεταπολίτευσης διοίκησαν την χώρα με τρόπο εγκληματικά ανεύθυνο και επικίνδυνο. Το κράτος διαλύθηκε πλήρως από τις κομματικές και συνδικαλιστικές συμμορίες και ο πλούτος της χώρας, δανεικός και μη, πετάχτηκε περίπου απο τα παράθυρα!
Σήμερα, ακόμα και την ύστατη ώρα και ενώ η χώρα δίνει μια πρωτοφανή μάχη για να κρατηθεί όρθια και να μην καταστραφεί οριστικά, οι πολιτικοί αρχηγοί διαπραγμετεύονται με όρους κομματαρχών της επαρχίας. Προσπαθούν να κρυφτούν πίσω απο την Τρόικα και τους εταίρους μας για να μην αναλάβουν τις ευθύνες τους. Υποβάλλουν τον ελληνικό λαό σε θυσίες, χωρίς να του λένε την αλήθεια και κυρίως χωρίς να δίνουν μια προοπτική για την ίδια την χώρα. Αυτό που τους ενδιαφέρει πρωτίστως είναι τα μικροκομματικά συμφέροντα τους και το πώς θα διατηρήσαουν την εξουσία και τα προνόμια τους.
Είναι προφανές ότι το πολιτικό σύστημα έτσι όπως οικοδομήθηκε τα τελευταία τριαντα-πέντε χρόνια δεν ανταποκρίνεται πλέον στις ανάγκες και τις προσδοκίες της ελληνικής κοινωνίας. Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχουν χρεοκοπήσει και έχουν καταλήξει να είναι το άθροισμα των συμφερόντων συντεχνιών κάθε είδους.
Σε όλο τον πολιτισμένο κόσμο η Κεντροαριστερά και η Κεντροδεξιά έχουν διακριτή ταυτότητα, συγκεκριμένη ιδεολογία και διαμετρικό προσανατολισμό. Στην Ελλάδα συνυπάρχουν και στα δύο μεγάλα κόμματα διαφορετικά ρεύματα που αλλοιώνουν την φυσιογνωμία τους. Το λαϊκιστικό κομματι της ΝΔ αντιδρά πολιτικά και σκέφτεται σαν το ΚΚΕ, ενώ στο ΠΑΣΟΚ η λεγόμενη αριστερή πτέρυγα, είναι συχνά πιο ακραία από τον ίδιο τον Τσίπρα.
Η βίαιη προσαρμογή στο νέο οικονομικό και κοινωνικό περιβάλλον που μας επιβάλλουν οι δανειστές μας θα αποδομήσει τα κόμματα εξουσίας προκαλώντας την οριζόντια επανίδρυση τους. Απο την μια θα δημιουργηθεί ένα κεντρώος, μεταρυθμιστικός πόλος με ευρωπαικό προσανατολισμό που θα επιδιώξει την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη και από την άλλη ένα ένα «λαϊκό» μέτωπο που θα στεγάσει τις δυνάμεις εκείνες που θα έχουν σαν κοινό παρανομαστή τον τραυματικό, μεταμνημονιακό εθνικισμό!
Πολλά στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που σήμερα δεν αισθάνονται να εκπροσωπούνται απο τις πολιτικές τους οικογένειες, θα μετακινηθούν σε αντίθετες κατευθύνσεις για να λυτρωθούν απο τις αντιφάσεις τους. Είναι προφανές π.χ. ότι ο Βενιζέλος, ο Λοβέρδος, η Ντόρα, η Διαμαντοπούλου, ο Χατζηδάκης, ο Δένδιας, ο Βορίδης , ο Άδωνις, ο Αντώναρος, ο Σπηλιωτόπουλος και πολλοί άλλοι που ανήκουν σε διαφορετικά κόμματα, μπορούν να συννενοηθούν πιο εύκολα μεταξύ τους απ' ότι μπορούν με τους δικούς τους. Η ίδια αντιστοιχία ισχύει για πολλά στελέχη που εχουν κοινη αντίληψη και σήμερα βρίσκονται σε λαθος κόμμα. Τι έχουν να μοιράσουν π.χ. ο Μανόλης με τον Καστανίδη; Ο Καμμένος με τον Κουρουπλή και τον Φαήλο;